Verslag van Vonk, 16 juli 2005

Bron: http://partyscene.web-log.nl

Het openbaar vervoer in Amsterdam gebruiken als vervoersmiddel voor een avondje uit is geen goed idee. Nooit geweest ook eigenlijk, ik snap niet waarom we het nog proberen. Na 40 minuten gewacht te hebben zitten we in een taxi, opweg naar de eerste halte voor vanavond, VONK @ Hotel Arena. In de press-release stond "Op veler verzoek wordt er dit seizoen nog één VONK georganiseerd op 16 juli in Hotel Arena.", maar ik vraag me dan af waar al die mensen hun veroeken hebben ingediend dan? Ik had mijn beste vriendin meegenomen en eenmaal aangekomen bij Hotel Arena kunnen we zo naar binnen (met de grootste dank voor onze vrienden bij http://www.Good2B.com !) en moet ik dus een soort van 'grand-tour' doen om haar te laten zien hoe het in elkaar zit (en dat ze niet straks 10 minuten voor een leeg wc-hokje staat te wachten omdat niemand haar dan verteld dat je aan het licht boven het hokje kan zien of het bezet is of niet. ). De kerkzaal is leuk versierd (de visuals van Sense doen goed hun werk op de 3 schermen die om de dansvloer heen hangen) en er is een cocktail bar op een niet-zo strategische plek als je het bekijkt vanuit het oogpunt van dansent publiek. Want de dansvloer staat aan de zijkant van het midden van de dansvloer. Uit een bedrijfseconomisch oogpunt is het uiteraard wel slim gedaan. De line up ziet er vanavond als volgt uit: Gordon Edge (DJ & live trompet), Erick-E, Mike van Loon (Hed Kandi), Brian S, DJ Esther (Supperclub/NL) en de geweldige Lex Empress.

DJ Esther is de DJ die wij hebben meegemaakt en zij draaide hele fijne plaatjes, ook al was het nog niet bijster druk. Zelf is zij ook heel aanstekelijk bezig in de booth met dansen, zingen en het uitstralen van blijheid. Erg leuk om te aanschouwen ook. Na twaalven is het helaas al weer tijd om verder te gaan en wonder-boven-wonder blijkt de tram nu wel te rijden en zijn wij in no-time (en voor een zachter prijsje dan die de taxi-chauffeur glimlachend inde) op het Rembrandtplein. Wij gingen namelijk een kijkje nemen bij Framebusters, het feestje van ID&T en Escape in, jawel, de Escape!

Framebusters is volgens mij al ruim 7 maanden open en wat de naam suggereert, is ook de bedoeling. De officiele verklaring is als volgt: "De enorme diversiteit van de Nederlandse cultuur vraagt om diversiteit in het uitgaansleven. Uiteraard is er voor iedereen wel iets te vinden in het huidige aanbod van feesten en clubavonden, maar dat blijft vaak heel afgekaderd. Zo gaan techno-liefhebbers alleen naar techno-avonden en hiphoppers naar hiphop-avonden. Volgens de initiatiefnemers is het de hoogste tijd al die losse eilandjes eens goed door elkaar te schudden." menig 'marketeer' zou hier nachtmerries van krijgen, want waar ben je als je je doelgroepen niet duidelijk afgekaderd kunt herkennen? Maar ik was wel benieuwd, maar verwachtte niet zoveel. De Escape is namelijk niet mijn favoriete tent en sinds Chemistry er weg is gegaan dacht ik eigenlijk dat het hele gebeuren daar een beetje doodgebloed was. Bij aankomst blijkt niets minder waar, want er staat een flinke rij buiten. Bij binnenkomst is de Escape ook vol en ook nog eens vol met veel dansende mensen die de platen van Marcello protégé DJ Raymundo zeer goed kunnen waarderen. Ik vind het net iets teveel trommeltjes bevatten, maar ik ben dan ook net binnen en mag dus niet klagen. We besluiten even een rondje te maken en boven zagen wij dus het nieuwe Escape Aquarium, oftewel Club Deluxe (ofzoiets). We wilde wel een kijkje nemen, maar je komt er via de Escape niet in ofzo? Hebbben ze daar dan ook een aparte DJ? Is dat voor een andere doelgroep misschien? Ik snapte het niet echt, maar de 6 mensen in het Aquarium waarnaar wij zwaaide leken het ook niet bijster naar hun zin te hebben, dus volgens mij miste we niet heel veel.

En weer naar beneden, de hal bezaaid met uitpuffende mensen (het is pas 1 uur, maargoed. ) en wij gaan de grote zaal in. Een grote vooruitgang in vergelijking met Chemistry is dat de ruimte achter de booth gewoon weer vrij toegankelijk is en niet voor mensen die 'vrienden van de organisatie' zijn. Meneer Teunisse wordt bedankt voor de platen en hij maakt plaats voor Marcella. Wat volgt is een stortvloed aan heerlijke House platen met die diepe, uiterst prettige, beat. Het publiek lijkt eerst te moeten wennen aan de DJ (missen ze de trommeltjes?), maar na 20 minuten is de hele zaal, inclusief bovenste verdieping, uit z'n dak aan het gaan. En op het hoogtepunt van de set, de climax van de hele avond, sta ik op het plateu achter de booth. Alle handen gaan de lucht in, de DJ staat te springen, de danseressen doen hun werk en vervolgens komt er een waterval aan confetti uit het plafond naar beneden vallen, bovenop de inmiddels uitzinnige menigte. En eerlijk is eerlijk, het ziet er werkelijk fantastisch uit. En ik heb zo mijn bedenkingen over de Escape, en oke, het zijn niet de meest fantastische mensen die daar rondlopen, maar de muziek was geweldig, de sfeer was geweldig en het zag er gewoon goed uit! Geen minpuntjes? Nou, oke. Het VJ werk zag er een beetje blokkerig en simpel uit, maar speelt ook helemaal geen grote rol in de Escape. Wie overigens ook nog erg goed werk verrichte was de MC! Hij zong, sprong en danste er op los, maar eigenlijk heb ik geen idee hoe hij heet en volgens mij staat hij ook niet op de flyer (indonesisch uitziende jongen, iemand enig idee?). Mijn beste vriendin bleek nooit in het CooldownCafe (of soortgelijke kroegen) te zijn geweest. Aangezien zij een ras-Amsterdamse is kon ik mij dit niet voorstellen, maar het bleek toch echt zo te zijn. DJ Natarcia nam het van Marcella over, en zij ging op de juiste voet verder. Deze ex-danseres wist prima welke tunes de mensen wilde horen om verder te dansen, en gaf hen dit zonder enig probleem. Wij gingen dus opweg, opweg naar het CooldownCafe op het Rembrandtplein. Wil ik er iets over kwijt? Nee, weinig. Veel drank (ofcourse), dramatische muziek en meisjes die staan te paaldansen die dat eigenlijk niet zouden moeten doen. Maar die beste vriendin is een ervaring rijker en een illusie (ze dacht dat het 'leuk' was) armer.