Verslag van Touch @ the sea, 8 september 2007

TOUCH @ THE SEA WAS THE PLACE TO BE !

JAAAAAA. ik zie fronsende gezichten en krakende gedachten bij het lezen van ' the place to be'.
Ik begrijp de vouw in het gezicht en de storing in het werkgeheugen van hij of zij want je was er waarschijnlijk niet bij ! En heb je veel gemist. lees verder en trek je conclusie.

Aangezien ik vaker op de pier ben geweest om met mijn billen te schudden op pompende beats wist ik dat het geen makkelijke locatie is voor een organisator. De dj boot stond dit keer perfect en met perfect bedoel ik daar waar hij het meeste contact heeft met het publiek en andersom. De lage plafonds maakten de locatie intiem en dat paste weer helemaal bij het concept van touch @ the sea. Het geluid was goed en dat kwam met name tot uiting bij de vocale performance.

De vocale performance om daar op verder te gaan was helemaal geweldig, de vrouw ik weet haar naam niet maar anderen zeker wel hier op PF had niet alleen een geweldige stem zij wist ook zang en dans in een vloeiende beweging te laten samensmelten. Even was het of iedereen in dezelfde trance was en zich liet meeslepen op de golven van haar stem, behoorlijk indrukwekkend.

Elk feest wordt voor een groot deel bepaalt door de dj's, en zo was dat zaterdag niet anders.
Het was leuk om verrast te worden door dj's als SANTITO en VAN KLEEF. Organisatoren zijn in mijn ogen de laatste tijd meer bezig met de kassa dan de passie en de inhoud van een feest want als je weer Roog en Erick-E(ffe niet) boekt dan hoef je minder te investeren in de boodschap die je wilt overbrengen op het publiek.
Gelukkig weet Touch @ the sea wel de boodschap over te brengen en de gevoelige snaar te raken. Zaterdag stond er een knallende line-up met als hoogtepunt een euforische set van SANTITO.

Dress to impress deed je wanneer je de flyer had gelezen, want dan liep je minimaal in het wit en eventueel gecombineerd met zilver.

Aansluitend op de kleding was te verwachten dat de ambiance (moeilijk woord voor sfeer)ook bepaalt zou gaan worden door wit en zilver.
En ja hoor ik mag niet meer raden. De gehele ruimte ademde een witte gloed die versterkt werd door de goede belichting want wit gaat pas leven wanneer het in de goede verhouding wordt belicht.

Het laatste wat ik aan dit verslag wil toevoegen is voor mij het belangrijkste 'het publiek'.
Het gebeurt mij steeds meer dat ik op een clubavond geen chemistry voel bij het publiek. De Roxy gaf ooit het goede voorbeeld maar dat is ook in rook opgegaan.
Touch @ the sea heeft voor meer dan normale chemistry gezorgd de organisatie is erin geslaagd om het juiste publiek bij elkaar te brengen met heel verschillende persoonlijkheden, maar zij hadden allemaal 1 ding gemeen they touched others. because they were touched by the motivators of touch @ the sea.

Het concept staat en de vuurdoop was een meer dan byzonder succes tot hopelijk een volgende editie, untill we touch again.