Goose - Control Control Control

Mocht je misschien uit de teaser denken dat 'Synrise' een slechte plaat was, vergis je niet. De tweede worp van Goose was eerder een breuk met de funky, uiterst dansbare muziek van hun debuut. Maar slecht, nee... allesbehalve zelfs. Daarvoor zijn de mannen uit het Belgische Kortrijk te talentvol & uniek.

Op dit derde album keert de band terug naar de oorsprong. Om het simpel te zeggen; minder gitaar, meer keyboard. Als we weten wie er achter de knoppen van 'Control, Control, Control' zit, is dat lichtjes vreemd te noemen. Niemand minder dan Paul Stacey, oa bekend van werk voor Oasis, zat achter de knoppen voor het derde Goose album. Wat kan tellen als referentie natuurlijk. De verwachtingen - voornamelijk bij de critics, die niet uitermate positief waren over 'Synrise' - waren/zijn dan ook uitermate hoog.

Opener 'Control' is een bizarre track. Mijn eerste woorden die ik over de track wilde schrijven waren - om me eventjes zachtjes uit te drukken - matig te noemen. Maar na de track een minuut of 20 op repeat te hebben gestaan, draaide deze mening subtiel. Wat een hemelse, betoverende plaat! Van de subtiele break die uitmond in een bom van een danstrack... de Goose heren weten nog steeds hoe ze dansvoer moeten maken. Gelukkig maar! Met 'Real' keren ze eventjes terug naar hun 'Synrise' tijd, maar dan net een stukje meer zoals we het graag zouden hebben, met die typische 'Bring it on' schwüng, die we zo hard misten op het tweede album. Derde track 'United' lijkt wel een roep naar de jeugd, een festivaltopper in spé, met een spuwende beat zoals elke festivalganger ze graag heeft! Een van de toppers op het album is 'Your ways' met een pompende drumbeat en de vocalen van Mickael Karkousse die ietwat doen denken aan die van Kele Okereke van het Britse Bloc Party, en ja, dat is meer dan zo maar een compliment!

Helaas is niet alles top, als dat wel zo zijn dan zou deze derde van Goose op een topscore afstevenen. Het vreemde 'Right in the game' (wat doet denken aan een heel matig eerbetoon aan de Beastie Boys) en de wat flauwe, gezapige afsluiter 'Rise and fall' geven 'Control, Control, Control' een ietwat bittere nasmaak. Een nasmaak die is vergeten als je ziet wat voor lekkers op de rest van het album staat. Goose is met dit derde studioalbum weer helemaal terug. Het feit dat een hoop van de tracks live is ingespeeld, doet beloven voor het festivalseizoen van volgende jaar, zeker als we weten dat hun livereputatie na al die jaren nog steeds torenhoog is. Uiteraard zijn we benieuwd wat ze met de nieuwe tracks op de festivalpodia weten te brengen. Bring it on guys!

Score: 84/100

www.goosemusic.com