Verslag van Electronic Family, 20 juli 2013

Een recap:
Auto verderop gezet (gratis parkeren), lopen naar het terrein (ongeveer 15 minuten). Geen rijen, want ik was er al om 12u.

Eerst naar Tom Fall – super strakke set, heerlijke nrs. Zaal schandalig leeg, maargoed dat heb je als je al om 12u ‘moet’.
Veel Tom Fall remixen van Love the fear, Secret’s safe, Nowhere to go, J’envie de toi, Save the day, Dubai en als uitsmijter zijn remix van Acting crazy….
Kortom, ALLE Tom Fall knallers. Ondanks dat de dansvloer leeg was stond deze trancebillie los te gaan for life!

Na Tom fall kwam de verrassend goed draaiende Ruben z'n Ronde. Begon al meteen gaaf met Pryda – Layers die ik vlak daarvoor in de auto heb afgespeeld.
Zaal was al wat voller, maar kon nog steeds gewoon vooraan staan, genoeg 'lebensraum'. Draaide ook Helskini Scorchin’ van Super8 en Tab. Ook nog wat rustigere vocal nrs, over het algemeen een goede trance set.

Na Ruben kwam Antillas, die was meteen wat steviger, met soms een rustigere plaat tussendoor. Wel een wat ‘van de hak op de tak’ set vond ik, maar tegen het eind aan een paar mooie knallers. Qua volk nog steeds weinig drukte waardoor ik nog steeds vooraan stond. Knalde nog een Omnia’tje, toen ging de tent wel los. Ook zijn eigen remix van This is what it feels like deed het goed, helaas wel wat commercieel, maar ok. Ook plots nog seven cities, qua timing wat raar omdat het een vrij dreamy (rustige) plaat is. Toen ging de set iets meer richting de nu populaire stroom "EDM", Lucky Ones acapella, later Mammoth van Dmitri Vegas. Helaas (voor mij als trance liefhebber op een TRANCE feest) kreeg ie hiermee het publiek wel mee.

Na Antillas had ik een lastige keuze – Alexander Popov of Stoneface & Terminal. Bleef eerst maar bij Popov, aangezien ik ‘m nog nooit had gezien. Helaas ging hij door op de EDM tour waar Antillas mee was begonnen. Dat viel me dus vies tegen van een vent die toch meesterlijke trance producties/remixen maakt!

Smeerde ‘m naar de tent ernaast – StoneFace & Terminal! Nou – wat een verademing! T R A N C E! Helaas was het publiek behoorlijk tam. "dagjesmensen" verwachten zeker alleen Hardwell sound ofzo? Hoe dan ook, hadden een paar klassiekers zoals Go the distance.

Tussentijds toch nog snel even terug naar Alexander Popov om te kijken of ie ’t al geleerd had – gelukkig bleek dit het geval, het was allemaal trance wat de klok sloeg. Maar over het algemeen had ik toch wat meer verwacht van Alexander Popov.

Na afloop snel weer terug naar Stoneface en Terminal voor de laatste 20 min, en meteen bij binnenkomst HERE TO STAY! M A S T E R!

Na afloop nog even met de heren op de foto gegaan en beetje nagepraat. Inmiddels was Betsie Larkin aan de beurt voor haar eerste 15 min ‘zang’. Nog even in mijn ooghoek Sean Tyas en Solarstone gespot. Betsie zong Made of love en Not coming down, gewoon goed.

Toen weer naar de andere tent voor Max Graham, die zoals altijd redelijk stevige trance draaide. Gewoon weer een goede set van Max, niet zo goed zoals in Utrecht bij Full On, maar lekkere trance. Geen EDM crap. Op een gegeven moment ben ik echter naar de main gaan lopen voor Cosmic Gate.

Daar stond ik erg ver van het podium, tussen alle dagjeslurkers. Staan en ouwehoeren dus. Het geluid kwam niet helemaal hard door, maar toch hadden ze een paar mooie nrs, en ja hoor daar was ie: Bluestone en Isma-Ae - Under my skin! ToP! Cosmic gate begrijpt ‘t!

Was wat moe en ben ff gaan eten, toen terug naar de tent waar Josh Gabriel draaide. was redelijk goed, maar op een gegeven moment gewoon saai. Deed heel veel via zn laptop, platenkeuze wat vreemd, nrs draaiden (te) lang door (loop?). Wel Allein Allein gehoord met een vocal erover van 80s band Human League. Iets later was ik het zat en ben ik buiten de tent gaan hangen in het gras, gewoon luisteren en in de zon genieten.

Iets later was het de beurt aan Alex Morph, gewoon een erg stevige set die begon en eindigde met For the love of an angel – top! Daar tussenin toch ook weer een soms wat rommelige set, met af en toe harde beukers, maar wel consequent. Publiek ging (eindelijk! ) los. Toch een betere set dan ik tot nu toe van Morph gewend was.

Daarna kwam Andrew Rayel, waar ik veel van verwacht had, zeker na de ASOT set en zijn producties. Hij voelde weliswaar goed aan wat ’t publiek wilde, ging ook helemaal los in z’n booth, maar naar mijn smaak echt te veel EDM-achtige nummers die ‘vertranced’ werden, of trance knallers met EDM vocals erover. Ja dat is best fun, maar niet te veel nummers na elkaar. Ben toen weggegaan, ookal ging de tent nu pas ECHT los.

Snel maar John O’Callaghan checken, en als dat niks was gewoon naar huis. Maar wat een verrassing – de ier draaide toch een partij master! Elk nr dacht ik weer van “nee fuck it, ik moet nog ff blijven”. Was echt kicke, en gewoon echte lekkere uptempo trance. Een prachtige afsluiter van een top event!

Hoe dan ook, feest was erg geslaagd.

Plus pnt:
- sound stond HARD (in de tenten)
- geen rijen wc, munten, drank, eten

Min pnt:
- dagjesmensen niet dansen/staan te ouwehoeren
- soms te veel EDMachtige meuk/vocals

7,5 uit 10 pnt voor dit feestje!

ps. ben zeker geen hokjesmens, maar op een TRANCE feest wil ik zo min mogelijk EDM horen.