Partyflock
 

Verslag van 53N8MIX, 23 december 2010

door , gepubliceerd op
53N8MIX
17 november 2010


Het is een heel raar gevoel, maar soms weet je bij voorbaat gewoon dat je een deel gaat uitmaken van iets immens bijzonders. Het was al op 16 november dat ik via via te horen kreeg dat Armin voor een kleinschalig en dus intiem optreden zijn Mirage-wereldtournee even zou onderbreken.

Twee dagen later, om 6:52, terwijl ik met mijn ontbijt achter mijn laptop zat, had ik snel als een van de eersten tickets voor dit feest besteld. Met als enige wetenschap, dat Armin 4 uurtjes zou draaien. De rest van de DJ’s was nog een raadsel, en tevens was voor mij de locatie, Het Hotel Arena, ook onbekend terrein.

Slechts een paar uurtjes later werd het ook weer meteen duidelijk hoe enorm populair Armin van Buuren toch wel is. Want de duizend beschikbare kaarten waren in een mum van tijd uitverkocht, met een nog groter aantal teleurgestelde liefhebbers.

Gelukkig heeft Armin altijd al een grote bijdrage geleverd, aan mijn liefde voor muziek. Maar uit al die tijd, was het afgelopen jaar ongetwijfeld het hoogte punt. Armin was gewoon de rode draad van deze zomer, met zijn sets van Tomorrowland, Nature One en Dance Valley op de 2de, 3de en 4de plaats. Want de onbetwiste nummer 1 was uiteraard Armin Only - Mirage. Muziekkaal gezien een van de beste feesten van dit jaar. Dus mede daarom leefde ik de laatste weken al in een soort van extase, want ik ben er gelukkig weer bij. Hier bij het door radio 538 georganiseerde 53N8MIX !

Na enige teleurstellende prestaties van ProRail en NS was ik zo'n anderhalf uur later op dit feest aanwezig dan wat ik gepland had. Dus van Niek van der Bruggen en Jochen Miller heb ik dus niets tot heel weinig meegekregen. Na het betreden van de 538-paarse loper kwamen we het Hotel Arena binnen. Mijn eerste indruk van de locatie was best aardig, terwijl mijn eerste indruk van de bezoekers iets minder was.

Deze locatie, althans de grote zaal waar Armin draaide, deed me wel enigszins denken aan Paradiso Amsterdam. Een kleine maar hoge zaal, met een balkon-ring op de eerste etage. En dat alles in een oude, ietwat klasiekere stijl. Het podium daarentegen was uiterst modern, voorzien van een grote videowand en een door licht omringde DJ booth. En als ik me niet vergis was dit overigens de zelfde DJ booth als waarin Armin, tijdens Armin Only 2008, zijn plaatjes draaide. Als het niet de zelfde was, dan leek het er in ieder geval verdacht veel op.



Zoals ik al zei was de eerste indruk van de bezoekers niet geheel positief. Het was namelijk erg druk voor zo'n kleine ruimte. Gewoonweg tè druk. Vergelijkbaar met de drukte tijdens Armada Night - ADE. Waardoor er helaas geen andere dansmogelijkheid is dan je als een Orca in de Waddezee of als een pinguïn voort te bewegen. In ieder geval niet zo vrij als wat ik graag zou willen.

Zoiets zorgt jammer genoeg voor een negatieve lading op de sfeer die er heerst. Daar kwam nog eens bij dat in mijn ogen, een tè groot deel van de bezoekers geen echte die-hard trance en Armin liefhebbers waren. Het waren meer mensen die ik liever omschrijf als “dagjes mensen“. Mensen die in de aanloop naar Kerst even een keer uit wilde gaan. En aangezien men wist dat Armin wederom tot nummer 1 is benoemd, moest men uitgerekend dit feest uitkiezen om dat stap-avondje in te plannen. Waardoor een veel te groot deel van de echte liefhebbers achter het net viste tijdens de kaart verkoop, en tijdens dit feest, thuis op de bank moesten blijven zitten.

Uiteindelijk moet je er toch vaak zelf een feest van maken. Je kunt tenslotte nooit de sfeer in de hele zaal bepalen, maar de sfeer binnen je eigen vrienden groep heb je vaak zelf in de hand. En die sfeer zat er bij mij heel er goed in.



