Complex - File V

“Eindelijk!” was de eerste voorzichtige kreet die ik slaakte toen ik de tracklist van deze nieuwbakken Complex File onder ogen kreeg. Het werd wel weer eens tijd voor een, op het eerste gezicht, wrede jump/tek-compilatie die haar doelgroep serieus neemt. Voornamelijk in ons genadeloos landje moesten de standvastige jump-fans dit magere jaar machteloos toezien hoe de ontwikkelingen in de scene wat achterbleven en hoe het genre nog verder werd ondergesneeuwd door de alsmaar groeiende populariteit van o.a. het hardstyle geweld. Zelfs van die ene ‘meedogenloze’ compilatiereeks was in 2008 jammer genoeg geen enkel spoor te bekennen en dat is toch kenmerkend voor het zware weer waarin deze scene zich hier bevindt. Maar gelukkig liggen de zaken in België anders. Daar leeft de jump, voornamelijk in haar nieuwste vorm, nog steeds. De stroming is, ondanks de vele Noord-Franse invloeden van de afgelopen jaren, nog steeds onlosmakelijk verbonden met de Belgische, elektronische muziekgeschiedenis. Nu de door de retro- en UC/bootyhouse geïnspireerde Belgische jump begin deze eeuw plaats maakte voor de vrijmoedige ‘Noord-Franse techno’ en ‘tekclub’ en nu hand in hand mogen doorgaan onder de noemers ‘French tek’ en ‘tekstyle’, komen deze hokjes nog altijd samen in de immer populaire danskeet die Complex heet.

Uiteraard gaat men in Sint-Niklaas met de tijd mee en kon men er daarom dit jaar al meer, naar Nederlandse traditie, hardstyle en hardcore gerichte avonden aflopen. Even dreigde er een lange sluiting, maar gelukkig was die al snel van de Grote Baan. Complex leeft aan het eind van 2008 nog steeds en blijft met haar allesomvattende hoofdzaal en markante ‘Tek Room’ één van de vooraanstaande clubs van België. Om dit nog eens goed te onderstrepen is onlangs de rijkelijk gevulde, vijfde File in de betere shops voorhanden gekomen. Hiermee richt boegbeeld Coone zich met de eerste mix op het grote publiek terwijl de kelderresidenten van de eerste verdieping Sjoekoe en Jones de ‘tekkies’ voor het eerst via de compact disc mogen kluisteren.

CD 01: Mixed by Coone

Begin dit jaar profileerde Coone zich met zijn eerste officiële artiestenalbum geleidelijk en opnieuw als een hardstyle-minnende artiest. Gezien zijn thuishonk Complex zich dus ook steeds nadrukkelijker richt op dit genre is het niet onlogisch dat deze ‘Main Room’-mix zich nu ook van die kant laat horen. De tijd lijkt er rijp voor, al zal deze overgang voor de gelouterde Belg toch aanvoelen als een cultuuromslag. En eigenlijk ondervind je dit als luisteraar ook zo halverwege de ruim 77 minuten durende mix. Het beginstuk is nog gereserveerd voor de nieuwe Belgisch-Franse ‘tek’. Deze typerende jump-sound afschrijven is in ieder geval nergens voor nodig, want Max Walder, één van de grote helden die deze stijl op de muziekkaart heeft weten te zetten, toont met zijn “Tcho Biloot” aan dat het weldegelijk kwalitatieve en originele beats omvat. Ook Karl F doet het met zijn “Pray” naar behoren en zet hiermee meteen de algemene Franse tek lijn in. Uiteraard komt dé klapper van de afgelopen maanden, het onwijs ontladende “Hangova” van de Franse DJ Skep, voorbij maar de inbreng van onder andere Chicago Zone en Playboyz mag er ook zeer zeker zijn. En hiermee zijn de meest opvallende nummers uit dit gedeelte wel voor u opgesomd.

