Pure Deep House 3 – The Very Best Of Deep House & Garage

Één van de leukste en meest bomvolle compilaties van de afgelopen tijd presenteert ons een derde release. Pure Deep House 3 is uit en dat is reden genoeg om bijzonder vrolijk te worden. Deze nog jonge serie verraste vriend en vijand al twee maal met een flinke keur aan toffe en veelzijdige house, zich uitvloeiend in het betere garage en UK bass werk uit de clubs gecombineerd met radiovriendelijke house hits. Daarnaast is deze compilatie niet beroerd om ook eens een educatieve greep uit het verleden te maken. Dit tezamen kan al snel cheesy worden, maar de vorige twee edities bewezen dat Pure Deep House, ondanks haar ietwat misleidende 'deephouse' titel, gewoon erg genietbaar én lang houdbaar was voor eenieder die houdt van een toegankelijke UK-gerichte house sound. Pure Deep House 3 gaat hierin gelukkig gewoon verder op zelfde dansbare voet.

Full House
Met een divers en toegankelijk geluid zo aan het begin van de eerste mix laat de Pure Deep House serie nog maar eens heel goed blijken waarin haar grote kracht schuilt. De bijna zomerse vibes en housy pianoriedels van Clean Bandit's 'Real Love' en Blonde's 'I Love You' luiden een zeer positieve start in welke vloeiend worden overgepakt door een nostalgisch klinkende housetune van Ferreck Dawn en Redondo ('Love To Deep'; herinner je de hits The Course nog?). Vanzelfsprekend is hedendaags vertier niet ver weg, want Oliver Heldens' 'Gecko' (mét vocalen) en Kiesza's 'Hideaway' (dit maal in een andermaal piano geleid, niet veel gehoorde remix om een echte hitjesparade af te wenden) komen al snel voorbij. En die keuze voor de niet originele versies van bekende tunes houden de mix vers en de luisteraar alert. En zo rol je na een ijzersterk begin verder in de UK bass sferen met een hele vette remixen van bijvoorbeeld Madison Avenue - Don't Call Me Baby en Disclosure – Confess To Me. Maar het zijn niet alleen deze bekende titels die het hem doen, Pure Deep House is zo'n verzameling waarin iedereen, fervente housefan of niet, altijd wel een paar nummers vindt die hij/zij nog niet eerder gehoord heeft. Voor je het überhaupt doorhebt passeert de ene na de andere groovy plaat en is het gewoon verdomd lastig om jezelf aan te sporen de eerste cd te stoppen en de tweede in beweging te zetten.

De tweede mix is gelukkig grotendeels van hetzelfde laken een housepak. Met een vertrouwd en toegankelijk beginstuk (Lilly Wood & The Prick, Duke Dumont, Lana Del Rey) schakelt het met Claude Vonstroke's 'Eye I Eye' over naar groovy en tegelijk lustopwekkende clubsferen. Ook de diepte wordt niet geschuwd en dat merk je halverwege met de Dusky-achtige hypnoseplaat van Disciples – Remedy (Reset Safari remix) en de basrijke weelde van Shadow Child dat 'Seeing Is Believing' heet. De wonky garage van o.a. minder bekende Spoils & Monkey Wrench en Apexape & Chris Lorenzo en het coole 'The Label' van Friend Within bieden hierna een afwisselend en genotvol geluid. En de mix blijft met uitsmijters van Patrick Topping en Route 94 tot het eind ernstig groovy, al is de afsluiter van Tom Trago wel aan de foute disco kant en valt daarmee ook een tikkeltje uit de toon.

Voor hen die de evolutie van de house sound graag eens zelf willen ondervinden krijgt met cd 3 een leuke en leerzame les in house en garage. Belegen house tracks, met zo nu en dan nog trekjes uit de '80 of zelfs hip-hop, uit de laatste jaren van het vorige millennium maken de derde mix een interessant museumstuk waaruit je de ontwikkeling van deze elektronische muziek voor jezelf kunt extrapoleren naar vandaag de dag. Dat die oudere house nog lang niet antiek of gedateerd is bewijst bijvoorbeeld een van de grote house helden MK, die anno 2015 nog steeds ontzettend populair is. Zijn 'Love Changes' met groovy baslijn en zomers pianospel klinkt onvervalst '90, maar als je het afzet tegen zijn geluid van nu dan is er in al die jaren weinig veranderd. En dat geldt eigenlijk wel een beetje voor alle rotsvaste house/garage classics en typische '90 tunes die de revue passeren, afkomstig van bekendere namen als Mood II Swing, Cajmere, Masters At Work. Eigenlijk zou je veel van deze platen nog steeds kunnen inpassen in een housy set, al was pakweg 20 jaar geleden het soulvolle en bijna schreeuwerige gezang door die (typische Afro-Amerikaanse) zangeressen simpelweg een must. Anno 2015 geeft dit toch wel een overkill aan inhoudelijk volume en soul én wellicht zelfs wat plaatsvervangende schaamte. Maar een beetje retro op zijn tijd is voor de fervente housefan natuurlijk een welkom iets.

Pure Deep House 3
Met andermaal een uitpuilende tracklist met 30 goedgekozen en netjes aan elkaar gemixte tracks biedt het derde deel uit de Pure Deep House reeks wederom een zeer genietbare verzamelaar. Met de eerste twee mixen krijg je het betere radio- en clubwerk, terwijl de laatste mix terug gaat naar de jaren '90 alwaar house en garage een bloeiperiode doormaakte. De diversiteit, de verzorgdheid, de mix van bekend en onbekend groovevol house materiaal én de licht-overheersende UK-vibe maken deze compilatie het aanschaffen meer dan waard! Luister onderstaande minimix en je staat je ongetwijfeld nog maar één ding te wachten…

Score: 87/100

www.puredeephouse.com