Here we go…
Met vriendinnetje Nazima woensdagmiddag naar Amsterdam gegaan, waar we vertrokken met de bus. De stemming zat er goed in. Ik weet niet hoe laat we op de bestemming waren, zal tussen 21 en 22 uur zijn geweest. De hele reis mooi weer gehad, in Kastellaun helaas regen en onweer. Snel de tent opgezet (veld13) met hulp van de buren, droge kleren aangetrokken en toen rondje gelopen. Beland bij Neetjur Wan, daar blijven hangen. Nog even genieten van de 'stilte' en vooral veel socializen!
Uiteindelijk de tent ingedoken en een paar uurtjes geslapen. Om 6uur 's morgens mocht de muziek aan, en daar heeft iedereen zich netjes aangehouden! Ik geloof dat ik iets van Jack van Gelder heb gehoord en daarna van dat geboinkboink wat niet meer stopt.
De tent maar uit gegaan om toch even te genieten van alle herrie en de mensen die zich hadden voorgenomen vooral niet te gaan slapen, en dus al aardig op hun beentjes stonden te tollen.
Rond 8/9 uur begon de zon flink te schijnen en het zag er naar uit dat het de hele dag heerlijk weer zou worden. Ons Bed buiten gelegd en met onze buurjongens (Stijn, Luuk, Hugo en Jory) en verder iedereen die langsliep en bleef hangen, de dag een beetje doorgebracht. 's Middags nog naar Kastellaun gelopen (flinke wandeling in de hitte) en daar wat gegeten en boodschappen gedaan.
Terug op de camping stond veld13 al bijna vol en was het feest in volle gang. Veel gezelligheid en dansjes bij ADHD en Neetjur Wan, veel bekenden tegengekomen en verder lekker rondgelopen.
Rond 4/5uur waren we het wel een beetje zat, en met ons gezonde verstand de tent weer in gegaan om toch nog even te slapen.
Alhoewel dat uiltje niet veel langer dan 3 uurtjes heeft geknapt, werd ik een stuk frisser wakker. Godzijdank waren de douches om 8 uur open, daar voelden we ons nog beter door.
Weer de hele dag gechilled met de jongens en nog even Kastellaun in gegaan voor een goede maaltijd.
's Avonds naar het festival toe gelopen, en dan kon het 'echte' feest eindelijk beginnen. Van start gegaan in de Cocoon waar al lekker gedraaid werd door Chris Tietjen, daarna het laatste uur van Joris Voorn in Century Circus. Dat was een erg fijn uurtje! De Duitsers waren ook goed bezig, vooral veel stilstaan en/of wankelen. Is ook ritme.
Na Voorn kwam Renato Cohen, was ook goed te doen. Op een gegeven moment werd het zó enorm druk daar, en toen ik Carl Cox het podium op zag lopen begreep ik waarom. Aan Nazima's hoofd zag ik dat ze het absoluut niet relaxed vond, dus hebben we ons de tent uitgewurmd. Buiten gekomen zag ik dat Bas en Job ook naar buiten waren gelopen, toen zijn we met hun naar Pascal FEOS in de Cocoon gegaan. Wat een enorm goede beslissing! Echt heerlijk staan dansen, hij draaide echt gigantisch lekker. Goed tempo in en bijna geen afzakkers. Heerlijk.
Daarna naar de Tresor gegaan, waar Nazima en ik niet lang gebleven zijn. Ik vond het erg fijn om aan te horen, maar de bass stond daar te hard. Ik had het idee dat m'n longen m'n lichaam uit trilden, geen fijn gevoel.
Terug naar Century Circus waar Alter Ego zijn laatste deuntjes liet horen, daarna kwam Chris Liebing. Goed vermaakt, onze buurjongens (de jongens) weer tegen gekomen en nog meer Nederlanders. Na Liebing kwam Umek en ik was wel erg benieuwd naar hem!
Hij heeft mij in ieder geval niet teleurgesteld, we hebben tot het eind keihard geknald met z'n allen. Zo'n beetje iedereen van de busreis stond bij elkaar, echt heel erg gezellig.
geen woorden voor.* Geweldig!
Om 6uur terug gelopen naar de camping, nog heel even gezeten en erachter gekomen dat Hugo's tas uit zijn tent was gejat. Paspoort, sleutels en toilettas kwijt (wel bewondering voor degene die die tas heeft meegenomen… Je gaat niet echt een tandenborstel of een sleutel verkopen voor veel geld).
De jongens gingen nog doorknallen op de camping, Nazima en ik hebben geprobeerd wat te slapen maar het was te warm en te 'rumoerig'.
