Verslag van The Third Movement Label Night, 22 juli 2005

Ik zat een beetje te twijfelen of ik zou gaan aangezien ik mijn favoriet, Rude Awakening, in de lineup miste en een week ervoor al 3x in de Melkweg geweest was. Uiteindelijk ben ik toch maar gegaan want met The Third Movement kan het sowieso bijna al niet mis gaan, bovendien vermaakte ik me prima in de Melkweg en thuis zitten is ook niet alles. Anyway, hier dus mijn uitgetypte herinnering van dit vette feest; have fun, als je het aan durft om helemaal te lezen!

Introductie & Locatie
Een week eerder zat ik nog in een overvolle en warme Melkweg met een electronisch setje Miss Kittin vs. Hacker. Precies een week later, zelfde locatie en zelfde tijd was ik wederom te vinden in de Melkweg; ditmaal niet bepaald poeslief, maar gehacked werd er wel degelijk. Deze keer moesten we het 'slechts' doen met de hoofdzaal; het andere gedeelte met het cafe en de tweede zaal was afgesloten van 'ons' deel en er werd daar zelfs een compleet ander feestje gehouden. aangezien het publiek op dat feestje een heel ander soort publiek scheen te zijn had volgens mij de security besloten de delen maar van elkaar gescheiden te houden. Je hoort mij daar verder niet over klagen; vind het wel grappig en apart dat er gewoon 2 apparte feestjes tegelijk gehouden werden - ik hoop dat men het aan de andere kant net zo naar hun zin gehad heeft.
Vergelijkbaar als in de P60 was de hoofdzaal simpel maar effectief ingericht in de stijl van TTM met behulp van de nodige TTM vlaggen. Ook hingen er 2 projectieschermen (ook zoals in de P60) in de zaal waarop de nodige graphics werden getoond maar ook de naam / namen van de DJ('s) die op dat moment 'behind te wheels of steel' te vinden was / waren.

Geluid & Muziek
Toen ik binnen kwam (uur of 22:45), nadat eerst Armageddon Project bij mij had voorgedrongen bij de kassa, was de zaal nog wel vrij leeg (wat lijkt 'ie dan klein). Toch waren de DJ's en de mensen die er al waren maar alvast begonnen. Na een standaard eerste biertje genuttigd te hebben heb ook ik direct mijn vaste plek (vooraan en in het midden) op de dansvloer even succesvol opgezocht en uitgetest met de eerste danspasjes van de avond. De basslines waren natuurlijk ook meteen al flink distorted (misvormd) - zoals het hoort met industrial. Distorted sounds of niet, het speakersysteem van de Melkweg bleek prima overweg te kunnen met deze industriele sounds.

Peaky Pounder & Armageddon Project
Rond 12 uur was ik enigzins verbaast om te zien dat onze Finse held Peaky Pounder al begon te draaien; had hij dan geen uurtje geduld? Ik was toen vooral blij dat ik niet wat eerder nog even naar de Burger King ben gegaan om nog even een bodempje te leggen. Ik hoef denk ik niet te gaan vertellen hoe apart en geweldig die eigen stijl is van Peaky Pounder. de hele zaal ging geloof ik constant uit z'n dak en liet Mr. Peaky vaak genoeg weten hoe erg goed zijn muziek in de smaak viel. Zijn stijl valt ook gewoon niet in een hokje te plaatsen vind ik; soms lijkt het wat meer op techno en soms wat meer op hardcore. niet echt een stijl om op te hakkûh als je het mij vraagt; ik had dan ook maar even een ander pasje uitgevonden. Een ding was zijn set zeker wel, en daar ging het toch om; industrieel! Hij draaide trouwens ook nog een plaat die ik absoluut niet verwacht had te horen op TTM; Poing! van RTS. sowieso een erg relax nummer maar hij werd ook nog eens erg vet gemixed; springen (poing!) geblazen! Het uurtje dat Peaky Pounder, mijn held van de avond, had vloog in ieder geval voorbij en toen was het toch echt de beurt aan de twee heren van Armageddon Project, die eigenlijk om 0:00 al hadden moeten draaien.
Na de heerlijke en aparte set van Peaky Pounder heb ik de set van Armageddon Project als iets minder ervaren. toch was het zeer zeker niet slecht maar Peaky was gewoon net even wat beter.

