High Contrast Recordings presents DJ Joop

Toen ik achttien jaar oud was, had ik net het stappen buiten de regio ontdekt en was ik op zoek naar welke muziek ik nou echt door mijn aderen voelde stromen. De hardstyle begon op te komen, trance was er al een tijdje, house was leuk en kiezen was dus moeilijk. Op 21 september 2002 stapte ik met twee vrienden in de trein van Tiel naar Heerenveen, waar we na dik drie uur aankwamen. Thialf was indrukwekkend mooi. Ik was al redelijk op de hoogte van de DJ's die er die avond draaiden en wist dat de eerste, genaamd JOOP, de contest had gewonnen die ID&T had uitgeschreven in hun zoektocht naar nieuw trancetalent. Die avond deed hij het prima, een tikkeltje nerveus natuurlijk, maar hij flikte het wel. Joop Alkema uit Friesland is daarna doorgegroeid tot een DJ die een aantal goede hits heeft gehad en verder altijd wel opduikt op de betere lineups. Zijn eerste mix album, gereleased door High Contrast, is nu een feit en ik ben echt heel erg benieuwd.

De eerste cd begint met wat ik maar voor het gemak als 'progressive trance' bestempel. Niet melodieus, maar wel trancy en meeslepend. Veel smerige basslines en dikke synthstabs, ik besef me ineens dat dit een stroming is die ik teveel verwaarloosd heb de laatste tijd. Een kleine uitzondering daargelaten want Marco V's remix van 'Phatzoo – Poop N Loop' zit ook al een tijdje in mijn cd wallet vastgeroest en voorlopig blijft 'ie daar ook nog wel even in wonen. Je merkt halverwege deze mix al dat er zorgvuldig over de opbouw is nagedacht, het past allemaal goed in elkaar en bouwt op naar steeds een beetje meer, zoals ik het persoonlijk graag hoor op retail cd's. De eerste track die me niet boeit is Marcus Schossow's 'Hypnotizer' in de Preach remix. Op zich geen slechte track, maar het overmatige gebruik van de Glitch VST plugin komt me echt m'n neus uit, die effecten zijn inmiddels helemaal uitgemolken en kunnen gewoon echt niet meer vaker dan hooguit twee keer in een plaat voorkomen. Gelukkig hoef ik verder geen kritische punten te gaan noemen over deze eerste cd, want we kunnen er lang en kort over praten, maar ik vind 'm gewoon lekker, niks meer en niks minder. Uitschietertje is trouwens Ronald van Gelderen's 'Dirty Rocker', een track waar veel hitpotentie in schuilt.

Cd twee begint qua sound waar de vorige ophield en JOOP laat zien dat hij het begrip 'platenkeuze' extreem goed onder de knie heeft. Er zitten niet veel uitschieters tussen, maar het geheel klopt en neemt je mee naar steeds iets beter, steeds iets meer, steeds iets sterker (jaja ik weet het, nog even en ik ga de complete tekst van Daft Punk's 'Harder Better Faster Stronger' gebruiken). Ook JOOP's eigen producties komen goed uit de verf, hoewel ik in 'On Top Of Things' ergens een bepaalde noot in de melodie vind wringen. Het is niet vals, maar het loopt niet lekker op de één of andere manier. Verder heb ik ook op deze mix helemaal niks aan te merken en wil ik JOOP nog een dik compliment geven: de mashup van 'Mojado – Kaktus' en 'Art Of Trance - Madagascar' is vet, dik, geweldig, gaaf, geil, lekker, meesterlijk, heerlijk, kippenvel, ik zou bijna het woord 'orgastisch' gebruiken. F*cking hell wat een combinatie van twee wereldplaten en dat als uitsmijter van dit mixalbum, ontzettend veel respect voor deze gedurfde en geslaagde zet.

Samengevat is dit dus een goede debuut cd voor een DJ die internationaal wat mij betreft meer erkenning mag krijgen. Waarschijnlijk gaat dat na zijn hit 'The Future' en zijn huidige plaat 'Prominent' vast wel lukken, met het juiste management gaat JOOP zeker de mogelijkheid krijgen om zich in de top te nestelen.

Score: 85/100


www.dj-joop.nl