's Avonds werd het weer wat minder, wind en kou. Rond 10uur zijn Nazima en ik samen naar het festival gelopen. We waren allebei erg moe en hadden niet eens zo heel veel zin om weer de hele nacht door te gaan. Maar toen we er eenmaal weer stonden, wat hadden gegeten en de Cocoon in waren gegaan, zakte dat allemaal weg en stonden we saampjes weer optimaal te genieten. Alhoewel dat moeilijk ging want Toni Rios draaide echt bagger (sorry). Héél veel breaks, kutplaten en absoluut geen lekkere drive of iets dergelijks. Dat mixen ging ook nergens over, hij wachtte gewoon totdat er een beat-loos moment in het plaatje kwam en knalde dan de volgende erover heen. Ik wil niet zeggen dat ik het zelf beter kan, maar daarom ben ik ook geen dj…
We dachten dat om 12uur het vuurwerk zou beginnen en we hadden met de jongens afgesproken daar samen heen te gaan. We kwamen er al snel achter dat dat dus niet om 12uur was maar om half 2, de jongens konden we ook niet vinden. Heel even de Tresor ingedoken en daarna terug naar de Cocoon, waar we Bas en Job weer tegen kwamen. Aangezien Tolga Fidan (never heard of) net zo kut bezig was als zijn voorganger, hadden we het snel gezien en zijn we naar de House of House gegaan.
Gabriel Ananda begon daar en we hadden hem allemaal nog nooit gezien, erg benieuwd. Hij begon met Doppelwhipper wat toch eigenlijk nog steeds een fijn nummer is. Jammer dat het geluid in die tent zo dramatisch was, het kwam niet over.
Niet heel erg lang gebleven, om half2 zijn we met z'n vieren het vuurwerk gaan bekijken. Leuke ooh's en aah's momentjes, maar in mijn herinnering was het vorig jaar indrukwekkender.
Daarna terug naar de Cocoon, André Galluzzi stond daar. Die was erg lekker bezig, tijdje gebleven. Veel gelachen om die stomme Duitsers. Nazima en ik waren even naar het toilet geweest (schone toiletten met toiletpapier zijn moeilijk te vinden daar, echt een RAMP) en liepen terug langs de drum 'n bass stage. op het moment dat we daar langs liepen werd net The Fugees met Ready or not er in geknald. Jezus! Hoe mooi, dat intro! Jammer dat het verder een uitermate slechte remix was haha.
Om 4 uur begonnen Murphy en Christian Fischer in de Century Circus, en de hele bus zou weer aanwezig zijn. Ik heb echt genoten van die set, vorig jaar waren ze ook al zooo vet! Ik vond het prima om te beginnen met minimal, om even rustig aan te doen, maar op een gegeven moment is het tijd voor echt lekkere techno.
Na die 2 mennekes kwam Arkus P, wat dan weer te hard was. Ik zag aan Nazima dat ze wel op het eind van haar energie zat en dat gaf ze zelf ook al aan. Mijn lenzen begonnen ook goed te irriteren dus ik vond het prima om te gaan.
Tot hier de hemel!
We zijn toen nog heel even de eettent in gegaan om bij te komen van al het harde gedans. Nazima voelde zich niet zo heel erg lekker, ik dacht dat het door de vermoeidheid kwam. Na 10 minuten begon ze zich steeds slechter te voelen en haar kaak begon ook zichtbaar te trekken. Dat was erg vreemd, aangezien ze zelf niets had gebruikt die avond, op een minuscule hoeveelheid pep na, 6 uur eerder…
Terug naar de tent gelopen. Om een lang verhaal kort te maken: toen we bij de tent zaten wisten we vrijwel zeker dat iemand wat in Nazima's drinken heeft gegooid tijdens Murphy & Fischer. Wat we ons toen niet realiseerden is dat ik ook uit dat glas gedronken had. Toen ik even later op het toilet zat zakte ik helemaal weg, op het moment dat Nazima mijn naam riep was ik er weer. Ik voelde precies hetzelfde als wat Nazima beschreven had, maar dit kon absoluut geen pilletje zijn oid. Dit was véél heftiger en echt niet goed. We belandden allebei uiteindelijk in een enorme klotetrip, die van Nazima was wel iets heftiger dan die van mij. We registreerden alles wat we zagen, hoorden alles wat er om ons heen gebeurde, hadden tegelijkertijd een zeer kort-termijn-geheugen, waren het ene moment helder en het volgende moment helemaal van de wereld. Alsof er wat mdma inslaat maar dan 100 keer zo sterk en continue achter elkaar door. Steeds die tintelingen door ons hoofd. Heel heftig en helemaal niet relaxed.
Ik had Bas gesmst wat er gebeurd was en hij ging gelijk naar de camping toe. Ondertussen zat Hugo ons bij de les te houden, want ik wilde echt niet in bed gaan liggen ofzo, ik wilde helder blijven.
