Mindwalker - The World Is Out There

De eerste keer dat uw recensent kennis maakte met de muziek van Mindwalker, was toen het album "What is beyond Horizons" uitkwam in maart 2013. In eerste instantie leek het erop alsof Embrionyc onder een ander pseudoniem een album had geproduceerd, aangezien de stijl erg overeen kwam met het recent daarvoor verschenen album "Another Sleepless Night". Echter schijn bedriegt, want de Italiaan Mirco Abete is de man achter Mindwalker en Reflecti, zijn andere pseudoniem. Zijn discografie varieert van hellse industrial ("Reflecti – Abyssal" & Mindwalker – Interlock) tot pompende techno ("Mirco Abete – Merge") en subtielere IDM ("Mirco Abete – Oceano"). Mirco heeft ondertussen zijn draai gevonden in de vorm van Mindwalker en heeft zijn andere pseudoniem (Reflecti) in de ijskast geparkeerd, aangezien de laatste release als Reflecti alweer dateert van oktober 2012.

De eerste EP die op Dark Descent verscheen onder de naam Mindwalker was "Outlander", met daarop tracks als "Pressure", "No Epitaphs", "Touched" en het ook al niet te vrolijke "Apocalypse". Ook de daarop volgende "Interlock"-Ep en "Synaptic Walkers"-EP waren alles behalve subtiel. Het was dan ook een verrassing dat het album "What is beyond Horizons" welke tussen de voorgaande EP's uitkwam, zo gevarieerd en subtiel opgebouwd was. Veel emotioneler dan zijn standaard beukwerk. Dat belooft nog wat voor de nabije toekomst. Ook de "End of Eternity"-EP met daarop collabs met The Relic, Embrionyc en Mi'A heeft een gevarieerd volwassen geluid. Deze hele plaat komt dan ook terecht terug op het nieuwe album "The World is out there".

The World Is Out There
Verrassend genoeg begint Mirco zijn album niet met één van zijn eigen tracks, maar met een remix van "The Disillusioned Masses" van Mr Sinister (Sean Cooper, dus niet Marijn van de Kleut die ook met Triax en D-Ceptor heeft samengewerkt). De duistere ambiance en het subtiel toegevoegde pianospel ondersteunen de meer naar de voorgrond gehaalde 'Matrix'-samples uit het origineel nog beter. Langzaam bouwt Mindwalker op naar een climax en makt minimaal gebruik van de manische hoofd-melody uit het origineel. Een mooie opener, maar had net zo goed ook later op dit album gezet mogen worden. Waarom een andere artiest de spits laten afbijten als je zelf zulke sterke tracks te bieden hebt? Mindwalker vervolgt met de titeltrack "The World is out there". Een zware langzame bassline openent nog, maar wordt al vrijsnel opzij gezet door een emotioneel pianospel gecombineerd met strijkpartij en indringende syntline. De kinderlijke vocaal en klingel-melodie brengen de nodige tegenhang ten opzichte van de zware bass en priemende synthline.

Op drie vinden we de eerste track van de "End of Eternity"-EP, namelijk de Electronic Mind Expansion Remix van "A more Perceptive World", een track van het vorige album. De rollende bassline is helaas verdwenen en vervangen door een meer statische kick. De strijkpartij uit het origineel is wel gebleven en aangevuld met piano en meer ruimtelijke bombastische samples en een extra synthline om het geheel nog dramatische te doen overkomen. Ook de volgende 2 nummers komen van dezelfde EP. Te beginnen met de samenwerking met Embrionyc ft Mi'A, "We cry in Music". De meerdere in elkaar overlopende en opstapelende melodielijnen bieden een mooi contrast tegen de statische bassdrum. Samen met de redelijk treurige vocalen zorgen de synthlines voor de nodige emotionele lading. Alsof je langzaam je geliefde ziet wegzakken in een moeras van verdriet, zonder dat je erbij kan om haar of hem te helpen. Met "End of Eternity" krijgen we een stevige bassline en lekkere portie IDM-percussie voor onze kiezen. Ook hier verzorgd Mi'A de vocalen. Haar zuivere, bijna onschuldige stem past goed bij dit soort onheilspellende teksten. Maakt het des te duidelijker dat hoop bijna vervlogen is.

De volgende remix is verzorgd door niemand minder dan Shatterling. Hij heeft "Far from you" onder handen genomen. Ondanks dat hij heel dicht bij het origineel gebleven is, loopt deze track nog soepeler dan het origineel. Daarbij heeft hij de percussie wat extra pit gegeven en natuurlijk is de kick een stuk zwaarder geworden. De hoofd melodie is lichtjes opgepimpt en komt daardoor nog intenser over. Na al dat melodieuze werk is het nu tijd om even keihard los te gaan op "Flash and Machine", een co-op met The Relic. Een machinale bassline ramt en stompt als een lompe heimachine terwijl de donkere teksten en industriële ambiance de rest van de track opvullen. "For the Doom Walkers" brengt weer een partij ritme en beweging met zich mee. De echoënde synthline doet daarnaast toch weer denken aan wat ouder werk van PCP, Rave Creator, Miro en E-Man tijdens een grote rave. Met "All you can wish" laat Mirco horen dat ook op het oog rustig lijkende tracks als een duveltje uit een doosje kunnen springen met een snelle bassline. De emotionele melodielijn wordt keer op keer opgeblazen tot zo'n 160-170bpm.

Ook een samenwerking met Synaptic Memories kon natuurlijk niet ontbreken. Een smerige bassline vormt de basis voor deze fun-track, met hoe kan het ook anders "Scooby Doo"-samples. Misschien niet de meest serieuze en kwalitatief hoogstaande track, maar wel erg grappig. Een andere artiest die we al vaker hebben gezien in de discografie van Mirco is Grigio. Deze Italiaan is ook niet vies van een portie stevige Industrial. Samen sloegen ze de handen ineen met als resultaat het pompende en knarsende "Ready to go". Wees gewaarschuwd, hoogspanning in een druipende fabrieks-souterain! Als afsluiter kiest Mindwalker wel voor één van zijn eigen platen. "The Last Melody" bevat een heerlijk oscillerende acid-line. Zwaar gefrustreerde synths scheuren de stilte aan flarden. Dit lijkt op een combinatie van hard-techno en industrial. Maar mindwalker zou Mindwalker niet zijn als hij er niet een creatieve en toch nog gevoelige draai aan zou geven. Een mooie afsluitende energieke plaat (die stiekem toch wel erg op de titel track lijkt) waarmee je als DJ nog even je publiek kan afbeulen.

Verdict
Al met al zijn we blij verrast. Mindwalker heeft ook met zijn tweede album een stevige portie intelligente industrial afgeleverd. Niet alleen mindless gebeuk, maar ook een hoop emotie en creativiteit. Waar echter wel voor gewaakt moet worden, is dat niet te vaak dezelfde synthesizertoon gebruikt wordt. "The World is out there" haalt zeker het niveau van zijn vorige album en kan concurreren met collega's als Embrionyc en Razor Edge. Voor de liefhebbers van stevige langzame industrial met een zoetig randje.

Score: 78/100

www.noisj.nl