DJ Promo verslaafd aan het vinyl
Sebastian Hoff alias DJ Promo. Foto Henk de Weerd
Van onze medewerkster KIM DEKKER
HOORN-Sebastian Hoff, alias DJ Promo, hoeft niet zo nodig met zijn kop op televisie. Dat is waarschijnlijk de reden dat weinig mensen deze Hoornaar kennen. Toch verkocht hij ruim honderdduizend platen. En de liefhebbers van hardcore staan onmiddellijk op de dansvloer als ze zijn naam horen.
,,Ik heb geen zin om me iedere keer weer tegen die vooroordelen te moeten verdedigen'', verklaart de 27-jarige Hoornaar. Robert Jensen wilde hem graag hebben in zijn tv-programma 'Jensen!' Ook bij 'Barend & Van Dorp' mocht hij komen praten over de wederopstanding van hardcore. Hij had er geen zin in. Simpelweg omdat het gesprekonderwerp uiteindelijk altijd op hetzelfde neerkomt: kale koppen, Aussies en pillen. ,,Dat was zoveel jaar geleden zo, toen de scene werd gehyped'', vertelt Hoff. ,,De jongeren hadden zelf die cultuur ontwikkeld en iedereen sprong erbovenop. Nu zijn alleen de diehard fans nog over. Dat maakt het wereldje toch een stuk prettiger.''
Hoff past helemaal niet in het clichébeeld dat van gabbers bestaat. In een nette Gucci spijkerbroek en gepoetste merkschoenen loopt hij door het kantoor van zijn eigen platenmaatschappij, The Third Movement in Zwaag. Op zijn hoofd is een volle bos haar netjes met gel in model gebracht. Vroeger liep hij altijd in pak, met stropdas, vertelt hij. Hij werd met vreemde ogen aangekeken, maar dat kon hem niets schelen.
,,Mijn kleding is altijd netjes en verzorgd geweest. Ik hou niet zo van standaard plaatjes. Daar ben ik ook veel te rebels voor. In het wereldje werd ik niet voor vol aangezien, omdat ik me niet kleedde zoals het volgens de 'regeltjes' hoorde. De muziek is het middelpunt, de stijl is later ontwikkeld. Dat was juist het rebelse in de stroming. Als je tegenwoordig een houseparty binnen loopt, zul je weinig gabbers aantreffen in de Aussies en met de kale kop. De scene is volwassener geworden.''
Bewerken
Als DJ Promo scoorde Hoff ruim zeven jaar geleden een top veertig hit met de hardcore versie van 'Don't speak'. De grote hit van 'No doubt' werd door Hoff onder handen genomen. ,,Mijn broer kwam zo trots met het singletje aanzetten. Ik kon het niet laten om dat hele nummer flink te gaan bewerken. Ik zette er een harde beat onder, knipte en plakte wat. Een simpel geintje eigenlijk, maar het betekende mijn doorbraak.''
Als knulletje van amper 19 jaar werd Hoff de hele wereld doorgestuurd. Hij voelde zich geleefd en wist niet wat hij met alle aandacht aan moest. ,,Achteraf gezien denk ik dat mijn doorbraak veel te snel is gekomen. Je kent het wereldje niet en schat mensen daardoor soms beter in dan dat ze zijn. Ik durf wel te zeggen dat ik nooit misbruik heb gemaakt van de situatie. Ik bedoel, als ik DJ Jean zie, is het zo'n stakker geworden. Hij was een heel goede dj, maar is commercieel uitschot geworden. Hij is ruim 30, maar gaat er zo prat op dat hij met 16-, 17-jarige meisjes naar bed gaat. Bah!''
Stom toeval
Hoff was net begonnen met draaien toen hij zijn hit scoorde. En dat hij daaraan begon, was ook stom toeval. Hij wilde het singletje 'Everybody in the place' van The Prodigy hebben. Het bleek alleen op vinyl verkrijgbaar. ,,Toen ik dat plaatje op mijn broers pick-up legde, ging er een wereld voor me open. Uiteindelijk zat ik met twee pick-upjes en mijn cassetterecorder van verschillende plaatjes, nieuwe muziek van te maken. De kunst was juist om de beat gelijk te laten lopen.''