Lady Dana & D-Passion vs. Alex-B
Na Armageddon Project was het de beurt aan Dana; Lady Dana wel te verstaan want ze had haar hardstyle kroontje (gelukkig) thuis gelaten. Deze set had wel duidelijk een wat lager industrieel gehalte dan alle andere sets; iets meer tussenpauzes en meer bekende normale hardcore platen. Dit maakte de set naar mijn mening echt niet slecht en door een aantal platen met erg lekker harde basslines bleef het sowieso een harde set voor een hardcore set.
Toen ik, na even een rondje gelopen te hebben, weer terug in de zaal kwam hadden D-Passion en Alex-B het alweer overgenomen en klonk het ook weer wat meer industrieel. Ik weet echt niet meer wat ze allemaal gedraaid hebben maar ik heb op deze set erg lekker staan hakkûh. er kan dus weinig mis mee zijn geweest.

Promo & Jappo (a.k.a. Unexist)
Uiteraard sloot de grote man achter TTM, Sebastian Hoff, zelf af. helaas dus wel onder de alias Promo en niet onder Rude Awakening. Promo werd ook nog eens bijgestaan door andere grootheid, Jappo (a.k.a. Unexist). Ongeveer de eerste helft van deze set heb ik even uitgerust met een biertje en relax lopen ouwehoeren met wat mensen buiten de zaal. Toen ik zag dat we inmiddels nog maar een half uurtje te gaan hadden ben ik natuurlijk direct weer de zaal ingesprongen en me vertrouwde plekje opgezocht. Promo en Jappo hadden ondertussen maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt en het tempo best wat omhoog geschroefd - wat ik zelf erg goed kan waarderen; helemaal als afsluiter van de nacht. Voor de mensen (zoals ik) met nog wat energie in hun lichaam werd er nog even lekker doorgebeukt om ook dat laatste beetje energie om te zetten in zweet en bovenal. een voldaan gevoel.
Jammer dat Rude Awakening er niet bij was maarja, die zien we vast wel weer in de P60 op 24 September. ik heb in ieder geval weer een aantal DJ's kunnen toevoegen aan mijn favorieten lijst want er werd over het algemeen erg lekker gedraaid.

Sfeer & Personeel
Gedurende de hele nacht hing er een geweldige sfeer in de Melkweg; iedereen had erg lekker de ruimte maar toch ook weer niet teveel, zodat er ook een goed gevoel voor saamhorigheid hing en het er niet al te leeg uit zag. Iedereen ging ook duidelijk lekker uit z'n dak en ik had het idee dat er weinig (tot geen) mensen waren die niet op dit feest thuis hoorden (lees: probleem zoekers). Naast het genieten van de muziek was er ook prima de gelegenheid wat sociale contacten op te doen door hier en daar de gebruikelijke handjes te schudden of gewoon een gesprek te houden over een willekeurig onderwerp. Naast de bezoekers vond ik ook het personeel heel erg relaxed over komen; de mensen achter de bar, maar de security ook net zo goed (ik mocht trouwens gewoon doorlopen zonder gefouilleerd te worden). Ik denk dat er sowieso ook (gelukkig) weinig gebeurt is, al hoorde ik wel over een vechtpartijtje bij de wc's aan het einde? Trouwens bij deze ook nog even wat welverdiende credits naar die meisjes (geen jongens gezien vandaag die dat deden) die steeds overal bekertjes op kwamen rapen; een 'schone' vloer is toch ook niet geheel onbelangrijk om lekker te kunnen feesten! Ook nog wel gelachen toen een van die meisjes de nodige middelen gebruikt zag worden in de zaal. maar dat zien ze vast vaker.

Conclusie
Ik ben in principe er alleen heen gegaan maar eenmaal daar heb ik toch met een erg gezellige groep mensen gefeest. zelfs nog even wezen afteren bij iemand thuis; bedankt allemaal - ik vond het in elk geval erg gezellig! Kortom, een duidelijk geval van een 'geweldig' feest. Één minpunt was er wel; toen ik eindelijk thuis kwam met 2 lekker verse croissantjes + een smoothy van onze Appie. toen werd mijn eetlust nogal abrubt verstoord door een wat minder leuke verassing in huis. te danken aan onze twee honden die anders best lief zijn. maareh, bedankt voor het lezen en see 'ya next time!