Toen Bas er was zijn we na een half uurtje naar de ehbo gegaan. Met Nazima ging het bergafwaarts, met mij ging het in het begin nog redelijk, daarna ook steeds slechter.
Vanaf de ehbo op de camping zijn we naar die op het festival gebracht. Daar is er bloed bij ons afgenomen voor onderzoek en een infuus ingebracht. Toen zijn we met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en hebben daar de rest van de morgen gelegen tot een uur of 12. Bas was met ons mee gegaan. Bas, je bent goud waard weet je dat!
Op een gegeven moment kwam er een zuster ons kamertje binnen, en toen kregen we allebei een verschrikkelijke lachkick. Ik weet niet meer waarom, één van ons had iets doms gezegd over de hele situatie. Die zuster zat ons echt misprijzend aan te kijken. Gouddd. Konden wij toch ook niks aan doen…
Toen om 12 uur moesten we echt gaan want de bus zou om 13 uur vertrekken. Vanaf een uurtje of half12 ging het steeds wat beter. De heldere momenten duurden langer en de vage korter.
Wat het nou precies geweest moet zijn heeft niemand ons verteld. Bij de ehbo had iemand het over 'knock-out drugs/drops.' Ik had hier zelf nog nooit van gehoord en kan er op internet ook weinig over vinden.
Natuurlijk hebben de weinige uren slaap hier aan bijgedragen. Op het gebied van drugs zijn we ook geen brave beppies, wel gebruiken we verantwoord en geen enorme hoeveelheden, ik weet waar ik mee bezig ben en hoeveel ik kan hebben, ditzelfde geldt voor Nazima. Maar zoiets heb ik nog nooit meegemaakt en ik kan me niet voorstellen dat je zo'n ongelofelijke bad trip krijgt van wat mdma en/of speed. We hebben goed gegeten elke dag, rust genomen en trouwens weinig alcohol gedronken. Over het algemeen zijn we twee nette dames die wel van een feestje houden, maar zichzelf niet bewust naar de klote en nog verder helpen.
Momenteel voel ik me lichamelijk iets beter. Goed geslapen vannacht en veel gezonde dingen gegeten. Wel voel ik me waardeloos en helemaal leeg, heb nergens zin in. Ik kan me niet goed concentreren, val af en toe nog weg. Toen ik net boodschappen ging doen vergat ik alles wat ik moest hebben. Ben nog naar de huisarts geweest maar die kon ook niet meer zeggen dan dat ik veel moet slapen, goed eten en drinken. Op het moment dat ik vertelde hoe het er op het festival aan toe gaat en dat ik zelf ook geen heilig boontje ben, keek ie me al met een minder serieuze blik aan… Altijd fijn, van die oordelende huisartsen.
Waarom ik dit allemaal schrijf… Ik wil toch laten weten dat alles een keerzijde heeft. Ik dacht eerst: ik kan ook gewoon de hele zondagmorgen overslaan en er een leuk verhaal van maken, maar wat schiet ik daar mee op. Mensen mogen best weten wat er is gebeurt en hoe ontzettend kut het is geweest de hele zondag, en nu nog. Dit wens ik niemand toe. Degene die zo ziek in zijn hoofd is geweest en dacht 'goh, laat ik eens wat bagger in haar drinken gooien' wens ik niets anders toe dan heel veel ongeluk. Want wat voor lol beleef je er nou aan?
Gelukkig ben ik me er wel van bewust wat een ontzettend VET weekend het is geweest (op z'n Tilburgs: 'keigaaf!'). Het lukt me steeds beter om niet aan gister te denken, en om alle leuke mooie fijne momenten van woensdag tot en met zondagochtend voor me te halen. Het was één groot non-stop feest en alles klopte.
Als afsluiter even de min- en pluspunten.
In de min:
Duitsers die stil staan
Duitsers die niet een stapje opzij zetten als je er langs wilt
Duitsers die je keihard aan de kant beuken als zij er door willen
Duitsers die op de bar gaan zitten met hun rug naar de barmensen toe
Duitsers die Duits spreken
Duitsers die lelijk zijn (en dat zijn ze, allemaal)
In de plus:
Duitsers die zo'n festival weten te organiseren
Het Bed
Het mooie weer
De gigantisch goede sets die ik heb meegemaakt
Alle dansjes
De busreis
Onze buurjongens Stijn, Luuk, Hugo en Jory
De gezelligheid
Het Nature One Gevoel
Nazima (we hebben wat te vertellen op school)
Bas (!)
en verder alles en iedereen die heeft bijgedragen aan dit prachtige weekend! Eentje om nooit te vergeten
Tot volgend jaaaaar!
