OORLOG
‘We kwamen niet aan voetballen toe,’ zegt de bondscoach.
Dan moet je het ook niet op oorlog laten aankomen, Marco!
Die rituele oorlog trekt nog één keer aan me voorbij. Nederland begint ’m, terwijl het neutraal had moeten blijven. De overtreding van Boulahrouz op Cristiano Ronaldo is de aanleiding voor het slagveld dat volgt: vier doden en zestien gewonden.
Zevende minuut. Van Bommel brengt Boulahrouz in de problemen. De schop is een doodschop. Rinus Israël deed het vroeger zo. Een oorlogsverklaring, zeker als later blijkt dat Ronaldo niet verder kan, huilend afgaat.
Cruijff heeft gezegd dat je van Italianen wel kunt verliezen maar niet kunt winnen. Zijn adagium is verouderd. Het geldt alleen voor Portugese voetballers. Al jaren. De geschiedenis (interlands, Europa Cup-ontmoetingen) leert dat ‘de Portugees’ meestal onverslaanbaar is voor Nederlandse ploegen.
Ze houden van vechten; duwen, trekken, slaan, schoppen, ballen knijpen, spugen. Daar moet je het dus niet op aan laten komen. De technische staf had moeten benadrukken dat elke provocatie genegeerd moet worden. In plaats daarvan gingen juist de Nederlandse spelers tekeer als beesten. Het rotgeintje van Figo (hij werd onopzettelijk geraakt en zorgde met theater dat Boulahrouz zijn tweede gele kaart kreeg) had de Portugees drie minuten eerder afgekeken van Van Bommel die drie seconden na een kopstootje van Figo neerviel. Dat was geen toneel meer maar een klucht.
Onsportief maar vooral dom is het moment dat Nederland de bal moet teruggeven aan de Portugezen. In de 73ste minuut gaat Heitinga er plotseling vandoor met de bal. Deco schopt hem neer. Sneijder kan zich niet beheersen, duwt Petit tegen de grond. Een tijdrovend opstootje volgt. De wedstrijd heeft drie, vier minuten stil gelegen - en is eigenlijk nooit meer op gang gekomen. Die onsportiviteit was een cruciale fout!
Vind hem heel reeeel in zijn analyse
‘We kwamen niet aan voetballen toe,’ zegt de bondscoach.
Dan moet je het ook niet op oorlog laten aankomen, Marco!
Die rituele oorlog trekt nog één keer aan me voorbij. Nederland begint ’m, terwijl het neutraal had moeten blijven. De overtreding van Boulahrouz op Cristiano Ronaldo is de aanleiding voor het slagveld dat volgt: vier doden en zestien gewonden.
Zevende minuut. Van Bommel brengt Boulahrouz in de problemen. De schop is een doodschop. Rinus Israël deed het vroeger zo. Een oorlogsverklaring, zeker als later blijkt dat Ronaldo niet verder kan, huilend afgaat.
Cruijff heeft gezegd dat je van Italianen wel kunt verliezen maar niet kunt winnen. Zijn adagium is verouderd. Het geldt alleen voor Portugese voetballers. Al jaren. De geschiedenis (interlands, Europa Cup-ontmoetingen) leert dat ‘de Portugees’ meestal onverslaanbaar is voor Nederlandse ploegen.
Ze houden van vechten; duwen, trekken, slaan, schoppen, ballen knijpen, spugen. Daar moet je het dus niet op aan laten komen. De technische staf had moeten benadrukken dat elke provocatie genegeerd moet worden. In plaats daarvan gingen juist de Nederlandse spelers tekeer als beesten. Het rotgeintje van Figo (hij werd onopzettelijk geraakt en zorgde met theater dat Boulahrouz zijn tweede gele kaart kreeg) had de Portugees drie minuten eerder afgekeken van Van Bommel die drie seconden na een kopstootje van Figo neerviel. Dat was geen toneel meer maar een klucht.
Onsportief maar vooral dom is het moment dat Nederland de bal moet teruggeven aan de Portugezen. In de 73ste minuut gaat Heitinga er plotseling vandoor met de bal. Deco schopt hem neer. Sneijder kan zich niet beheersen, duwt Petit tegen de grond. Een tijdrovend opstootje volgt. De wedstrijd heeft drie, vier minuten stil gelegen - en is eigenlijk nooit meer op gang gekomen. Die onsportiviteit was een cruciale fout!
Vind hem heel reeeel in zijn analyse