Zelf zie ik het zo...
Het gevoel voor Hardcore heeft 100% niks met kleding of haardracht en al zeker niks met politiek te maken. Tuurlijk loop ik zelf ook nog steeds wel in Aussie, maar eigenlijk heeft dit weinig met Gabber te maken. Het gevoel zit van binnen. Soms zie ik eruit als een Gabber van midden jaren 90, maar vaak ook totaal niet. Maar het gevoel is er 24 uur per dag. Op een feest heb ik respect voor iedereen omdat iedereen die daar is als het goed is net zo opgaat in de muziek als ik. Mij maakt het weinig uit of iemand blank of zwart is, als ze maar net als ik 100% voor de muziek gaan. Het gevoel voor mij is eigenlijk als ik op een feest binnenkom en ik hoor de Hardcore en zie iedereen met een smile uit z'n dak gaan. Dan ben ik nog steeds trots om Gabber te zijn. Of tijdens een ouwe klassieker als er echt sfeer in de zaal hangt. Het is jammer dat Hardcore altijd wordt bestempeld met rassenhaat of drugsgebruik en dat alle positieve punten weinig aan bod komen. Maar mede door Hardcore/Gabber heb ik echt een supertijd.
Vraag een buitenstaander waar Gabber voor staat?
Drugs gebruik en rassenhaat.
Nee zo'n opmerking vinden wij niet fijn!
We zijn trots om Gabber te zijn.
Te veel slechte publiciteit in krant en op tv!
Nee de pers werkt nooit in ons voordeel mee.
Vele van ons zijn al jaren aan het feesten.
Maar er blijven er altijd bij die ons zien als beesten.
Wij zakken niet in blijven doorgaan!
Gabber zal altijd blijven bestaan!
