1908 op Zuid een vlakte, Wilhelmina was je naam.
Wie had toen ooit dúrven dromen van een 100 jaar bestaan.
Snel al werd je naam veranderd en heette je H.F.C.
Al snel volgde een promotie en die naam die kon niet mee.
En een nieuwe naam was nodig en die wordt nog steeds gehoord, namen als Mars of Het Zuiden gingen al snel overboord.
Want een overgrote meerderheid koos voor de naam Feijenoord.
Snel begon je ster te rijzen en te stralen bovendien.
Aanzien, Prijzen en Promoties, op Zuid werd je graag gezien.
Steeds meer mensen kwamen kijken, het plein kon dat niet meer aan.
En zo werd alras besloten naar een ander veld te gaan.
Dit werd toen de Kromme Zandweg, je ster die schitterde steeds weer.
Je eerste nationale titel en dat smaakte toch naar meer.
Toeschouwers die bleven komen het werd een waar Legioen.
Een nieuw terrein was alweer nodig ontstaan uit een visioen.
Zo verrees uit de klei en aarde gebouwd met beton en staal.
Op Zuid een heuse Voetbaltempel, De Kuip, zó fenomenaal.
Te snel volgde toen de oorlog Rotterdam leed en jij leed mee.
Tóch nog wel 2 nieuwe titels, verder zat het je niet mee.
Uit De Kuip werd je verbannen, thuiswedstrijden op 't Kasteel.
Of weer op de Kromme Zandweg 't werd je bijna nog teveel.
Snel echter na de bevrijding volgde weer 'n historisch feit .
'T was je trip naar de Antillen, Curacao een mooie tijd.
Daarna volgde een droogte van liefst 21 jaar.
Maar in het jaar 61 kreeg je het weer voor elkaar.
Toen opende zich ook Europa voor de allereerste keer.
Göteborg en Tottenham Hotspur nee je was geen kleintje meer.
'T jaar daarop de eerste gekte, via Servette en Vasas, kwam zelfs de halve finale daarin sneuvelde je pas.
Maar voor t'eerst wist heel Europa wat voor mooie club jij was.
Twee volle schepen naar Benfica, Groote Beer en Waterman.
Duizenden bij Hoek van Holland 't Legioen kon er wat van.
Toen eind 60 begin 70, je gouden tijdperk brak aan.
Aan de hand van Ernst Happel ging je grote clubs verslaan.
Milan, Vorwärts, Legia, Celtic Jij won de Europacup!
Dáár zij we nog altijd trots op als éérste Nederlandse club!
Snel volgde de wereldbeker Joop van Daele was de naam.
'T brilletje zong het hele land door 't was het toppunt van je faam.
Maar zo vaak met mooie dingen gaan ze veel te vlug voorbij.
Tegen Arad uit Roemenië keerde snel daarna het tij.
Toch was daar in 74 nog 't UEFA-cup tournooi.
Tottenham Hotspur moest bestreden en wat leek het toch weer mooi.
Uit gelijkspel dán moest het thuis maar, wéér een hele Kuip vol fans.
Je maake echter voor 't eerst kennis met het drama hooligans.
In het stadion werd gevochten zóveel geweld! 't was ongehoord.
Je zou bijna zijn vergeten dat er ook nog werd gescoord.
Dankzij goals van Rijsbergen en Ressel ging de cup naar Feyenoord.
Daarna volgde de leegte want de prijzen droogden op.
'T zou ongeveer weer 10 jaar duren dat je je weer meldde aan de top.
Dat jaar 1984 werd de de dubbel zelfs gepakt.
Lang mocht dit succes niet duren en diep ben je toen weggezakt.
Steeds meer leek je op een speeltje van je trainers en bestuur.
HCS kwam als een moker 't werd bijna je laatste uur.
Toen kwam het jaar 91 met Wim Jansen langs de lijn.
Ging je plots weer voor de prijzen en werd alles weer zo fijn.
Zonder die goal van Henk Fräser wie weet waar we zouden zijn..
Dat jaar toch weer n's de beker 't jaar daarop zelfs nog een keer.
Aan die magere donkere jaren daaraan dachten we niet meer.
Zelfs ajax werd weer verslagen 't was zelfs live op de TV.
