[20-01-07] Sonic Boom III

BITSTREAM - DOMESTIC ECONOMY 7
cd - Modern Love, 2005
http://www.baked-goods.com

Na een reeks 12"s en e.p.'s is er nu eindelijk de eerste volledige langspeler van het Britse Bitstream. Het is een avontuurlijke plaat geworden waarop de broertjes Steve en Dave Conner lustig heen en weer schieten tussen hiphop, electro en techno. De nummers zijn bij vlagen heerlijk traag en loom, maar meestal druk en opzwepend. Een intrigerende plaat die bij elke luisterbeurt weer een nieuwe ontdekkingstocht is.

Het meest opvallende aan Domestic Economy 7 is dat ondanks de enorme variatie aan muziekstijlen, de plaat wel een echte eenheid vormt. De Conners stappen bijvoorbeeld moeiteloos over van ambient naar old school hiphop, zonder hun typische eigen geluid te verliezen. Een eigen geluid dat het best te beschrijven is als een saus van krakende microbeats en dreigende keyboard geluiden, waarmee zij de meeste nummers rijkelijk overgieten.

Domestic Economy 7 is een echte grootstadsplaat. Bruisend en gejaagd, met een flinterdun laagje warmte dat nauwelijks de kille ondertoon weet te verhullen. De Conners scheuren op topsnelheid door de nachtelijke straten. Soms gaat de voet even van het gas en is er tijd om even op adem te komen, maar al snel racen ze weer plankgas tegen het verkeer in.

Dit eerste complete album van Bitstream is meer dan geslaagd. Hoewel ze soms wat schatplichtig zijn aan Aphex Twin, Autechre en Boards of Canada, hebben ze een bijzonder originele plaat gemaakt. De scratchsolo van Steve in 'Orange Room' is slechts één van de elementen die Domestic Economy 7 ver boven het maaiveld doet uitsteken. Bron: www.storing-zine.net

(02.28.05) I discovered Bitstream's music just a couple of months ago with One Third Standard Lux (Modern Love, 2004), their first CD that featured tracks collected from their EPs on several labels. This is their first proper album, and for those who don't know, they do some of the sickest electro tunes in the world. It's not standard electro, though. You won't find any 303 acid nor Detroit influenced breaks, their sounds resemble more of Bola's style, a mix of crystal clear IDM synths and beats with huge bass and hardcore scratching. The rhythms are usually very simple, while designed to be very punching and effective when the volume is cranked up.

Take "Dragon 32," both the kick and the snare drum are so loud that they hurt your ears, even if they are tiny microsounds. Add to this an enormous bass, waving around ultra low frequencies, and you get the most mental electro made up with essential elements. If these beats and basses are followed by some crazy turntablism, you get the perfect soundtrack for third millennium b-boyism. Devastating examples of this combo are "Bass Lobe" and "Orange Room," the first is a dark downtempo affair that explodes only in the last two minutes while the latter is the most break-necking tune of the whole album, fast and relentless. Some other tracks are more distant to electro and show a more melodic side, something more akin to Skam or Hymen releases, full of lush synths and bouncing breaks --but for me, Bitstream are associated with the idea of twisted and spooky electro. Think of a compromise between Secret Frequency Crew and the Touchin' Bass output, add skillful production and you'll get an idea of what Bitstream sounds like. bron: www.igloomag.com