Love Parade Club Vol. 1

De Love Parade in Duitsland, wie nog nooit van dit legendarische feest heeft gehoord heeft weinig te zoeken op een site als Partyflock. De Love Parade, dat in de loop der jaren miljoenen mensen naar Berlijn heeft weten te lokken, kent een roemruchte en glorieuze geschiedenis. De laatste jaren verloopt het echter wat minder voorspoedig met het feest. Vooral de hoge kosten van het opruimen van het afval na afloop van het feest vormde voor de gemeente een groot knelpunt. Tot verschrikking van velen was er in 2004 en 2005 geen Love Parade. Met de slogan ‘The Love Is Back’ keerde de parade in 2006 toch weer terug naar Berlijn en leek het erop dat alle neuzen weer de juiste richting op stonden. Een nieuwe sponsor had namelijk het hele concept overgenomen en wilde de Love Parade weer in oude glorie herstellen. Echter, deze sponsor kwam wel met een ingrijpende verandering. Zij gaven namelijk te kennen dat de Love Parade niet per definitie in Berlijn gehouden dient te worden en stelde voor het de komende vijf jaar in het Ruhr gebied te organiseren. De editie van 2008 verwelkomde in Dortmund gelijk een record aantal bezoekers (liefst 1,6 miljoen), de Love Parade van dit jaar is echter afgelast. Deze zou in Bochum worden gehouden maar de gemeente aldaar heeft te kennen gegeven bang te zijn de grote bezoekersaantallen niet aan te kunnen. En zo blijft het dus kwakkelen geblazen met de Love Parade, hoewel de organisatoren hebben aangekondigd volgend jaar weer helemaal er voor te gaan.

Om de mensen toch een klein portie Love Parade te geven, brengt de Duitse afdeling van Ministry of Sound (van oorsprong een Brits bedrijf) ons de compilatie ‘Love Parade Club Vol. 1’. De release bestaat uit een gemixte cd en een dvd met een registratie van de Love Parade van vorig jaar in Dortmund. Niet alleen bij ons, maar ook bij onze Oosterburen is minimal enorm populair en tezamen met wat techhouse en hier en daar wat deephouse, vormt dit dan ook de muzikale invulling van deze compilatie-cd. Wie de cd gemixt heeft wordt niet vermeld en wellicht is dat maar goed ook. We waren namelijk niet echt ondersteboven van deze mix, zowel qua platenkeus niet als qua mixtechniek.

De cd opent nog vrij lekker, met onder andere de lekkere Julian Chaptal Remix van ‘Monkey B - Forward Funk’ (2), die de herkenbare diepe en funky sound van de Fransman laat horen. Ook het warme techhouse nummer ‘Tsalparta’ (3) mag er zeker wezen, evenals het tribal tussendoortje ‘Divino Canto’ (5) van La Pena en ‘Diva’ ( 6) van Sebo K, welke wel al vaker op recente compilaties zijn tegengekomen en toch wel als een hitje bestempeld kan worden. Het vervolg van de cd is echter een stuk minder sprankelend, saai soms om eerlijk te zijn. Slecht zijn de nummers niet, die bewering gaat wat te ver. Het ligt best lekker in het gehoor maar het is allemaal veel van hetzelfde. Slechts een enkele plaat weet zich te onderscheiden, zoals bijvoorbeeld de Samuel Davis Deep4Life Remix van Sasha Dive zijn ‘Deep’ (10) en de Delete’s Dub Version van Johnny D’s hit ‘Soleil’ (16). Voor het overige zijn de nummers weinig enerverend en verlies je op een gegeven moment gewoon de aandacht bij het beluisteren. Als het mixwerk dan ook nog niet altijd even soepel verloopt en de sommige nummers niet goed geknipt zijn, dan kunnen we wel stellen dat we met een erg matige cd te maken hebben. Daar kan een lekker swingend einde, met bijdrages van Anton Pieete en Guillaume & Coutu Dumont niks meer aan veranderen.

Resteert ons nog de dvd, die moeten we eerlijk bekennen, veel meer aanspreekt. Deze registratie laat ons beelden zien van het eindfeest van vorig jaar, waarbij de crème de la creme aan artiesten acte de présence gaf op het immense podium aldaar. Aansprekende internationale namen als Dubfire, David Guetta, Carl Craig, Underworld en onze eigen Armin van Buuren brachten het publiek, dat ondanks de verandering van stad nog even opvallend en extravert gekleed was als voorheen, in extase. Ook artiesten uit eigen land mochten natuurlijk niet ontbreken en zo zien we bijvoorbeeld DJ Hell, Anja Schneider, Felix Krocher en oudgediende Westbam hun ding doen. Één van de meest aansprekende optredens was dat van Moby, die het publiek helemaal los kreeg en zelf onstage ook een feestje bouwde. Productietechnisch blinkt de registratie niet uit in kwaliteit, daarvoor is het te simpel van opzet. Desalniettemin zijn de beelden zeer vermakelijk om te kijken, gaan deze vergezeld van een lekkere portie muziek, komen er aansprekende artiesten aan bod en duurt deze registratie bovendien liefst twee uur en drie kwartier. Hoewel simpel van opzet, kunnen we stellen dat dit toch een erg leuke registratie geworden is.

In een jaar zonder de fysieke Love Parade zullen we het met deze cd moeten doen en dan worden we toch wel karig bedeeld kunnen we stellen. De compilatie-cd is van matige kwaliteit, vrij voorspelbaar en op sommige momenten zelfs behoorlijk saai. Ondanks de aanwezigheid van een aantal lekkere platen, blijft dit een mix waar wij niet warm van worden. Bovendien zijn er momenteel genoeg andere compilaties (in vergelijkbare stijlen) te verkrijgen, welke bovendien van veel betere kwaliteit zijn. Daar waar we meer hadden verwacht van de cd, waren de verwachtingen voor de dvd minder hoog gespannen. Deze bleek echter wél de moeite waard en zorgt er voor dat deze release in zijn geheel nog nipt een voldoende weet te scoren.

Score: 60/100


www.loveparade.de
www.ministryofsound.de
www.astralmusic.com