Opweg naar Best hadden we toch wat last van vakantiegangers. Veel sleurhutten zorgden ervoor dat we niet supersnel op plaats van bestemming waren. Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen konden we relatief dichtbij de auto parkeren. De zg. Achteringang was op nog geen 10 minuten lopen van de auto. Alleen ik had pech want met mijn perskaart moest ik door naar de hoofdingang. Na een nette controle en een hartelijk welkom ben ik doorgelopen naar de lockers bij de achteringang. Ik vind het werkelijk een uitkomst die lockers op festivals. Al je waardevolle spullen in een afgesloten kast. Na een sigaretje en een drankje zijn we naar de Mixed area gegaan om Fedde le Grand te aanschouwen.
De Mixed area was aan de compleet andere kant van het terrein. Een mooi moment om het geheel te verkennen en het eerste overtollige vocht weg te brengen. Ik heb op drie plaatsen grote toilet area kunnen ontdekken. Mensen met een E-ticket mochten gratis gebruikmaken van het toilet, anderen mochten voor een drankmunt de gehele dag gratis. Het waren tevens verfrissingspunten. Deo en gel stonden klaar voor gebruik.
Ook drank en eten uitgiftepunten waren er meer dan genoeg. De pin-muntautomaten waren perfect. Niet meer met stapels geld naar een festival.
Na iedere stage was er een barcardi ververssingspunt. Hier kon je de heerlijkste mixjes met rum krijgen (lees kopen). De eerste stage die we bewust passeerden was de Future Funk stage. Een enorm podium op het water dat met twee armen met het vasteland verbonden was. Op de stage en op de verbindingsarmen stonden de mensen enthousiast te dansen op de meer dan vrolijke tonen. Het leek wel het drukst bezochte deel van het terrein. Er was geen doorkomen aan. Via via kwamen we uiteindelijk bij de mixed area aan. Fedde gaf hem al behoorlijk van katoen. De area was afgedekt met een enorme parachute. Achteraan lande ons kleedje en daar hebben we behoorlijk lang van het goede weer en de lekkere muziek genoten. Fedde hield het kalm. Je merkte aan het publiek dat men toch graag wat meer snelheid zou willen.
Jeff Mills stond in mijn balboekje dus rond zijn starttijd verkasten wij naar de Technodome. Een grote tent met een fantastische lichtshow en subliem geluid. Jeff had het publiek al te pakken. Toen the bells ingezet werd door de grootmeester ging het dak eraf! Heerlijk staan swingen op zijn bekende Detroit geluid.
Kort voor het einde van Mills moesten wij terug naar ons startpunt. Danny Howells stond op de planning. Van half zes tot half acht stond deze kleine Engelsman zijn publiek te vermaken. Ons kleedje lag onder de bomen vlak bij deze stage. Soms in de tent dan weer op het kleed heb ik me uitstekend vermaakt.
Het kon ook niet anders maar ergens tussen zeven en acht barste de regen los. Het is zo langzamerhand een traditie
'avonds regen op Extrema.Dit keer bleven de buien de hele avond komen. Tijdens John Digweed hebben we ons nog drooggedanst om vervolgens de terugweg te aanvaarden.
Wat ik ook nog even kwijt wil is dat de organisatie altijd veel doet aan sfeer en aankleding. Ook dit jaar weer. Je kon op 2 punten de feestende menigte van boven bekijken middels bakjes met zes tot acht zitplaatsen aan een kraan die ieder tien minuten omhoog gingen. Ook stond er een mens op een ponton midden in het water. Dit figuur speelde een prominente rol tijdens de afsluiting. Hij-zij 'liep' tijdens de afsluiting het strant op.
Er was dus weer veel gedaan om het bezoek aan dit festival meer dan de moeite waard te maken. Volgend jaar zeker weer!
