WSTLNDR - Atmostopia

Eind juni verscheen vanuit het niets de single "Muda"van WSTLNDR als voorproefje van het reeds uitgebrachte album "Atmostopia". Maar wie is die 'onbekende' producer? Het blijkt dat trance-DJ Leon Boiler achter dit verrassende pseudoniem zit. Voor de meeste tranceliefhebbers wel een bekende naam, die behalve alleen ook graag met collega's als Menno de Jong, DJ Astrid, Jonas Steur, Sied van Riel, Joop, Galen Behr, Alex Kenji en vele anderen de studio induikt om daarna weer met een prachtige tune naar buiten te komen. Na zijn albums "Pictures" en "Phantasma" werd het even stil. Er kwamen nog wel een hoop singles en Ep's uit maar even geen album meer. Tot het afgelopen september zover was en "Atmostopia" het levenslicht zag. Deze keer geen volwaardige trance sound maar een combinatie tussen trancy house, techy trance en een hoop dromerige variaties op beide combinaties.

Atmostopia
Zo begint het album met een neo-klassiek stukje EDM waarbij je eerder een moderne expressionistische dansvoorstelling verwacht ipv een volle dansvloer van de Panama in A'dam. Sommige platen zoals het meer uplifting "Sparkle" en het echoënde "Wasteland" zijn daarentegen wel zeer geschikt voor die overvolle dansvloeren. Na deze 2 energiekere tracks volgt het ingetogen "Save Me" waaraan Kathleen Fisher haar stem verleend heeft. Dromerig en gevoelig, zeker wanneer de violen vol inkomen. Ook "SHO118131" is een samenwerking en wel met Sied van Riel. Wederom overheersen de dromerige klanken in deze langzaam opbouwende, licht dramatische productie.

Zowel "Mother Computer Z" als "Crystal Castle" blinken uit dankzij de scherpe en heldere synthesizermelodielijnen. Daarna lijkt het alsof eerstgenoemde een langzamere versie is van "Crystal Castle" welke toch iets meer dansvloerpotentie heeft. Hierna volgt de al eerder uitgebrachte single "Muda". Deze electronic deep-house track zal het zeker goed doen in de clubs. Sfeervol en speels dankzij het blazers arrangement. Daarnaast doet deze track in de verte denken aan "DJ Tonio & Olivier Giacomotto – Icarus Rush", welke verscheen op de compilatie "Marco Bailey Live in Ageha Tokyo".
"Bellzemos" begint in vergelijking met de andere tracks met een wel erg kale stuiter-bass en herbergt een aantal zeer minimalistisch aandoende ritmes en geluiden. Langzaam bouwt de track op naar z'n eerste hoogtepuntje waarna de koper-regenpijp-dakgoot-melodie meer grip krijgt op het geheel. Vergeleken met "Bellzemos" begint "Easton" met een stevigere bassline. Helaas belooft dat weinig voor de rest van de track, want het tempo is laag en de melodielijnen blinken nu niet bepaald uit in energie. Het is en blijft allemaal zweverig en vaag oscillerend wat de klok slaat. Trippy as hell, dat dan weer wel. De één na laatste track "Nyx" zou een mooie track voor tijdens een avondje loungen bij de beachclub kunnen zijn. Een toegankelijke bassline en de nodige euforische melodielijnen om de voetjes op de vloer te krijgen voor een dansje. Dan blijft alleen "Don't Forget" nog over. Tijdens deze luchtige en beatloze afsluiter laat Leon Boiler nog eenmaal horen dat hij zeer goed overweg kan met de schuiven en draaiknoppen van zijn synhesizer.

"Atmostopia" is een degelijk album geworden en zeer geschikt als je houdt van de wat rustigere vormen van house met een flinke portie trance-invloeden. Er wordt volop gespeeld met diverse synthesizer opties waardoor sommige geluiden hard en zuiver aankomen. Ook het gebruik van Piano en viool zorgt voor de nodige variatie, aangezien de meeste klanken toch wel erg op elkaar lijken. Al met al niet het standaard euforische trance-geluid wat je zou verwachten en wellicht een tikkie te dramatisch hier en daar.

Score: 73/100

www.blackholerecordings.com
www.leonbolier.com