Vlinderkusjes (Butterflykisses)
Uit een rups ben ik geboren,
als vlinder fladder ik nu rond.
Ik vlieg over heide en langs koren,
of zoek voedsel aan de grond.
De zon is mijn vriendje,de wind mijn kameraad.
Ik imponeer menig kindje, dat soms heel lang naar mij staart.
Maar 's nachts als allen slapen, en ook mijn dag ten einde is,
dan kom ik naar jouw venster, en kijk of ergens een opening is.
En als ik eenmaal binnen ben, dan land ik op jouw wang,
en geef jou duizend vlinderkusjes, wel minuten lang.
Dus als je prikjes zou gaan voelen, zomaar midden in de nacht.
Dan waren het mijn kusjes, die ik jou heb gebracht.
Als ik ben weggevlogen, en mijn vlinderleven is eens af,
haal dan kracht uit al die kusjes, die ik jou als vlinder gaf.
en 
van mij.
Ik wist het niet....
dragen de kerels de eitjes
