Wat heeft jou dag vandaag nou klote gemaakt.
Of juist niet en wil je dat met ons delen.
Schrijf het hier even lekke van je af.
Als je het even kwijt wil of moet.
Bijvoorbeeld:
Waar gebeurd
- Een paar weken geleden ben ik voor de 3e keer vader geworden.
21 April
Je bent werelds gelukkig. Niets kan je leven meer stuk maken (denk je)
Je laat iedereen je baby zien. Je bent de trotste Mama en Papa ter wereld.
Alles om je heen kan je gestolen worden.
Tot dat
je op 2 mei de krant zit te lezen en je kijk voor de gein (zoals altijd) de rouw advertenties ff door.
(je weet nooit of er nog bekenden in staan) en je lees het volgende:
Stijn vd ………. (01-05-2008)
Vandaag, donderdag 1 mei 2008, bereikte ons het intens droeve bericht, dat
Stijn vd ……, in de prille leeftijd van 8 jaar plotseling is overleden.
Wij begrijpen het niet en de medici begrijpen het niet.
Gewoon plotseling Jongetje moest plassen.
Zijn vader vraagt nog "had je dat niet eerder kunnen bedenken"
Ze waren op weg naar de vrijmarkt 29 april, net 5 minuten van huis af.
Oke puft vader en ze rijden terug naar huis.
Stijn stapt uit, gaat plassen en word niet goed.
Hij valt letterlijk dood neer.
Reanimatie en hulp mocht niet meer baten.
Ook sectie op het lichaampje heeft niets op geleverd.
Je denkt KUT dat is het zoontje van me Buurman, van op het werk.
Nog een keertje lezen dan maar, maar het klopt, Het was echt Stijn.
En idd, Maandag lag ook daar het kaartje op de deurmat.
Vandaag 8 Mei was het zo ver,
We zijn op die begrafenis geweest.
Ik heb het nog nooit zo slecht gehad op een begrafenis.
En jochie 8 jaar oud zomaar uit het leven gehaald.
De vraag blijft dan WAAROM, en Hoe kan dat nou.
Het is niet eerlijk.
De dienst is afgelopen, De aanwezige kinderen lopen voorop de rouwkapel uit met de bloemstukken. kinderen van zijn voetbal club, van zijn school.
Gevolgd door het rood / witte kistje, met daarin het lichaam van een 8 jarig jongetje dat nog niet eens heeft echt heeft kunnen leven.
Wat is het leven oneerlijk.
Een oma zij nog in haar toespraak.
“Moeders horen hun kinderen niet te overleven, Maar Omas zeker hun klein kinderen niet…..
Dag lieve Stijn.
Of juist niet en wil je dat met ons delen.
Schrijf het hier even lekke van je af.
Als je het even kwijt wil of moet.
Bijvoorbeeld:
Waar gebeurd
- Een paar weken geleden ben ik voor de 3e keer vader geworden.
21 April
Je bent werelds gelukkig. Niets kan je leven meer stuk maken (denk je)
Je laat iedereen je baby zien. Je bent de trotste Mama en Papa ter wereld.
Alles om je heen kan je gestolen worden.
Tot dat
je op 2 mei de krant zit te lezen en je kijk voor de gein (zoals altijd) de rouw advertenties ff door.
(je weet nooit of er nog bekenden in staan) en je lees het volgende:
Stijn vd ………. (01-05-2008)
Vandaag, donderdag 1 mei 2008, bereikte ons het intens droeve bericht, dat
Stijn vd ……, in de prille leeftijd van 8 jaar plotseling is overleden.
Wij begrijpen het niet en de medici begrijpen het niet.
Gewoon plotseling Jongetje moest plassen.
Zijn vader vraagt nog "had je dat niet eerder kunnen bedenken"
Ze waren op weg naar de vrijmarkt 29 april, net 5 minuten van huis af.
Oke puft vader en ze rijden terug naar huis.
Stijn stapt uit, gaat plassen en word niet goed.
Hij valt letterlijk dood neer.
Reanimatie en hulp mocht niet meer baten.
Ook sectie op het lichaampje heeft niets op geleverd.
Je denkt KUT dat is het zoontje van me Buurman, van op het werk.
Nog een keertje lezen dan maar, maar het klopt, Het was echt Stijn.
En idd, Maandag lag ook daar het kaartje op de deurmat.
Vandaag 8 Mei was het zo ver,
We zijn op die begrafenis geweest.
Ik heb het nog nooit zo slecht gehad op een begrafenis.
En jochie 8 jaar oud zomaar uit het leven gehaald.
De vraag blijft dan WAAROM, en Hoe kan dat nou.
Het is niet eerlijk.
De dienst is afgelopen, De aanwezige kinderen lopen voorop de rouwkapel uit met de bloemstukken. kinderen van zijn voetbal club, van zijn school.
Gevolgd door het rood / witte kistje, met daarin het lichaam van een 8 jarig jongetje dat nog niet eens heeft echt heeft kunnen leven.
Wat is het leven oneerlijk.
Een oma zij nog in haar toespraak.
“Moeders horen hun kinderen niet te overleven, Maar Omas zeker hun klein kinderen niet…..
Dag lieve Stijn.
![:\](https://static.partyflock.nl/smiley/hmmzz_streep.png ":\"){kind=small}
