Verslag van SledgeHammer, 22 januari 2005

Kwam deze toevallig nog tegen

Eindelijk was het 22 januari 2005 19.30

Tijd om aan te rijden en om Dj Elcol op te halen, en de routebeschrijving erbij te pakken hoe het beste naar Daniel Goedkoopstraat 1-3 te rijden met de nodige & *En uiteraard mijn lieftallige Bob aan de fris*

Na onze verbazing waren we toch in één keer goedgereden, en voor we het wisten konden we stonden we om 21.00 op de parkeerplaats met de vele pompende [url name=Hellfish][/url] bandjes



Na 10 min in de rij te hebben gestaan was het dan eindelijk 22.00.
Toen ik binnen kwam zag ik dat 't aardig verbouwd was sinds de laatste keer ik er geweest ben met D-Boy Invasion.
Als eerste was Laser Chaser aan het vlammen, wat best lekker klonk. Alleen op een gegeven moment was er een box nogal hard aan het kraken. Dacht eerst dat 't bij de set hoorde, maar dit was helaas niet het geval. 'T leek wel vuurwerk. Dit was echt niet om aan te horen. Ik hoopte dat dit irritante minpuntje van het hele feest met The Rapist verholpen zou zijn, maar dat mocht helaas niet het geval zijn.
Het was 0.00 dus het maakte eigenlijk niks meer uit, want vanaf eigenlijk 23.00 zou Zaal 2 open gaan. Maar i.v.m de slappe opkomst werd dit 0.00 volgens een brede meneer met een dopje in zijn oor.

FFF zo'n matras gecheckt en we konden naar binnen, eenmaal in de tweede zaal, was het hier nogal aan de frisse kant, maar dat veranderde snel. En al helemaal hoe de tijd vloog naar 01.00
Toen werd het tijd voor 4 uur lang lekkere beats :

Te beginnen met erg lompe ruige set van Simon Underground & Deathmachine
Wat zwaar genieten was voor de voetjes
Alleen mijn vriendin was eventjes zo erg moe dat ze heeft zitten slapen tijdens deze ruige Terror set. Vakwerk schatje!

Toen we d'r even genoeg van hadden, zijn we gaan chillen op het balkon, FFF rust maar toen ik de zaal in wou kijken drong het pas tot me door dat dat verleden tijd is Beetje sfeerloos als je op dat balkon zit. Toen maar even naar de The Horrorist wezen kijken.

Maar dat duurde niet lang, want Tieum stond te poppelen om zijn lekker shit met ons te delen. Was uiteraard weer lekker goed beuqen
Toen Tieum nog lekker bezig was iedereen te vermaken stond Hellfish toe te kijken . Een keer wat anders als altijd te laat of niet op komen dagen.

En eindelijk was het dan zover. mnr. vis waar we eigenlijk voor gekomen waren. Ietswat een andere set als dat we van hem gewent zijn, het Deathchantgehalte was niet echt aanwezig. Jammer.
En de plaat die hij in z'n hand heeft had ie wel thuis mogen laten!

Na mnr. vis mocht De Grote Smurf zijn gang gaan. Wat een mafkees zeg, heb me kapot gelachen om hoe die een vrouwendrankje achterover ad, en vervolgens snoeihard met z'n rooiekop op de lekkere beats staat te swingen. Toffe smurf
Vond z'n Britney / Christina setje echt zwaar meesterlijk.

Toen het wat voor 5.00uur was vonden wij het wel leuk geweest en gingen we op huis aan. Bij een Utrechtse Shell station wou Dj Elcol ff frikandelle scoren, en daar kwamen we toevallig Kinoutje tegen (was naar Mindcontroller geweest)

Na ff gebuurt te hebben, reden we voor ze uit. Toen we met 120kmh rustig op de rechtste baan reden, sprongen we voor we het konden realiseren over een lantaarnpaal. Na erover heen te zijn gesprongen. Gelukkig hadden we Marc als tegengewicht. (Moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren als ie zich niet achterin had gepropt)

Na gesprongen te hebben ging de Spongebobcar richting de vangrail, Dorien & ik met alle macht aan het stuur lopen trekken. Waarnaar een paar rondjes gedraaid te hebben over de A2, kwamen we tot stilstand op de vluchtstrook naar Hectometer paaltje **edit**53,8 Met 2 lekke banden, Kromme velgen en waarschijnlijk een gebroken as**edit**
Ik weet wel zeker dat de Cuore afgeladen was met Engeltjes, die ons met alle macht veilig (op een bult op Marc z'n hoofd na naar huis wilden sturen)
Toen we gingen kijken waarom die f*cking lantaarnpaal over de weg lag, zagen we dat een Suzuki Swift in de berm lag. Dit kwam door vermoedelijk een bestuurder die onder invloed was. Die was over vangrail gevlogen en een lantaarnpaal omgelegt.
Nadat alle hulptroepen waren geariveerd, kon de Cuore op de ambulance gereden worden, en konden we met Kinou en Honda Civic Jeroen thuis worden afgezet.
Echt ongelofelijk dat we er alle drie heelhuids zijn gestrand, en dat te bedenken wat er had kunnen gebeuren. En ik had geen gordel aan.Pffff. Goei lesje.