De laatste tijd hoor ik steeds meer verhalen van meiden die een vriend hebben, maar die hun niet accepteren zoals ze zijn.
Zelf heb ik daar ook ervaring mee. Mijn ex was de laatste periode van onze relatie ook telkens aan het zeuren. Vooral over mijn lichaam. Ik MOEST afvallen van hem want hij vond me veel te dik, terwijl hij met z`n 1.83m 100kg woog. En ik was al mollig toen we elkaar leerden kennen en toen had hij er totaal geen problemen mee.
Inmiddels is die relatie gelukkig al meer dan 1,5 jaar voorbij en heb ik nu een vriend die me wel accepteerd zoals ik ben. Mijn vriend is zelf slank, maar vind het helemaal geen probleem dat ik dat niet ben.
Waarom denken veel mannen daar anders over? Waarom zijn er zoveel mannn die persé een bloedmooie slanke vriendin willen? Er is toch niets mis met een maatje meer?
Zelf heb ik daar ook ervaring mee. Mijn ex was de laatste periode van onze relatie ook telkens aan het zeuren. Vooral over mijn lichaam. Ik MOEST afvallen van hem want hij vond me veel te dik, terwijl hij met z`n 1.83m 100kg woog. En ik was al mollig toen we elkaar leerden kennen en toen had hij er totaal geen problemen mee.
Inmiddels is die relatie gelukkig al meer dan 1,5 jaar voorbij en heb ik nu een vriend die me wel accepteerd zoals ik ben. Mijn vriend is zelf slank, maar vind het helemaal geen probleem dat ik dat niet ben.
Waarom denken veel mannen daar anders over? Waarom zijn er zoveel mannn die persé een bloedmooie slanke vriendin willen? Er is toch niets mis met een maatje meer?