De housestroming kenmerkt zich door een harde beatdreun. Zijn moeder heeft het geweten. ,,Ik wilde gaan draaien in clubs, maar dan moest ik wel gaan oefenen. De pannen dreunden soms uit de keukenkastjes vandaan. Op een gegeven moment werd dat mijn graadmeter. Als de pannen uit de kastjes trilden en mijn moeder onder aan de trap stond te schreeuwen, stond de bass precies hard genoeg.''
,,Ik kan niet beschrijven hoe mooi ik de zwarte plaatjes vind. Er staan genoeg cd's in mijn kast, maar muziek op vinyl klinkt zoveel mooier. Ik verdiende flink met mijn draaien in de regio, maar ook daarbuiten. Je moet iedere keer met iets nieuws komen, dus bleef ik platen kopen. Een verslaving. Je gaat rekenen. Een paar schoenen staat gelijk aan acht platen. Je bent alleen maar afwegingen aan het maken, waarom je iets wel of niet moet kopen.''
Plotseling rent hij de kamer uit en komt terug met een gouden plaat. Vol trots toont hij de lijst. ,,Deze kreeg ik onlangs. Weet je dat ik nooit stil heb gestaan bij de verkoop van mijn platen? Veertigduizend platen. Dat zijn er heel veel. Ik heb nog veel meer platen verkocht. Misschien wel het driedubbele en dan heb ik het nog niet eens over alle nummers van mij die op verzamel cd's zijn verschenen. Allemaal mensen die mijn platen hebben gekocht en daar blijkbaar graag naar luisteren. Dat is toch waanzinnig. Zonder die hit had ik nooit kunnen doen wat ik nu doe. Dat ene grapje van 'Don't speak' heeft ervoor gezorgd dat mensen de rest van mijn werk ook is gaan beluisteren.''
Hoff heeft een uitgesproken mening over de teloorgang van de hardcorehouse. ,,Mensen als Gabber Piet en Bob Fosko hebben ervoor gezorgd dat niemand ons meer serieus nam'', zegt hij strijdlustig. ,,Fosko met dat nummer 'Gabbertje'. Hoewel, dat was een parodie. Gabber Piet stond midden in de scene en is commercieel gegaan. En niet zo'n klein beetje ook. Hij was laatst woest op me omdat ik dat in een interview had gezegd. Stond-ie me op een dancefeest uit te kafferen. Wat een idioot. Hij hoort niet eens op dat soort feesten te zijn.''
Kantoor
De afgelopen jaren zijn zwaar geweest voor Hoff. Hij stak al zijn geld in platenmaatschappij The Third Movement omdat hij de stroming een warm hart toedraagt. ,,Daarnaast geloofde ik ook heel sterk in de wederopstanding van hardcore. Al mijn spaargeld zit in het bedrijf. Dat begint zich nu een beetje uit te betalen. Mijn eigen apparatuur, kantoor en computers. Het kost aardig wat. Ik heb zelfs een tijdje hier op kantoor geslapen. Onlangs heb ik een eigen huis kunnen kopen en een nieuwe auto. Dat is een teken dat het toch weer aan het komen is.''
,,Tegenwoordig krijgen we weer veel boekingen binnen. Ik draai dan ook drie- tot viermaal per week op feesten. Eigenlijk wil ik minderen na september, want tot die tijd zit ik volgeboekt. Met verschillende dj's uit mijn stal sta ik ook op Mysteryland. Zij zijn de nieuwe lichting. Ik probeer ze een beetje mede met mijn dj-naam onder de aandacht te brengen. Misschien begin ik wel te oud te worden. Ik draai tegenwoordig voor de broertjes en zusjes van mijn oude aanhang. Ze kennen mijn hit van acht jaar geleden niet eens.''
maandag 12 mei 2003, 12:07
