Cosmic Gate - Materia Chapter.Two

In Januari kwam het eerste deel van Materia uit: Materia Chapter.One het logische vervolg is dus Materia Chapter.Two. Deel 1 scoorde vrij hoog bij mij omdat Cosmic Gate na heel wat jaren nog steeds relevant weet te zijn met een herkenbare sound. De uitschieters waren "Edge of Life", "Fall into you" en "am2pm" en die tracks compenseerde het gebrek aan dynamiek op het album (ondanks de track Dynamic..). Ik hoopte dat op deel 2 misschien wat meer verrassing zou zitten en Cosmic Gate misschien wat vernieuwender zou zijn, maar naarmate deel 2 dichterbij kwam en er hier en daar al een single werd gedraaid, werd mijn behoefte om deel 2 te checken eigenlijk al steeds minder…

Om eigenlijk maar meteen met de deur in huis te vallen: Materia Chapter.Two had van mij ook Meer-van-hetzelfde Chapter.Two genoemd mogen worden. Productietechnisch weet Cosmic Gate iedere keer weer van simpele ideetjes hele dikke clubplaten te produceren maar het gebrek aan originaliteit en creativiteit speelt ze over 2 albums parten. Een samenwerking met JES staat dan wel garant voor een goede vocal plaat, maar het is ook wel makkelijk om wéér JES en Emma Hewitt uit de kast te trekken. "Bigger than we are" is ook een leuke catchy vocale plaat met de zang van Eric Lumiere die we ook kennen van deel 1, toen was hij te horen op "Edge of Life". Edge of life was echter een erg leuke plaat en met "Bigger Than We Are" komt daar een slap aftreksel van. De samenwerkingen met Super8 & Tab en Markus Schulz zijn qua naam erg interessant. Grote jongens die samenwerken, dat belooft vuurwerk. Maar Cosmic Gate kiest met hen eigenlijk namen die te dicht bij hun eigen stijl liggen waardoor Nic en Bossi totaal niet uitgedaagd worden om een brug te slaan tussen de Cosmic Gate sound en iets nieuws. Geen mooi siervuurwerk maar een ratelbandje, een 18-klapper. Ik had liever een collab gezien met bijvoorbeeld een Darren Porter, of een snoeiharde Stoneface & Terminal sound om maar iets totaal anders te noemen.

De hoop dat er na deel 1 een track zou komen die écht een zaal in beweging zou brengen is er helaas niet gekomen. Na een goed begin op deel 1 hadden ze het misschien beter bij 1 goed album kunnen laten en het niet over 2 discs uit moeten smeren. De productie is niets op aan te merken en los van elkaar klinken de platen ook prima. Wat dat betreft is dat wel aan Cosmic Gate toevertrouwd en leveren ze Deutche Deglichkeit. Maar, "The Truth" mag gezegd worden en die Deglichkeit mag wel eens ingeruild worden voor iets meer vernieuwing. Ik hoop dat Cosmic Gate de tijd neemt om zichzelf uit te dagen. Dit trucje ken ik ondertussen wel. Ik hoop dat ze "Someday", "If not now".. met een wat breder "Spectrum" en meer "Dynamic" terug slaan.