Loops Haunt - Exits

Black Acre staat erom bekend dubstep en electronical music te promoten. De UK staat bol van dit soort labels, maar toch biedt Black Acre net dat tikkeltje meer. Ze hebben een uniek oog op uitzonderlijk talent en sinds 2007 geven ze dat uitzonderlijke talent enorm veel kansen. In 2011 lieten ze hun oog vallen op de Schot Scott Douglas Gordon (het mist alleen nog een 'Mc' om het nog Schotser te maken). De man was toen al twee jaar actief als producer en bracht hoofdzakelijk het apartere en iets illustere genre. Maar sinds 2012 was het weer wat stil rond de man. Onlangs is gebleken wat daar de reden van was. In april releaste hij 'Exits', zijn debuutalbum.

We categoriseren 'Exits' als een soort van ambient, maar in de praktijk is het eerder een IDM-variant van subculturele ambient, als het ware een reis door het horrorgenre. De opener "Exits" (niet alleen de titeltrack maar ook pure symboliek als opening van een album) zet al meteen de toon, met enkele natuurgeluiden in duistere combinatie met sounds en samples waar je zelf in het donker schrik van krijgt. We mogen niet teveel denken aan griezel en horror, maar we moeten ons gewoon laten leiden op de reis die de Schot ons te bieden heeft. Zijn tracks zijn een bonte verzameling van verschillende stijlen en invloeden door elkaar. Hij staat ervoor bekend jungle te verweven met ambient in een duistere toonaard, maar 'Exits' bewijst dat het veel dieper gaat dan dat.

"Trapdoor" gaat op dezelfde manier verder en speelt met mensen- en dierlijke geluiden op een welbepaalde manier dat het je kippenvel geeft. De tracks duren nooit overdreven lang, maar Scott heeft geprobeerd in elk nummer een apart gevoel te leggen. Zo lijkt "Hollowed" een anthem te zijn van een B-film en neigen "Ellum Tonal" en "Howl" meer naar dub. "Ellum Tonal" doet dat op een IDM-versie van het melodische, waar "Howl" monotoner blijft. "Howl" wordt ook wel terecht als een van de topnummertjes genoemd op het album. En de duistere link naar bijvoorbeeld sommige varianten van metal is overduidelijk. Moest iemand als Marilyn Manson electronic music maken, zou "Howl" zeker van zijn hand kunnen komen. Maar ook acid passeert de revue. "IIVA" is een terugrit naar de spacy jaren 80 en 90 waar acid welig tierde. "Hex" en "Fissure" neigen dan weer meer naar de echt donkere en duistere dub waar de Schot zich ongetwijfeld als een visje in het water voelt.

Het moet gezegd worden, het vergt enige moeite en oefening om je hiervoor open te stellen. Maar eens je je helemaal hebt open gesteld wordt dit album beter bij elke keer je het beluistert. De eerste keer ben je blij dat de CD afgelopen is. Maar na verloop van tijd vind je het jammer dat Loops Haunt het bij minder dan 40 minuten heeft gehouden. Dit is geen dansbare muziek, dit is pure IDM. Ondanks het feit dat er veel kritiek komt op de benaming IDM, past Loops Haunt met 'Exits' perfect in dat straatje.

Score: 75/100

soundcloud.com/lpshnt
www.facebook.com/LOOPSHAUNT