Ja die granaat van Taument en de Kuip die trilde mee.
Óók weer een naam in Europa daar werd nu ook weer gescoord.
Van Tirana tot Monaco heeft men weer jouw naam gehoord.
93 plotseling spannend want wat niemand had verwacht.
Kampioen op de laatste speeldag Hitchcock had het niet bedacht.
En van uit het Oosterpark werd gezwaaid naar Rotterdam.
Een rechtstreekse grootscherm uitzending, Iedereen in vuur en vlam.
Toen lonkten daar plots de miljoenen, Championsleague dát werd het doel!
Via Akranes kwam Porto en dat gaf een goed gevoel.
Helaas mocht het nog niet lukken want je trapte in de val, van Couto en z'n kornuiten die verpestten toen het bal.
En ook in de competitie kwam weer langzaam het verval.
Ja je won nog wel de beker tegen NEC da's zeker waar.
Maar dit werd gezien als troostprijs en dat klonk toch best wel raar.
Maar een grotere historie was dat je Huis werd verbouwd.
Een prachtig dak en business units, de blauwe stoeltjes maar toch vertrouwd. Wat in amsterdam niet lukte hier in 3 maand tijd geflikt!
De nieuwe Kuip klaar voor de toekomst, alles was er zó gelikt.
Door het winnen van de beker wéér 't Europacup 2 tournooi.
Eerst werd Vilnius verslagen maar daarna werd het pas mooi.
Want je lootte Werder Bremen dat was écht de Duitse top.
In een kokend kolkend stadion kreeg het mooi door Larsson klop.
De return 2 weken later in het Weserstadion die zal niemand ooit vergeten je kwam, zag en overwon.
Rotterdam feestte in Bremen, Henke was de grote held.
Als een ware gladiator stapte jij daar van het veld.
Gladiatoren echter wachten en dat is een vaststaand feit.
Als ze hun zege gevierd hebben vaak alweer een nieuwe strijd.
Voor jou was dat Zaragoza, Henke werd thuis weer je held.
Maar de uitwedstrijd liep anders de Knockout en uitgeteld.
Wél dat jaar opnieuw de beker Volendam dat ging er aan.
Het werd Joszefs laatste kunstje en dat ging niet zonder traan.
Onze mooie Joszef Kiprich ging naar elders dat was raar.
Vol emotie nam hij afscheid onze magische Magyaar.
Maar de tijd ze schreedt weer verder, Championsleague nu dan toch wél. Verwachtingen zeer hoog gespannen, Juve uit dat werd een hel.
Daarna ging het ietsjes beter Kosice dat lag je wel.
Toen kwam Manchester United, was ook nog 2 maal teveel.
Maar nu toonde je karakter en bleef er meer van je heel.
Thuis de wedstrijd tegen Juve speelde je weer op je top.
En Turijn heeft het geweten d' oude dame die kreeg klop.
In de eigen competitie ging je ’t ook weer beter doen.
En oh wonder was het echt waar, je werd prompt weer kampioen.
Daarna was ’t weer drie jaar wachten maar toen kwam 2002.
Een jaar om nooit meer te vergeten ’t brengt meerdere emoties mee.
Want na 28 jaren, niemand had dat ooit verwacht.
De Uefa-cupfinale, je toonde weer je ware kracht.
Borussia Dortmund werd verslagen een onvergetelijke nacht...
De jaren die hier weer op volgden ja wat moest je ermee aan.
Trainers, spelers kwamen binnen en je liet ze snel weer gaan.
Ook waren de mooie prijzen weer n’s niet besteed aan jou.
Ondanks deze tussenjaren bleef het Legioen je trouw.
En zo zijn we in het heden, komt er een eind aan dit gedicht.
Dat uit liefde is geschreven,‘Het werd gewoon gezien als een plicht
Voor een club die 100 jaar wordt, 100 jaren wat een tijd.
Al die jaren lang het toonbeeld van sportiviteit en strijd.
100 jaar ben je geworden, zó lang al wordt jouw naam gehoord.
Toch gaat jouw historie verder stopt niet bij dit laatste woord.
Want..voor eeuwig verankerd in Rood-Witte harten..
Ben jij tijdloos..Feyenoord!!