Op zich is dat natuurlijk ook niet zo verwonderlijk, want Armin draaide tenslotte weer een grandioze set. Maar ja, ik had dan ook niet anders verwacht van hem. Mijn verwachting was overigens wel dat er meer Mirage-invloeden in zijn set zouden zitten. Al hield Armin het toch iets meer bij zijn A State Of Trance stijl. Uiteraard kwamen er diverse Mirage tracks voorbij, maar er ontbraken er toch ook zeker een aantal op deze geweldige avond.
Met uitzondering van een half uurtje rondom 3:00 uur, waarin hij iets meer House draaide, was het een niet te missen avond, en een voorrecht om er bij te zijn. Want dergelijke lange sets draaid hij natuurlijk nog maar sporadisch in eigen land.

Dit enorme muziekkale hoogtepunt werd haarfijn ondersteund door de mannen van de licht- en show-techniek. Lasers, in diverse kleuren, vlogen volop door de lucht. Het grote LED scherm werd uitermate efficiënt benut, en ook het geluid in de zaal was zoals het hoort, namelijk perfect.



Wat betreft mijn algehele eerste indruk aan het Hotel Arena mag ik wel zeggen dat het een aangename zaal was. Zeer geschikt voor dit soort kleinere feestjes. Al had het toch ook wel een paar minpuntjes. Het zou op deze avond misschien wel met de overgrote drukte te maken hebben, maar ik vond de bediening aan de bar, gedurende de hele avond, veel en veel te traag. Tevens blijf ik het uiterst irritant vinden wanneer de drank in “glazen” glazen word geschonken. Dit straalt op het begin van de avond dan wel wat meer luxe en allure uit, maar na een tijdje kraakt het glas, bij elke dansbeweging die je maakt, onder je schoenzolen. Want natuurlijk niet echt prettig is.

Als ik even terug ga naar de essentie van het feesten; namelijk het hebben van een geweldige tijd, dan was dat vanavond absoluut gelukt.
Dit was voor mij pas het tweede feest van Radio 538 dat ik ooit bezocht heb, met het geweldige Evolution als eerste. De Koninginnedag feesten heb ik ook nooit bezocht. Want op die dag kies ik ook voor Armin, dus ben ik natuurlijk in Leiden te vinden. Radio 538 heeft hier toch wederom duidelijk gemaakt dat ze wel weten waar ze mee bezig zijn. Want organisatorisch zat het vrij goed in elkaar.



Als je me nu vraagt “wat is het geheim van het leven?” dan kan ik dat niet anders zeggen als “er is geen geheim, en er is ook geen niet-goed-geld-terug garantie.” Het zijn deze bijzondere momenten, in het holst van de nacht, die zo nu en dan toch net iets boven de rest uit steken. En ook al heeft het me uiteindelijk veel meer reistijd gekost, dan de tijdsduur van het feest, het maakt me allemaal niks uit, het was het allemaal waard. Ik heb genoten, ik heb gelachen, ik heb gedaan wat ik wou en bovenal heb ik geleefd. En zolang ik nog steeds met een dusdanig goed gevoel van de feesten terugkeer, ga ik er lekker mee door.



4 opmerkingen

Leuk verslag (Y)

En zolang ik nog steeds met een dusdanig goed gevoel van de feesten terugkeer, ga ik er lekker mee door.

Zoals het hoort :D
 
het wat idd te druk om heerlijk uit je dak te gaan op de muziek.

"...Waardoor een veel te groot deel van de echte liefhebbers achter het net viste tijdens de kaart verkoop, en tijdens dit feest, thuis op de bank moesten blijven zitten...."


Als je een echte liefhebber bent, doe je er alles aan om aan kaartjes te komen...; wat mij dus is gelukt uiteindelijk!
(weliswaar met een grens w.b. ticketprijs)
Ik vind het inderdaad ook asociaal wat voor een prijzen er voor dergelijke tickets gevraagd worden.
Ik had zelf ook nog een ticket over, en deze heb ik gewoon voor de normale prijs te koop aangeboden. (Iets wat ik zelf ook het meest op prijs zou stellen als ik zelf een ticket zocht)
 
Vooral het stuk wat je schrijft over 'dagjes-mensen' deed me jaknikken. Met heel veel evenementen is dit inmiddels zo dat de echte liefhebbers er niet meer naar toe kunnen. Kijk naar een Sensation White, Defqon en zelfs Lowlands. Erg jammer maar helaas niets aan te doen, want hoe filter je de liefhebbers van dagjesmensen. Binnen onze vriendengroep heerst deze discussie doorlopend omdat er steeds enkelen afwezig zijn doordat ze geen tickets konden bemachtigen.