Dat het vervaardigen van hardstyle(-achtige) beats Coone steeds beter af gaat, merk je aan zijn amusante “Fuck Your Request”, dat tegelijkertijd op meerdere manieren Coone's ongebondenheid ten toon spreidt. Maar met zijn remix van Greg C’s heerlijke vage “I Like It” is hem dat in ieder geval minder goed gelukt, gezien hij zijn oren iets te nadrukkelijk heeft laten hangen naar het Nederlands model. Na éénderde mix makkelijk verteerd te hebben, breekt dan dus toch het bijna onvermijdelijke hardstyle gedeelte aan. En gezegd moet worden dat het, vergeleken met de wat statische 'tek', de mix meer opgebouwde ontladingen biedt en de diversiteit in de nummers je nieuwsgierig maakt naar wat er verder nog komen gaat, maar deze wisselwerking uiteindelijk wel wat onwennig kan aanvoelen. Een persoonlijk hoogtepuntje vond ik al vrij vroeg. Het stoere “Boogie Down” van Instigator klinkt niet alleen okselfris, het is hiernaast ook nog eens goede brug tussen het jump en het komende mainstream hardstyle gedeelte. Ondanks dat Coone veelal de melodieuze beukplaatjes heeft gekozen en er vele breaks in de mix verwerkt zijn, is de pompende rit naar het einde van de cd hier en daar wel lang van stof. Meer variatie had de bijna schizofrene mix zeker goed gedaan. De toegankelijke hardcore uitsmijter van Art of Fighters en Endymion is dan ook een welkome; ietwat te cheesy maar wel met extra veel spek. De vraag die blijft hangen is toch waar dat oude Complex-gevoel gebleven is...

CD 02: Mixed by Sjoekoe & Jones

Om bovenstaande vraag meteen maar te beantwoorden: een groot deel van die authentieke, progressieve Complex-feeling is terug te vinden op deze tweede schijf, in elkaar gebokst door het honkvaste Belgische ‘Tek Room’-duo Sjoekoe en Jones. Niet alleen prijkt hier hun mixcompilatiedebuut, beide mannen hadden hiernaast ook nog eens de niet ongemakkelijke taak de betere Franse tek en techno bijeen te rapen en aan elkaar te draaien. Je kunt het zo complex maken als je maar wilt, maar feit is wel dat het ‘tek’-geluid in haar algemeenheid een stuk minder interesse geniet van het grote publiek en het echt kwalitatieve spul de laatste tijd wel op één kratje Juup te tellen lijkt te zijn.

Nu had de eerste cd een niet onaardige portie Franse tek, maar deze tweede mix barst pas echt uit haar voegen van het betere werk op het meer experimentele tek-terrein. Het is bijna onwerkelijk om in één stuk door een hele stortvloed aan nieuw én (nog belangrijker) heersend materiaal te mogen aanhoren. Bij het horen van o.a. “Compounder”, “Out Of Range Part 2” en “Brandweer” kun je niet anders concluderen dan dat de doorzetters (waaronder Playboyz, Max Walder, Samuel Sanders) én het handjevol nieuwelingen (Nicolas Clays/Noise Machine, Fenix) een luchtige, frisse en dus zeer welkome wind door de scene blazen. Het meer ‘ondergrondse’ karakter van deze goed variërende mix geeft je dat gevoel van opluchting en voldoening en dat is nu precies datgene de fans van de eerste uren naar snakken. Geluidstechnisch is het mixwerk soms wat onwennig maar de gruwelijke platenkeus doet je die momentjes dubbel en dwars vergeten. In deze kwalitatief mindere periode was het zelfs voor de hardnekkige ‘jump’-fan een ware beproeving trouw te blijven aan de stijl die aan het infuus leek te liggen. Met deze cd krijg ik in ieder geval sterk het gevoel dat we aan de rand van een nieuwe opleving van de Franse kelder-tek/techno staan.

Comperplex!

De komst van deze vijfde Complex File had niet beter getimed kunnen worden. Niet alleen bestaat de compilatie uit een jump-hardstyle mix welke een groeiend publiek moet aanspreken en tevens de populariteit van beide stijlen omarmt. Ook kunnen de fans van de Franse tek hun hart ophalen een schijf vol verfrissend keldermateriaal. Bij Coone’s keurige ‘Main mix’ zal het muzikale contrastverschil voor sommigen misschien wat lastig te behappen zijn, al zullen de (Belgische) hardstyle fans zeker wel voldoende aan hun trekken komen. Degene die moedeloos werd van de matige Franse tek(style) van de afgelopen maanden krijgen spontaan een big smile op hun smoel dankzij een simpelweg indrukwekkende schijf van de debuterende 'Tek Room'-broeders Sjoekoe & Jones. Kortom, beide disks bieden precies wat men tegenwoordig mag verwachten van een toonaangevende club als Complex. De vogelnestjes kunnen weer terug in de broedkast!

Score: 83/100


www.complex.be
www.djcoone.com
www.sjoekoe.be
www.dj-jones.be