Coone - My Dirty Workz

Coone haalde het al aan in het interview dat Partyflock niet zo gek lang geleden had met deze populaire Belgische dj/producer: Er zou snel een debuutalbum komen na het spektakel dat Coone & The Gang heette. Coone, als ‘main-man’, kreeg die bewuste avond in oktober back-up van een groep zelf geronselde, muzikale grootmachten als Ghost , Chicago Zone, Isaac en The Darkraver. Eigenlijk was deze avond al een uitvoerend voorproefje van hetgeen nu eindelijk op cd gekomen is, want het is niet alleen Koen zelf geweest die voor de ganse inbreng heeft gezorgd, al is hij uiteindelijk natuurlijk wel de grote spin in zijn eigen web. Want naast de brede steun op zijn allereerste ‘one-man-show’ hebben bevriende artiesten dus ook op zijn allereerste artiestenalbum een niet onbelangrijk aandeel.

Maar bij deze cd blijft het niet. Om de raakvlakken met bovenstaand feest extra kracht bij te zetten, komt er naast het album als dikke extra de Coone & The Gang-dvd bijgeleverd. En dat is wellicht een unicum voor België. In navolging van vele grote Nederlandse festijnen hebben onze Zuiderburen nu dus ook eindelijk een groot, eigen 'harddance’ feest om thuis audiovisueel na te beleven.

CD - Coone hangt zijn nieuwe ‘vuile was’ buiten

De af en toe wat expliciete tracktitels op de cd verwijzen vaak niet alleen naar Coone’s eigen label Dirty Workz, ook dragen veel tracks een persoonlijke boodschap uit. Dat begint al met de intro, welke bestaat uit een grappig verwerkte verzameling aan korte samples uit diverse media. Het geeft maar weer eens aan hoe populair Coone is in eigen land en hoe men hem ziet als één van de grote mannen in de huidige dancescene. Of dat terecht is of dat er een overdreven hype hangt rondom zijn persoon is maar de vraag. Wellicht geeft dit album en bijbehorende dvd daarover enige duidelijkheid.

Dat Coone solo zijn mannetje staat bewijst hij meteen met de eerste plaat van de cd, ook al valt het in eerste instantie op dat er niet zo veel solo-producties te bespeuren zijn in de tracklist dan je vooraf misschien gedacht zou hebben. “Doggystyle” kent lekkere vulgaire vocalen, een lichte UC-actige synth en gekke beats in een losse aanpak welke ook nog eens aardig uit de speakers uit komen klappen. Ook het monotonere “Thrillride” kent een aparte sound met een lekkere statische ontlading, evenals "My Dirty Workz", welke qua geluid tussen eerder genoemde tracks in ligt. Wat mij dan ook opvalt is dat Coone vrijwel nooit vasthoud aan dezelfde grote brokken succesvolle sounds maar gewoon altijd probeert iets anders te creëren al is het niet bijster vernieuwend. En in dit opzicht is het eerste gedeelte van het album toch zeker wel geslaagd, al is “Feelings in my Head” (welke niet zo lang geleden doorging als een remix van de Audio Bully’s “Snake” en zelfs in de kleine details is aangepast) geen onbekende. De track zelf valt wat tegen, maar dat heeft denk ik veel te maken met het feit dat dit nummer live veel beter tot zijn recht komt en daarmee als luistervoer alleen te mager is.

Het begin is dus goed, en dat ligt ook met name aan de overweldigende Chicago Zone remix (eigenlijk is dit gewoon een Mr. Noba remix) van Coone's eerdere hit "Cracked". Dit is de nieuwe Franse tekstyle van de bovenste plank, en daarmee een echte aanwinst voor het album. En dat is zeker ook de co-op ("Another Corny Song") met landgenoot Lethal MG. Wat oud-Franse tek-sounds, de karakteristieke Lethal MG geluiden en een echte Coone-aanpak maken van deze rauwe track een verre van zoutloos en uitgekauwd product. Dat is helaas wel van toepassing bij de samenwerkingen (de feat.'s) met andere vakgenoten, zoals die met Complex-collega Ronald-V. Zelfs het meest belovende muzikaal verbond met de Franse E-Max en de Chicago techno-held Bam Bam ("Let Uz Ride") is niet de klapper waarvan je verwacht dat het een stomende orgie van verschillende stijlen zou opleveren. Het materiaal klinkt best apart, maar weet niet echt te imponeren.

My Dirty Workz ervaar je eigenlijk als beste door het van het begin tot het einde af te spelen. De reden hiervoor is dat, zoals ik al hierboven vermeldde, een aantal nummers (waaronder een enkele vocale interlude) een boodschap/statement met zich meedragen. Een goed voorbeeld is bijvoorbeeld “Words From the Gang”, dé anthem van Coone & The Gang. Deze logische jump-hardstyle crossover kent oude lyrics met een persoonlijke, hedendaagse insteek, ingesproken door dé ras-mc uit Chicago: Mr. Eyez, welke later op de cd nog schittert in o.a. “Unite”. Daarnaast is de eerste helft van het album voornamelijk te typeren als jump/tek, terwijl het tweede gedeelte een nadrukkelijker hardstyle karakter kent. En dat is opvallend want Coone is al een aantal jaren (sinds “The Name of My DJ”) niet meer met een hardstyle-release gekomen. In ieder geval geven de vaak wat overdreven en dik aangezette statements met bijbehorende tracks én de jump-hardstyle-gradiënt het album wel een duidelijke richting.

