Verslag van Welcome to the Future, 2 augustus 2008

Het zou niet zo mooi weer worden als vorig jaar.
Dat was al snel duidelijk
Maar misschien was dat ook maar goed.
Want toen verbloemde de zon de matige muziek

Fietsend naar Het Twiske.
Die long van Amsterdam-Noord,
Dit keer wisten we de weg wel.

De muziek was dit keer zeker beter.
Een echte techno-tent
Verrassend jong talent.
Een keer nieuwe namen

Maar toch ook Steve Rachmad.
We kwam eigenlijk voor de man zonder schaduw.
Maar dat zou nog even duren
Het was nog vroeg.

Nieuwe heldinnen werden verwelkomd.
Vers uit Den Haag,
Om onze dakdekker
Te vervullen van blijdschap.

En natuurlijk werd er ook gedanst,
Synchroon bewoog onze auteur,
Met Renee, Met Jeanie, en Akisha

Toen gebeurde hert onvermijdelijke
De regen barste los,
Maar iedereen leek voorbereid.
Een festival vol ervaren helden.
en dus kwamen poncho's in alle kleuren te voorschijn.

De pret wordt de laatste jaren niet meer verstoord
en net als mijn zoontje, van 1,5
Lijkt niemand zich van druppels iets aan te trekken.

De man zonder schaduw stelde niet teleur.
Ergens die in een dal
Dansten wij,
Ook zonder schaduw.
Want de zon kwam niet meer terug.
En hoewel we daarvoor trouw bekers inleverde,
Voor het gratis bier (hulde!)
Waren die nu echt te vies.

En toen moest Luciano nog komen.
Ons volkomen onbekend.,
Maar hij gooide door de house.
Feestelijke latijnse klanken.
Het main sprong, Het main juichte.
De toekomst was hier.

Foto's: http://www.flickr.com/photos/romanista/tags/wttf08/