Verslag van Decibel, 15 augustus 2009

Na de kompleet geslaagde editie van vorig jaar, was er geen twijfel mogelijk: de kaarten moesten snel in huis worden gehaald, want we moesten weer naar Decibel!

08:30
De wekker gaat af, en ik hoor city of intensity. Ik open het raam, en zie een strak blauwe lucht en veel zon. Een brede glimlach vormt zich op mijn gezicht, en die is niet meer weggeweest deze dag!
09:30
Bij de Albertheijn haal ik samen met Erik een ontbijt van krentenbollen, croissants en GoFast! + wat flesjes water. de zon schijnt al goed op ons gezicht als we om 10 uur bij het station verzamelen.
Om half 11 zijn we zover, en vertrekt de hele groep met 2 auto's richting Hilvarenbeek.
Vanaf ongeveer Den Bosch zijn er alleen nog maar auto's om ons heen vol met jongeren die onderweg zijn naar Decibel. Een afrit later rijden we van de weg af, in een file de parkeerplaats op. We stappen uit in een weiland, en zien in de verte geen tekenen van een festival. Een flinke wandeltocht kon beginnen! Na ongeveer 10 minuten sloten we aan bij de rest van de groep, en liepen we allemaal naar de ingang.
Dit was allemaal makkelijk geregeld, en binnen 2 minuten waren mijn voetjes terug op het zand van de Beekse Bergen, tijd voor een lange dag stampen en pure gezelligheid!

Langs de Back2School area liepen we toen dj Kristoff begon met draaien, na even snel gestampt te hebben liepen we langs de pussy lounge naar de Euphoria, voor een korte intro-ronde over het terrein richting de Mainstage.
Wat meteen al opviel was de uitgelaten gezellige sfeer die onder de mensen hing, overal blije gezichten, zoals het hoort!
In de Euphoria waren Digital Punk & Profyler aan hun setje begonnen, en hoorde we wat bekende klappers. De aankleding van de Euphoria zag er erg goed uit, en de beelden op de schermen zaten ook goed in elkaar. Het geluid was zelfs achterin de tent lekker zwaar, en te voelen in de maag, dus perfect!

Na de Euphoria liepen we de 'sluiproute' verder af langs de bungee naar de Darkness4life, waar Catscan verdomd hard bezig was. Vooraan gingen we helemaal los, op nummers als K.O. en The Tablet. De bassen waren heerlijk zwaar en beloofde veel voor het geweld dat nog komen ging.
Ook hier liepen we na een kwartiertje door richting de main, maar de volgende area trok mijn aandacht alweer: REFUSE! De rest van de groep vond het wat minder, maar voor mij en blom was Torsten Kanzler heerlijk bezig. Wat een energieke platen legde deze man er op. Stilstaan was onmogelijk, en in de heerlijke felle zon ging het aardig los. Na een tijdje begon het de rest van de groep echt te iriteren, en besloten we naar de main te lopen.

Via een poort kwamen we vooraan in de overvolle main aan. die wel gehalveerd leek, helaas. maar het zag er weer helemaal top uit. De haven van Decibel City lag er zonovergoten bij, en Tuneboy draaide het einde van zijn set weg. Phases en andere klappers kwamen voorbij, en de sfeer vooraan in de main was uitstekend.
We liepen wat naar achter toen Frontliner zijn set startte. Na wat nummers liepen we naar de 'chillout' waar je heerlijk kon eten.
Het brede aanbod is leuk b2s, maar het was te veel, ik kon namelijk niet meer kiezen! Wel goed eten, en na een klein tijdje rust en schaduw wat sommige dus al nodig hadden, gingen we de Hardcore4life tent in waar het tijd was voor:
Art of Fighters (live) De Italianen hadden het blijkbaar net zo warm als de rest van de tent, want hun maskers bleven geen minuut achter elkaar op. Ze draaiden een niet standaard AoF setje, wat eigenlijk wel lekker was. Na een half uur was het helaas alweer voorbij, en kwam er nog 1 laatste track: Finalino. Wat een opzwepend en lachwekkend HARD nummer is dit. Een heerlijke afsluiter, en de shirtjes gingen massaal uit. (voor hoever dat al niet zo was)
Hierna was het de beurt aan Nosferatu die zijn set heel zwaar opende met nummers als evilution, een flink bezweet lichaam was het gevolg, en de halve groiep vond de tent te warm worden, dus gingen we naar buiten om daar te drinken. Het was inderdaad nodig!

Via de brede 'highway' liepen we naar de andere kant van het terrein, waar Korsakoff in de PussyLounge aan het draaien was. Normaal trekt deze area me niet zo qua muziek, maar aangezien het dit jaar FreeStyle was, kon je alles verwachten, en het beviel ons ERG goed!
Korsakoff draaide niet standaard, wat zorgde voor een verrassende platenkeuze, en niet alleen hardcore! Maar leuk setje.
Na een paar harde afsluitplaten, was het de beurt aan Luna die zijn set meteen inklapte alsof het zijn laatste nummer was.
De tent was verschrikkelijk heet, maar dankzij Luna kon niemand stilstaan, en bleef het losgaan.