Of die richting een goede keus is geweest blijft een hekel punt. Als de puike remix van D-Block & S-te-Fan dé standaard is voor de hardstyle dan ligt deze lat voor Coone zelf net iets te hoog. Dit Nederlandse duo weet wat de ingrediënten moeten zijn voor een succesvolle productie: een mooie, pakkende melodie uitgevoerd door middel van een warme synth, een emotionele break en die hedendaagse hardstyle basslines. “Unite” heeft ook veel van wat een plaat in dit genre tot een hit kan maken: geweldige vocalen, een goede break... alleen de uitwerking tipt net niet aan de hardstyle-top. Daarbij is “Beatfreakerz” in dit genre ook gewoonweg te standaard. En wetende dat er een aantal tracks (een Bonzaï Tribute met Deepack en een samenwerking met Brennan Heart) door omstandigheden dit album niet hebben kunnen halen, ga je je wel afvragen of dat het ontbreken van deze nummers niet een gemiste kans is. De kans is wel erg groot dat de producties die dit album niet hebben gehaald gelukkig alsnog op vinyl zullen verschijnen. Dit alles in ogenschouw genomen, maakt van My Dirty Works een apart, leuk, vermakelijk album dat niet hard imponeert maar wel de moeite waard is als je er voor open staat. Want er staan toch een paar uitstekende, gloednieuwe producties op.

* Leuk voor de Nederlandse fans: ÉénVandaag presentator Ferdinand Fransen wordt op een humoristische wijze digitaal geliquideerd in Shut the F*ck Up.


DVD - De belevenissen van Coone en zijn Bende

Op de bijgeleverde dvd vertelt Coone in een aantal fragmenten persoonlijk over de voorbereiding van Coone & The Gang. Zo gaan de gesprekken o.a. over de line-up, de opbouw van het feest zelf en hoe hij er zelf tegenaan kijkt. Zo zie je van dichtbij hoe er wordt toegeleefd naar een groot festijn als dit.

Deze amusante, interessante beelden worden afgewisseld door aardig wat live-beelden van de vloer, ondersteund door veel nummers van Coone’s debuutalbum (De nieuwe en nette Mark with a K remix van “Overdrive” uitgezonderd). Niet alleen krijgt de kijker veel Coone te zien, maar ook veel partypeople (waaronder uiteraard weer de nodige lading aan mooie vrouwtjes), een genietende meute en zelfs enkele Flockers. Ook zien we even een aantal dj’s live aan het werk en in korte interviewtjes achteraf. Zo komt o.a. een dj Ghost aan bod, welke tijdens het interview achter de coulissen nog zichtbaar aangeslagen is van de ambiance, gepassioneerd zijn mening over zijn belevenis geeft en daarmee ook de hele essentie van het feest in een paar zinnen samenvat.

Eén van de mooiste aspecten van deze dvd is toch wel de shitload aan indrukwekkende beelden van een tot de nok toe gevuld Sportpaleis Antwerpen en het schitterende dekoor + showelementen. De beelden van achter uit de zaal geven een indrukwekkend beeld van het visuele schouwspel dat zich rondom het podium heeft afgespeeld. Het is dus niet verwonderlijk dat velen in het publiek zich vaker staan te vergapen aan de mooie beelden dan zich helemaal overgeven aan de dj’s. Geef ze eens ongelijk.

Wat vinden we zoal nog meer op deze ruim 50 minuten durende Coone & The Gang special? Welnu: Een wel erg spraakzaam en hyperactief Nasty Trio / Duo. Een ‘gehandicapt’ Complex Dreamteam. Een onderwijzende Q-ic. Een D-Block & S-te-Fan en Headhunterz over vrouwvriendelijke muziek en als klap op de bana uiteraard de onvermijdelijke, komische en vulgaire momenten met Steve “Hey, zit daar Bacardi in?” Sweet, beter bekend als de The Darkraver.

De dvd biedt nog een hoop leuke extraatjes:
- De stoere, sfeervolle trailer van Coone & The Gang
- Het volledige, hilarische en ongecensureerde interview met The Darkraver
- Coone’s b-day party in le Tremplin en thuisbasis Complex
- De geleende maar toch sterke videoclip van Coone & Ghost – Pitch Up


Totaalscore: 79/100


www.coone.be
www.newsrecords.be

Op 23 maart aanstaande klinkt in Complex het officiële startschot voor de Dirty Workz World Tour waarmee Coone o.a. Amerika, Spanje, Frankrijk en Japan gaat aandoen.