Hard Jump

Jump in:

‘Hard Jump’ is een compilatie bestaande uit 20 tracks gemixt door twee creatieve Belgische dj’s. De één, Furax heeft eigenlijk geen introductie meer nodig. Deze lopende rookmachine draait hier nog niet zo gek lang maar hij weet in elke tent keer op keer een fantastische sfeer weg te zetten met zijn aparte maar o zo herkenbare ‘retro-jump’-stijl. Deze Jumpkoning vinden we tegenwoordig zowat in elke jump line-up, en terecht!
De ander, Marcky daarentegen timmert nog niet zo lang aan de weg om in Nederland door te breken. In het zuiden des lands kent men hem wel van zijn vele optredens net over de grens in gerenommeerde Belgische disco’s. In eigen land is hij één van de bekendere dj’s op zowel trancegebied als wel die van de hardere stijlen (hardstyle en jump). Naast een dagelijks radioprogramma op C-Dance, genaamd ‘Marcky in the Mix’, is hij ook het brein achter de bekende ‘Explosive Car Tuning’ reeks van Explosive Records, waar hij een grote vinger in de pap heeft. Binnenkort is hij ook te bewonderen op de wat grotere feestjes in ons land, waaronder Pussylounge X-rated.

We hebben hier dus te maken met een cd, samengesteld door twee Belgische dj’s met beiden een eigen stijl van draaien en plaatkeuze. Eens kijken of dat ook nog een beetje goed uitpakt op dit schijfje.



De mix opent met een vocal zoals je die van Furax kan verwachten. Deze toch wel wat lange intro brengt ons geleidelijk bij een Franse track die niet meteen al te hard van stapel loopt. Een relaxe opbouw met een melodie gebaseerd op de bekende Tranceball-formule luistert lekker weg. Het nummer is amper klaar of de vocal van ‘Babastyle’ luidt een geweldige overgang in naar dit volgende nummer. De track, hoe kan het ook anders, komt van het populaire Babaorum Records dat bekend staat om haar energieke en hardere techno-variant van jump. Een uniek stukje muziek dat tevens fungeert als een ode aan dit meesterlijk label.

Dat deze mixcompilatie voornamelijk gericht is op het Nederlands jumppubliek blijkt wel uit de komende jumpstyle nummers. Natuurlijk zijn ook Ruthless & Vorwerk weer aanwezig met dit maal hun remix van Dark-E’s ‘Tranceballers’. Een track die iedereen natuurlijk al ergens op cd heeft staan, maar daarom niet slechter klinkt. De ook niet al te nieuwe ‘Bad Boyz’ van Marlon S & dj Mars houdt het tempo hoog. ‘Jumproject’ van Antonio & Cristiano is ook al een oude bekende. Het doet nu wel een beetje saai aan dus is het tijd voor iets nieuws...

Er komt een wat lange break in de mix. Een kettingzaag, geschreeuw en een ziekelijke lach luiden de nieuwe track (‘The Massacre’) van Sybian & dj Tony in. Een redelijke track die duidelijk geselecteerd is door Furax. Persoonlijk heb ik liever ‘The Sybian’, maar deze jumpstyler is zeker niet slecht.
Dan komt er een track die mij op het lijf geschreven is! ‘Elastic’ van Sam Parker is zo’n track die je niet vaak hoort. Hij is wat minder toegankelijk, mede dankzij de nogal vage melodie, maar wat is het een aangename verrassing wanneer die bass erin komt en je meeneemt naar een mooi hoogtepunt.

Hoe goed dit stukje van de mix ook is, des te teleurstellender is dan toch wel het rijtje platen dat volgt. Sommige mensen vinden het goed, anderen helemaal niets: Jumpstyle geïnspireerd door hardstyle. ‘Alright Now’ van djYves vs. Meadow Inferno & D-Tune is zo’n nummer uit die categorie. En ja wat moet ik nog zeggen over ‘Komt ie dan hé’ van dj Norman vs. The Darkraver? Gelukkig is het niet de bubbling-versie die The Box teistert. Deze Classix Mix is nog enigszins te doen door het sampletje van Cameo – ‘The Money’ waardoor de track toch redelijk oldschool aanvoelt. Maar eigenlijk moet ie gewoon niet op dit soort cd’tjes staan. Jammer genoeg kan ook ‘Happiness’ van Madstylerz het niveau niet echt verder omhoog tillen.
Vreemd is ook de keuze voor de Jump Mix van ‘Supersaw’ van dj Furax vs. Redshark. Deze trage track is lang niet zo goed als de Furax Remix en de Club Mix, het tempo valt hierdoor nogal terug. ‘What do you Think’ van Major Bryce is ook zo’n dubieus geval. De track is op zich wel redelijk te noemen, maar hij moet het vooral hebben van de humoristische vocals. Een beetje lullig eigenlijk.

Tot nu toe heeft deze cd zijn naam nog niet erg veel eer aangedaan, maar daar komt nu verandering in. De pompende Tekclub van met name Greg C doet het tegenwoordig nog steeds erg goed. ‘Drill Effect’ is hier een mooi voorbeeld van. Het tempo wordt weer lekker opgevoerd en dat is ook zo bij de volgende track van Microsome (oftewel Chicago Zone) – ‘Next Time’ waarin je nog wat terug hoort van ‘Demoniak’. Nog amper bekomen van deze jumproes vliegen we door naar een buitengewoon lekker nummer van dj Marcky zelf. ‘Vive la France’ heeft een uitstekende, niet bij te houden melodie waar je spontaan een glimlach van op je smoel krijgt. Geweldig!

‘Lollipop’ van Klap’s is ook zo’n goed opgebouwde track waarop je gewoon niet stil kunt staan en ditzelfde geldt natuurlijk ook voor ‘Speed Talking’ van Greg C, twee degelijke tracks. ‘Let the Techno’ klinkt ook bekend in de oren. ‘Rave Worst’ is dan weer een nummer dat je niet vaak ergens zult horen. De duistere vocals en sinistere melodie maken van dit nummer een waardige afsluiter.


Jump out:

‘Hard Jump’ is al met al een redelijk cd’tje te noemen. Opbouwend is de mix zeker ruim voldoende te noemen. De tracks zijn goed ingemixt, al heb je soms wel een abrupte, onverwachte overgang naar het volgende nummer, maar daar zul je je echt niet aan storen.
Ook dit schijfje wordt weer vertegenwoordigd door diverse jumpstromingen, met voorop natuurlijk die stijlen die in ons land het meest bekend zijn (jumpstyle, tekclub), maar nogmaals deze cd is voornamelijk gericht op het Nederlands jumppubliek.

Een punt van kritiek is misschien wel de platenkeuze. Ik vind voornamelijk het middenstuk van de mix wat aan de slappe kant. De vaart wordt er uit gehaald door platen die wel leuk zijn om een keer te horen, maar die je niet vaker zult opzetten. Ook staan er verder geen exclusive tracks op die nog gereleased moeten worden, dat maakt deze cd wat minder aantrekkelijk. Wat dat betreft slaan Marcky en Furax de springplank dus een beetje mis. Maar als de ‘hardere jump’ wordt ingezet, dan is het ook losgaan tot het einde. Een minpuntje zouden de wat oudere platen kunnen zijn, al zal de gemiddelde Nederlander zich er niet aan storen. Een degelijk cd’tje dus.