Het was inmiddels 5uur geweest, en we gingen een tent verderop om de opening van Noisecontrollers te kunnen zien. Ze opende meteen met een track die we sowieso live wilde horen: Astral. Het kippenvel stond op beide armen, en ook de nekharen bleven niet omlaag, hierna volgde nog wat nieuwe nummers, maar voor enkele was het nietveel, dus liepen we de tent na een kwartiertje uit, opweg naar wat te eten en de mainstage.
Tijdens het eten van wat Pizzapunten draaide Zany zijn laatste platen op de main, die werd afgelost door D-BLOCK & S-TE-FAN vanaf onze rustplek was het allemaal duidelijk te horen, en we hoorden een paar goede klappers voorbij komen. By Music Made Addict liepen we helaas verder, maar wel met de volgende live act in het achterhoofd!
PCP (live) aan de andere kant van het terrein eindigde dj rob zijn set, en namen the ultimate mc en de dj het over. Op Thunderdome 20-12 was het een top live set geweest, maar dit keer viel het ons vies tegen.
Het was by thunderdome ook veel gepraat, maar dit keer was er amper hardcore tussendoor.
We besloten de Pussy lounge weer in te gaan, waar Mental Theo lekker aan het freestyle was. WAT een set! net als vorig jaar, draait hij weer de sterren van de hemel, happy afwisselend met snoeiharde tracks.
Het zweet gutste van mijn lichaam af, en iedereen had het bloedheet, maar iedereen ging door! Dit was een setje om te onthouden, geweldig, en helaas veel te snel voorbij!
Hierna was Paul Elstak aan de beurt, die er ook meteen vol inklapte. Dat betekende dus niets geen rust, hup hup door met je bezwete lichaam. Maar geen probleem, het is maar 1x Decibel! Niet alleen op het podium stonden mooie vrouwen, ook het niveau in de tent zelf lag geweldig hoog! Leuke area dus!
Mooie set van Paul, maar halverwege besloten we wat drinken te halen aan de andere kant van het back2school terrein.
Onderweg naar de bar gebeurde een van de grapigste dingen van de dag. Pavo - Raven is al een aantal weken een favoriet kippenvel nummer van blom en mij, en we moesten het dus horen op decibel.
Dat gebeurde onverwachts, blom stopt met lopen en zegt: ik hoor raven, ik dacht dit is een grap, maar toen hoorde we de sample, en zetten we allebei tegelijk een sprintje in naar de euphoria, waar inderdaad raven werd gedraaid. allebei gefilmd, en zwaar kippenvel, en toen het nummer afgelopen was, vlogen we terug naar de groep, die even niet doorhad wat er was gebeurd. Het was nu tijd om naar de bar te gaan! Wat drinken en 2 bloedhete loempias (een verbrande tong dus) later, vlogen we het terrein weer op voor Neophyte
Standaard set, early en nieuw afwisselend, maar het klapte wel goed.
Om half10 zouden we eigenlijk bij Headhunterz op de main gaan kijken, maar Neophyte bleef knallen, dus we bleven tot 10uur hangen en besloten toen rustig aan naar de main te vertrekken.

Onderweg nog even genoten van de lasershow van de Euphoria stage, en The Prophet die de viper remix van Omen erin gooide. Vanaf het heuveltje achter de tent had ik een overzicht over de zaal, en zag werkelijk iedereen losgaan! geweldig.
Via de sluiproute kwamen we in de Darkness4life stage, waar held Drokz bezig was de tent alvast vroegtijdig af te breken. Wat een snoeihard geluid en keiharde set. Na een aantal minuten besloten we toch dat we de afsluiting niet wilde missen, en liepen we via een overvolle weg naar de main.
Hier kwamen we niet op, aangezien de main gehalveerd was, heel erg jammer.
Maar dankzij TJ vonden we toch een smal paadje het strand op, en stonden we achteraan de main te luisteren naar het geluid van de Remember stage.
Waar was het geluid van de main? Het leek wel of het niet volledig aan stond. Jammer, en meer naar voren konden we helaas niet komen.
Na een stukje Viper zacht gehoord te hebben was het tijd voor de afsluiting, en ging er (watnou economisch crisis) voor goudgeld aan vuurwerk de lucht in. Prachtige afsluiting van een geweldige dag!

Na de show, was het met duizenden richting de uitgang, wat al heel veel tijd in beslag nam, toen nog even door het bos 5km lopen op een pikkedonker pad. Maar wat een sfeer in de tunnels!
Daarna in file het terrein af, en toen volgas de snelweg op, naar huis!
De lichten van Decibel waren bij Den bosch nog te zien, en de inwoners van omliggende steden en dorpen hebben waarschijnlijk kunnen genieten van bassen en een prachtig vuurwerk.

Dit was Decibel 2009 alweer, ik kan me weer gaan verheugen op 2010!
Het was een uiterst geslaagde dag. Bloedheet, Druk, maar uiterst gezellig, met geweldige muziek en topmensen!
Ik ga even lekker nagenieten met filmpjes, en de prachtige beelden die op mijn netvlies gebrand staan! Decibel 2009 was voor mij weer, tot nu toe, het beste feestje van het jaar. Op naar Q-BASE over 4 weken!

Lezer, hartelijk dank voor je geduld tijdens het lezen van deze gigantische lap tekst, en tot de volgende Party!
BEDANKT IEDEREEN!
Alwin