Hard Bass vol. 4

Na vier feesten is het nu ook tijd voor de vierde cd van Hardbass.

The Beholder & Balistic lijmen de eerste cd aan elkaar. De heren richtten in 2000 het label "Seismic Records" op. De hardstyle producties die hieruit ontsproten, werden erg positief ontvangen bij het publiek. Als raketjes schoten hun producties de dance-charts in. Naast het feit dat ze ook bij de eerdere Hardbass cd's betrokken zijn geweest, zijn ze natuurlijk ook geen vreemden op de Hardbass feesten. Ze weten dus wat het publiek van deze cd verwacht.
Lady Tom heeft de eer de tweede cd om te smelten tot een beukend geheel. Persoonlijk vind ik het erg leuk dat zij ook een cd mocht doen, aangezien deze Zwitserse dame mij aangenaam veraste op Hardbass. Ik hoorde haar op het feest voor het eerst draaien en ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk was van voornamelijk haar platenkeuze. In haar thuisland schijnt ze al redelijk populair te zijn, ik voorspel dat in Nederland hetzelfde gaat gebeuren.


CD1
De eerste cd begint nog relatief rustig met "mellow" hardstyle om er even lekker in te komen. Al snel wordt het tempo opgevoerd en worden de bassen harder. Als "Shake Thiz" van Bad Boyz uit mijn speakers klinkt, krijg ik er pas echt zin in! Het niveau blijft gehandhaafd en Pavo & Zany schudden ook weer iets leuks uit hun mouw. Ik verwachtte een dip in de cd, toen ik op de hoes zag dat Safri Duo er aan zat te komen, maar Dj Isaac heeft het nummer heerlijk gemixed! In lekker tempo dreunt de cd door. DJ Derek’s hardstyle mix van“The Ultimate Seduction” kende ik nog niet, maar wat een juweeltje! Nummers om je vingers bij af te likken. En het gaat maar door. De korte, oppervlakkige beat en het bijna hypnotiserende geluid van "Pulse" verwent mijn trommelvliezen. De nummers die erop volgen zijn stuk voor stuk lekker. Hier en daar wat oude nummers in een nieuwe remix, die in mijn optiek misschien nog wel leuker zijn dan het origineel. Bijvoorbeeld "Wreck the rmx" een remix van "Wreck thiz place". Die vocals komen mijn strot uit, maar omdat de mix zo lekker en verfrissend is, hebben de heren het weten te presteren het nummer opnieuw aantrekkelijk te maken. De remix-verwennerij zet nog even door met een remake van "Just begun". De cd maakt de naam "Hardbass" absoluut waar. Bijna elke plaat knalt echt uit je speakers.

CD2
Opvallend genoeg, is de tweede cd iets rustiger dan de eerste. Niet direct een logisch vervolg van het eerste schijfje dus. Wel lekkere, vrolijke hardstyle platen, maar iets minder harde bassen. Persoonlijk heb ik hier geen problemen mee. De cd trapt af met een paar wat saaiere nummers. Bij "Sexmachine", een van de weinige bekendere platen die er op staan, krijg ik toch moeite om stil te blijven zitten. In vergelijking met de keiharde bassen van de eerste cd, lijken de nummers die erop volgen bijna hardtrance platen. Iets rustigere, vrolijke hardstyle huppelplaten. Ik hou d'r van, hoewel ik toch een beetje die hele harde bas mis. Ik smul van "My little stalker". De nummers hebben allemaal ongeveer eenzelfde "hardheid". Best lekker allemaal, maar toch ben ik blij als de cd met de laatste twee nummers nog even een eindsprint trekt. Net iets harder en met iets meer pit eindigt de cd met "Psycho Love".
Deze tweede cd is dus misschien een tikje minder hard, maar er staan veel leuke, energieke nummers op.

Al met al een van de betere hardstyle verzamelaars van het moment!

Groetjes Kim