Harder Mach 7

De hardstyle verzamelaars volgen elkaar in rap tempo op de laatste tijd. Deze keer knalt Gizmo weer een nieuw mix-album de markt op. Zelf ben ik erg benieuwd of dit album zich weet te onderscheiden ten opzichte van overige mix-albums van het moment.

DJ Gizmo (Ferry Salee) heeft zijn sporen in de dance-scene ruimschoots verdiend. Hij draait al een jaartje of 13 mee en werd ooit zelfs nog uitgeroepen tot beste dj van de wereld. Hij heeft vooral veel bekendheid verworven met het draaien op hardcore feesten. Vanaf 1991 was hij op alle grote hardcore feesten als Thunderdome en Rave the city te bewonderen. Met de opkomst van hardstyle maakte hij ook deze stijl, tot zijn stijl. Heel wat feesten en cd releases later, is dan nu ook Harder Mach 7 in de winkels te vinden.

De cd trapt af met 'Chapter one'. Lekker om de cd mee te openen, maar persoonlijk heb ik het eigenlijk al wel een beetje gehad met dit nummer. Het wordt opgevolgd door een andere jumpstyle-smuller 'Chocolate'. De beat klapt er heerlijk uit, begeleid door een aanstekelijk synthesizer melodietje. Bij nummer vier wordt het tempo iets verder opgevoerd. De vocals zijn een beetje vermoeiend maar het tempo maakt het nog weer een beetje goed. Brennan & Heart gooien vervolgens 'Backstabbing' in de ring en die haalt met gemak de volgende ronde. Bij nummer acht gaat het weer een tandje rustiger, met de jumpstyle van ‘Vodkapillz’. Sommigen zullen het nummer te rustig vinden, maar in mijn ogen voegt het iets toe aan de diversiteit van de cd. Bij nummer tien pakt Gizmo het tempo weer op met 'Shake thiz'. Het begint op te vallen dat cd behoorlijk 'swingt'. Vlotte melodieuze hardstyle tunes volgen elkaar op. Misschien dat sommigen de wat hardere duistere hardstyle (wat bijvoorbeeld de Italiaanse hardstyle wat meer biedt) zullen missen, maar ik hou hiervan. Hoewel ik moet zeggen dat ik van 'What a wonderful world' niet zo onder de indruk ben en ik ben blij als 'I am the hardstyle pimp' langskomt. De eerste cd bereikt naar mijn mening zijn hoogte punt met 'Follow the MC'. De bas die tevoorschijn komt na de break, is echt super lekker! Helaas gaat deze oldschool-achtige bas vrij snel weer over in een een 'normale' hardstyle beat, maar hij blijft lekker. Als afsluiter van de eerste cd krijg je 'The Shot' voor je kiezen.

Bij de tweede cd komt opbouw niet in het vocabulaire voor, want hij begint meteen met, naar mijn smaak, met het lekkerste nummer van deze verzamelaar. Het oldschool-gevoel komt helemaal tot zijn recht bij 'The Place'. Dit is echt genieten. Het nummer heeft alles waar ik van hou. Het zoete 'house-gevoel' van de synthesizer, het pittige van een typisch oldschool geluidje en om het afmaken die lekkere korte, diepe beat. 'Audio Attack' betovert vervolgens mijn trommelvliezen, met de heerlijke vocals van Celeda met 'The Underground'. Jammer dat het de mix eromheen niet zo denderend is, maar toch ben ik blij dat ik ‘m eindelijk op cd heb, want ik zocht ‘m al een tijdje. Nummer vier is ook al weer vrij oud, maar ik krijg echt geen genoeg van dit nummer. Brennan & Heart laten met het volgende nummer 'Rush to the floor' zien dat ze beter dan wie dan ook weten, wat een lekker nummer is. Ook deze kan ik niet vaak genoeg horen. De hypnotiserende 'ratel' en die geweldige trance-achtige zweef-break. Ik krijg er nog steeds kippenvel van. Clive King en Scott Marten dragen hun steentje bij met 'Turntable fuck up' Het nummer heeft allerlei leuke geluidjes en een lekkere doordravende bas. Met het nummer van Pastamatik blijft het niveau goed gehandhaafd. De metaalachtige sound op de achtergrond klinkt echt te goed! Ook nu volgen weer een aantal bekendere nummers. Maar ook voor deze nummers geldt dat ik het helemaal niet erg vind om ze nogmaals op een verzamelaar tegen te komen. Nummers als 'Hardstyle rockers' en 'Cocaine MF' blijven gewoon leuk. Het tempo op deze cd ligt iets hoger dan op de eerste cd en de nummers zijn iets 'donkerder'.

Voor mensen die niet zo heel vaak cd’s kopen, is dit een absolute aanrader! Veel leuke, bekende nummers, met daarnaast een aantal minder bekende toppers.
Al met al zullen er veel mensen zijn die, net als ik, veel nummers van de cd al in hun bezit hebben. Toch zou ik willen aanraden deze cd eens te gaan luisteren, omdat de kwaliteit van het wat onbekender materiaal een heel hoop goed maakt. Bovendien is de cd alles behalve eentonig. Goede afwisseling en veel melodieuze hardstyle. Voor mij persoonlijk de leukste verzamelaar van 2004 tot nu toe!

Groetjes Kim