Hellraiser - Return to the Labyrinth

Het gelijknamige feest in de 'hardcore tempel' Vechtsebanen was een succes te noemen. Goede reactie’s, goede DJ's en vooral het nodige beukwerk op elk denkbaar niveau. Kan deze cd zich hiermee vergelijken?

CD1

Deze eerste cd begint gelijk al zonder genade, want Dione trekt ten strijde met zijn “Door 2 Dreams”. Dit is een sterk begin van de cd en de verwachting word gelijk al ingelost. Hierop volgt de Italiaanse formatie The Genesis Projection. Hun “Genesis Overload” is een ‘freaky’ nummer te noemen. Minder freaky, maar zeker wel een super nummer is de Kasparov Remix van “Strike”. Ondersteund door de vocals van MC Alee heeft The Headbanger een mooie klassieker gemaakt. Twee nummers verderop vinden we Distorted Revelation. Tot nu toe voor mij een onbekende naam maar na een korte research zie ik dat ze een EP hebben bij K.N.O.R. en dat is al een verdienste op zich. Als je dan “Rockstar” hoort begint het toch te kriebelen op mijn stoel en voel beweging in mijn lichaam komen. Dit is echt een tof nummer. Nu zijn we halverwege de cd en vinden we hier E-Noid en de Darkcontroller Remix van “Antichrist”. Als je hard mengt met hard dan krijg je mega hard. Dit is een echte stuiterbare ros track. Hierna komt een andere topper qua naam. Kasparov laat menig persoon goed springen op zijn heerlijke nummers en ook “Inferno” is er weer zo één. Aalhoewel ik toch betere tracks van hem heb gehoord is deze zeker niet verkeerd. Je kunt niet altijd klappers maken denk ik dan weer.

Wat wel een beetje een aparte tussenkomst is, is de track van Catkiller. “99% Noize” is toch wat rauwer en dat in al het mainstreamgeweld. Heerlijke track overigens, want hij loopt goed door en heeft een mooie, fijne kick. Bij deze naderen we langzaam het einde van CD1, maar niet nadat we dubbel hebben gelegen om het nummer van Elimination Project. Zijn “Pestzooitje” is alom bekend door de gebruikte stemmen van ‘Tiny en Lau’ die elkaar de ‘godverdomde’ huid de hele ‘klote’ dag vol schelden. Grappig bedacht, maar het nummer zelf is niet erg boeiend verder. Ook de track van Paranoizer is bedoeld om er alleen maar flink op door te rossen. “Licky” bevat herkenbare dingen die hij netjes tot een rossend geheel weet te maken. Als laatste nummer sloeg me de schrik toe. Ineens totale andere richting in. Kinderen voor kinderen kwam mij ten gehore en begon spontaan mee te zingen. Dit alles bleek alleen voor korte duur te zijn. Na 20 seconden hoorde ik het. Catkiller sluit deze cd waardig af met zijn “Serious Music”. Tsja, hoe serieus is serieus vraag je je dan af.

CD2

Nu krijgt Kasparov de eer om de tweede cd te openen. “Fobia” laat zich kenmerken door de freaky synth en wat softere kick. Bij dit nummer hoor je toch wat meer zijn hardstyle kant en maakt het tot een aardig begin van de cd. Nu vinden we opnieuw een nummer van The Headbanger die door de remix molen heen is gehaald, of moet ik refix zeggen? Angerfist heeft een wat ruiger tintje gegeven aan “Dark Impulses” waardoor hij lekker snoeit. Twee nummers verderop komen we een samenwerking tegen tussen Tieum en MC Da Mouth of Madness. Een beetje simpel is “Sadistik” wel te noemen, maar wat knalt hij lekker door zeg. Paar nummers verderop komen we Negative A tegen met “The End Of The World”. Een echte duistere DNA track waarvan je gewoon niet wat je ervan kan verwachten. Vooral de kick is wat hem erg sterk maakt. Halverwege deze cd komen we, de nu voor mij bekendere, Distorted Revelation opnieuw tegen. “Get Ya Guns Out” is een goede melodie track die zeker wel aan slaat.

Op nummer tien vinden we Accelarator & Radiate. Vooral eerst genoemde is geen onbekende meer en dat hoor je ook terug in hun “First Things First”. Goede drive in het nummer die voor een breed publiek geschikt is. Opnieuw zien we een onbekende naam verschijnen in de vorm van Ravesomniac die een track aflevert die al heel oud klinkt, maar hedendaags gemaakt. “Garden Of Flesh” is niet in een hokje te plaatsen wat hem juist speciaal maakt. De echte Hellraiser sound komt toch af van Mainframe en The Nutralizer. “The Concept Of Pain” bevat een echte ‘Hellraiser’ synth wat hem erg duivels maakt, precies zoals het hoort. Als voorlaatste track zien we The Inquisitor en zijn “War Ensemble”. Nou goed, zullen vast liefhebbers voor zijn, maar toch iets mindere track op de cd. Opnieuw word de cd afgesloten door Catkiller, maar stuk minder boeiend dan zijn einde op CD1. “Pussycat” is een beuker die wel goed in elkaar steekt, maar meer niet echt.

DVD

De dvd begint met de main report van het feest. Erg noemenswaardige dingen gebeuren er niet op helaas. Beetje beelden van de zaal en dj’s en muziek eronder gezet, maar goed, je krijgt hem erbij. De extraatjes zijn wel leuk. Verschillende artiesten zie je in beeld half geïnterviewd of wat je het wil gaan noemen.

Conclusie

Goede cd, laten we dat voorop stellen, maar toch een kantekening erbij. Enerzijds is het jammer dat er totaal geen early hardcore op staat, want dat is toch beetje de naam Hellraiser. Desnoods met wat meer remixen of iets in die geest. Anderzijds is Hellraiser altijd wel vernieuwend geweest en blijven hangen in het verleden is ook niet altijd raadzaam. Grootste pluspunt van deze cd is dan ook dat er veel soorten nieuwe hardcore op staat, met een aantal toch redelijk onbekende namen.

Score: 81/100


www.rige.nl
www.hellraiser.nl