[/center]]Vrijdag 27 oktober was het zover: het verjaardagsfeest van Dj Smurf. Smurfenland zou een feest worden met als omkaderingselementen: happy, smurf en vago partyminded vibe. Er werd beroep gedaan op elk van de bezoekers om zich als een echte smurf te stylen en hierbij zou er blauwe schmink worden voorzien ter plaatse. Zo zou ook de best gestylde smurf zou in de bloemetjes worden gezet.
Omdat vrijdag een gewone werkdag was, werd de smurfenoutfit nog even in de knapzak gehouden tot 17u, want dan ging het richting Smurfenland. Omdat ik mijn uitkering nog niet had ontvangen, was ik ongeschoren en dit zou dan meteen ook de alto ERROR-Clubkidstyle vormen die voor heel wat encountering zou zorgen. Het begon al in de trein waar een ongekend vriendelijk meisje naast me kwam zitten en met een toepasselijke opener volgde een heel aangenaam gesprek. Geen naam of nummer, maar de belofte om elkaar volgend jaar op het zelfde tijdstip en datum terug te zien in de trein
Na haar vertrek werd nog wat gesocialised met een Zweed, maar die stonk nogal uit zijn bek en was eigenlijk ook nogal vaag gestyled 
Bij aankomst in Amsterdam had ik nog een uurtje speling dus zette ik nog een stapje in door Kok Meijer zo sterk aanbevolen stad van bruisend creatieve energie. De ogen werden de kost gegeven met de sterk verscheiden massa die door de straten liep, brulde, schelde, bulderde en inline skate. Beetje doelloos rondlopend kwam ik over het plein waar een reuzenrad en kermiskraampjes stonden. De massa volgende naar de lichten toe, kwam ik plots in een heel geil verlichte straat.
Ik was in de wallen 
Dat was de 1ste keer en nog op een heel toevallige wijze ook. Veel goeds had ik er nog niet van gehoord, waardoor de verrassing dan ook compleet was. Vrouwen van allerlei origine, lengte, borstomtrek, haarkleur,… van goedkoop hoerig tot hardbody voor elk wat wils. Opmerkelijk was dat de straat volgestouwd was, maar dan niet enkel met mannen alleen. Koppels, vrouwen, mannen in exhibionistisch geassocieerde parka’s, jongeren 
, bijna aan mummificatie toe zijnde mannen en vrouwen, … met z’n allen draaiden we onze koppen naar de geile ramen. Temidden van die hele massa heerste er een uitgelaten, vredig seksueel geladen sfeer dat paradoxaal erg natuurlijk aanvoelde. sfeer. Een unieke ervaring was dat.
In Koog aan de Zaan werden we opgewacht door een groepje smurfen, wat de andere treinreizigers “apart maar lollig” vonden
… Om 22:20 ging de Waakzaamheid open. Iedereen was goedgeluimd en had er zin in. Robijntje & Emma die werden begeleid door Metalise Speedore, Parsel ünd Oscar, verklaaren de dansvloer open en was het START! De smurfenoutfits bleven helaas achterwege en het aantal kisten lag opvallend laag, bijna iedereen had Classics aan en de Ausbroeken deden het ook goed voor een smurfenoutif. Op zich zegt dit niets, maar het viel gewoon op.
Openers van de avond waren Lunatic & Miss Hysteria. Ditmaal geen ramharde darkcore set maar een opbouw van softe “break-beat” muziek, naar hardcore. De muziek stond pas tegen het einde van de set op een goed volume, maar bij net voor de boxen vormde dat geen punt.
Met Obsession zag je mensen al volop staan hakkûh en liep de zaal vol tegen het einde van de set. Toen verschenen ook ijselijke mensen ten tonele als Spookje 13 met trouwe gezel mevrouwtje Dorst, Miss Yoni, Mister Mark, Sammy, de Wortel-crew, Mister T, Tamara, … en last but not least
(laten we haar voor dit maal toepasselijk “Mystica” noemen 
). Wat een verrassing om eindelijk weer eens Mystica te zien .Smurfenland kreeg meteen een extra dimensie. Algauw zouden we niet enkel hoogbevaagd zijn, ook zouden we worden gehypnotiseerd door een vreemde spanning tussen 2 sterk verschillende gave elementen die lijken te aarden in een gemeenschappelijk basis van mystiek en ijselijkheid.
Toen Deathmachine een strakke hardcore set neerzette werd het pas echt VSO. Bij tijde kreeg Mystica de ingeving om hide & seek te spelen, waar je op den duur hoorndol van werd. Toen kwam er een vage periode, waarin ons pittig en jarig biermeisje eruit gezet werd
, Spookje 13 gvd een slag op haar neus kreeg 
, ik zelf de ERROR-Clubkidstyle niet goed meer wist uit te leggen en er met Mystica een verkenning werd genomen in de core of humanity and communication.Een regelrechte schande dat ik de man van de avond, Mr Smurf heb gemist, but hey what can I tell, even Kauwgomwater is human jwt
Voor het eerst heb ik de leadman van Angerfist zonder masker gezien, dat was dus nog een opgelost mysterie
. Er waren mensen die de hardcore niet echt apprecieerden, omdat ze tegen die tijd hun zinnen hadden gezet op het uit hun slijper te gaan met terror. Ach … daar in het midden van de zaal bouwden we wel zelf ons eigen feest. The game of the invisible object, the butt contest, de Gerben is a sissy soldier game 
, het “wie is de lijper de de knijper”-spel, … en zelfs het worden van bloedbroeders. Ja, het was eigenlijk nog wel freakelijk ragge met Angerfist 
Adventurous Adam zorgde voor de lang verwachte terror en hierbij zag je de echte harde stampers zoals gewoonlijk weer helemaal uit de bol gaan onder het toeziende oog van de cornerpeople
Zelf echter niet veel meegepikt van AA, daar er glijdende spanningsvelden waren gedetecteerd in de darkroom
En de bovenste zaal, die was maar slappe hap. Slechts 2 paar handjevol mensen waren er te vertoeven. Gelukkig was Smurfenland niet te crowdy en vonden de meesten wel hun ding in de mainroom, dus eind goed al goed.
ERROR om half 6 voelde Mystica zich niet zo lekker, dus gingen we maar wat frisse lucht opzoeken in het park. Hierdoor helaas Bonehead vs Angernoizer moeten missen. Erg jammer, want vorige week op I Hate Tiësto had ik ze ook al niet gehoord. Maar vrienden gaan voor jwt.
Vervolg van het Kauwgomwateravontuur kan bondig worden omschreven als ERROR, mystisch, hilarisch en intens aangrijpend.
Na wat nieuwe albums te hebben beluisterd en met “Tieum – I Still Fucked Up” werd het wonderlijk gevoel van eerder op de avond herbeleefd en opnieuw uitgeken naar de volgende familiebijeenkomst.
Half huppelend kwam ik uit de rabbithole en stapte ik de huiselijke cocoon binnen om 11:20.
Conclusie: leuk gesmurft feestje dat niet te hard was, een dolle sfeer had met de meesten. En ERROR is steeds goed for the ones who want to explore, educate & stimulate
