Eigenlijk waren we helemaal niet van plan om een verslag te schrijven, maar op verzoek van enkele vage bekenden "during the night" dan toch maar. Voordat ik begin willen we wel even kwijt dat we nu voor de derde keer naar Tiësto solo gingen en de eerste keer (Cubic) redelijk en de tweede keer (Now&Wow) slecht vonden.
Enigsins bevooroordeelt in negatieve zin waren we dus wel.
Het begon allemaal erg relaxed, we openden de poorten (deuren kan je dat uiteindelijk niet meer noemen) tot the mainroom. Het zal rond een uur of elf geweest zijn en het was al behoorlijk vol. De muziek was van het niveau "chillen" en het geluid was voor HMH begrippen, bar slecht! Maar goed we hadden het idee dat dat nog wel goed zou komen omdat niet alle boxen aanstonden. Koud een 3 kwartier later hadden we al bijna ons jas weer aan, wat een saaie boel. De zaal stond bomvol, iedereen staarde naar het gordijn waar Tiësto zich achter zou moeten bevinden (het had net zo goed een CD kunnen zijn die opstond met een man achter het gordijn die denk dat ie een vliegtuig is hahahaha). Kortom weinig sfeer. Daarmee kom ik gelijk bij een punt van kritiek. Er stonden nergens (behalve in de hoeken) podia of verhogingen opgesteld. Dat is jammer omdat dat de grootte van de zaal wat breekt en het minder massaal lijkt. Nu had je het idee op een concert van een popster te zijn belandt.
De aankleding van de zaal was schitterend te noemen, verlichting zo mogelijk nog beter! Een kwartier na middernacht gebeurde het. Een volledige omslag van de sfeer. Dat gordijn opende zich en Tiësto zette het geluid vol open, knalde het eerste feest nummer erin, handen gingen massaal omhoog, gefluit, gegil, geklap, "Let's Party". En een feest, dat werd het kunnen we jullie vertellen. Hij kan het, hij heeft het, hij is de man weer. Geen suffe progressive meer, nee knalharde trance en hardtrance, opbouwend richting hardhouse na 6 uur in de ochtend. 9 uur draaien en op een overslaande naald na, geen enkel foutje te horen. Rond een uur of 2 kwam er nog een dame "on stage" om live een aantal klassiekers ten gehore te brengen. De zaal ging compleet uit zijn dak ten tijde van dit optreden. Super.
Tiësto schakelde steeds een tandje hoger, een explosie volgde (de halve zaal een hartverzakking) en zilveren confettie vulde de zaal, fel licht en lasers deden de rest, de zaal in complete extase! TOP (dit herhaalde zich later met oranje confettie, geweldig)
We wilden het eigenlijk niet te laat maken, maar konden geen afscheid nemen van de pompende beats. Een ieder die er ook na half 6 nog was weet hoe vreselijk hard Tiësto tekeer ging richting finale. Nog 1 maal uit de DJ booth, het publiek bedanken, oorverdovend was het respect voor deze man vanuit de zaal.
Bespeel je publiek, weet waar ze voor komen en presteer daarnaar.
Tiësto, het is je uitstekend gelukt, een vet compliment, niet alleen van ons, maar ik denk dat ik wel kan zeggen van alle 5500 dames en heren die aanwezig waren.
RESPECT VOOR TIËSTO! Nogmaals, we waren zeer kritisch toen we richting HMH reden, maar gingen met een zeer voldaan gevoel terug.
Het publiek was zeer gezellig, vele bekenden ontmoet, goed gehalte aan mooie vrouwen (daar kwamen we eigenlijk voor hihihihi) en dus een waardige afsluiting van ons weekje skiën.
Als laatste drie aandachtspunten voor de HMH zelf, 1: Schaf die munten automaten af. Op het einde van de nacht werkte er nog maar 1 en waren velen van hun pinpas afgeholpen (opgevreten hahahaha).
2: Breng sfeerverlichting aan in de hal, we zijn toch niet in een fabriek aan het feesten! 3: Ga lollies en waterijs verkopen tijdens een dance feest.
Bij de uitgang werden we nog getrakteerd op een lekker CD'tje van Lift Off (Tiësto nummers gemixed door Cor Fijneman) en dat pak je toch mooi weer ff mee.
Ciao for now en tot op het volgende feest (ClubFusion 15 februari @ CubiC). ____________________________________________________________________
M&P, crazy but harmless (-; """"""""""""""""""""""""""""""""
