Zaterdag 29 april was het dan EINDELIJK zover. Partyraiser deel II. Iets van 3 maanden had ik ernaar uitgekeken. Partyraiser had mij een kaartje toegestuurd en dat zal ik nooit vergeten. Het was gewoon geweldig!
Een VIP-kaartje is er niets tegen 
En deze persoonlijke invitatie zou nog maar een van de vele speciale elementen zijn van de nacht van 29 op 30 april.Het uitkijken naar een nieuwe encountering met biezonder bijzondertje zou een einde nemen.
Zo lieten onze drukke agenda’s ons vol smacht maandenlang uitkijken naar het feest. Partyraiser dan ook een feest met veel betekenis worden, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Er zou een statement worden uitgedragen, verder de definitieve inluiding van een nieuwe periode en een inkadering van het eerbetoon aan something very special; nl de vereniging van 2 mensen.Vorige feest was al een tijdje terug en alhoewel de bundeling van dat krachtige takkeherrie geratel ijselijk intens geslaagd was, knaagde toen het gevoel van afscheiding zich in de vorm van een gemisgevoel dat de feestbeleving naar beneden bracht. De symptomen waren dus ook niet meer te negeren, want nergens komt de waarheid zo sterk tot uiting als in da hardcoredome! Partraiser zou dus een intense beleving worden, althans zo liet de intuïtie het ons blijken.
Na een fijn dagje genieten van het leven en het steeds meer uitkijken wat de avond ging brengen kwamen we tegen een uur of 10 aan ins station Duivendrecht. Na een warme lente avondwandeling kwamen we aan in de Borchlandhallen. Het feest was uitverkocht (alhoewel er nog kaartjes aan de deur te verkrijgen waren). De wachtrij was vrijwel onbestaand en dat was very nice off course.
Die kastjesruimte was net als vorig jaar heel ruim en relaxt als bijpraat en verkoelruimte. De gang naar de main was ditmaal langs de andere kant van het gebouw en verwelkomde ons met heerlijke bas die ons “welcome back” influisterde. Een heus kippenvel moment werd bereikt toen verder gelopen werd naar het terrorzaaltje en onder de vaste bekenden weer eens een versmelting met de hardcore werd gedaan. Een heerlijk gevoel van herkenning, bevestiging, zielsaanspreking en verbondenheid, maar dit zou helaas niet blijven aanhouden. De warmte, slappe muziek en een apart vaahgeidsgevoel van betovering en bevaagdheid staken hierbij stokken in de wielen.Vorige jaar heel goede herinneringen aan het warme zaaltje achterin waar heerlijk harde T&S werd gedraaid. Dit jaar was het ook de betere zaal, maar lagen de zaken wel wat anders.
Viruz draaide er strakke hardcore en daarmee bevestigde hij de goede indruk ik eerder al van hem had op een eerder feest ergens in die pokkedome van Culemborg
. Verdere dj’s don’t ask me, geen idee eigenlijkZoals in de beginjaren van mijn stappen had ik geen idee wie er draaide. Het klonk lekker en het voelde weer fantastisch om naast je buur een tandje bij te kunnen zetten. Zo werd er tot half 12 intens genoten in het kleine zaaltje. Maar echte terror heb ik er niet echt gehoord. Tot vrij laat werd er hardcore gedraaid en later was ik gewoon te betoverd om het me nog te herinneren
In elk geval was het er heel gezellig en had het een heel apart sfeertje in vergelijking met de main. In mijn beleving was het er intiem en had het een minder collectief losgaansgevoel. Deels logisch omdat er tot een uur of 2 veel vrije ruimte was en het niet zo’n kuddebedoening was als in de main. In laatste waren er ook overal wouse mieren te vinden, want overal wrongen mensen zich tussen de massa door. Ongeduldige kindertjes they can be real partypoepers 
maar de sfeer zat goed tot heel goed dus dat werd er gewoon bijgenomen. De volgende dag zouden ze het in Culemborg echter niet moeten proberen 
De main had dezelfde opstelling als vorig jaar. Helemaal achterin had je een grote chill-out ruimte met picknickbankjes (zoals Lana zo mooi weet te zeggen) en daarvoor had je een podium met wandelgangen. Dit jaar echter geen podiumpjes langs weerszijden van de zaal, maar dat is bijzaak, alsook dat er geen radioactieve vaten en camouflagenetten hingen die de zaal vorig jaar vrij ruw industrieel maakten.
Het geluid was er voor mijn part top en tot een uur of 1 was het wel hakkûh, maar de hitte zette een zware domper op het feest.
HET WAS ER GEWOON ONTIEFELIJK HEET! Kut warm gewoon. Je werd er gewoon misselijk van. Geen 2 nummers kon je uithakkûh of je leek te bezwijken van de warmte. Zelfs in de terrorzaal was het nog warmer dan vorig jaar. Dit was VERY FUCKED up 
Beter wat minder kaarten verkopen dan of desnoods poorten openzetten. 
Het beursgebouw van Eindhoven is er niets tegen. Nog een minpunt was dat tapijt dat op diverse plaatsen losgekomen was.En TOCH, toch was het er geweldig! Overal zag je gewoon happy faces, overenthousiast ouwehoeren over hetgeen eindeloos wordt herhaald en mensen hakkûh. Ik kreeg er een waar idyllisch stereotyp gabbergevoel bij
Niet boeiend, maar des niet te meer toch opvallend was dat het kistengehalte zo laag was. (Lijkt wel meer de gewoonte te zijn in de buurt van Amsterdam.)Partyraiser en Tieum draaiden hardcore en darkcore en dat was natürlich ganz geil
Tegen het einde van de set van Headbanger was de pret eraf want de hardcore er werd gedraaid was gewoon te cliché slap voor woorden. Dit was Parytraiser II geen slap feestje van 9 jaar terug.
We wilden godverdomme hakkûh met een smile like you mean it. En op momenten als deze zijn sets als die van Tha Playah echt niet welkom. Die saaie orgel van hem maakt je menen loom en zuigt je kop leeg. Laura werd er al helemaal depri van en stelde haar van eerder op de avond dan ook teleur door haar superbe hakkûh prestaties van in de terrorzaal niet verder te zettin in de main. Anyway het werd heel vreemd om te wachten op muziek en spanning die maar niet kwam. We werden er suf en moe van en verlieten om 5 uur dan de Borchlandhalllen. De organisatie van Ground Zero voorzag ons aan de uitgang van flesjes water
en alsof dat nog niet attent genoeg was, waren er nog bloemen voor die Mädchen. 
Hoe was het ook weer? – Het zit hem in de kleine dingen. – Zoiets dus en hierbij eindigt deze korte verslaggeving van een vaag beleefd feest in Amsterdam.
