Armin van Buuren - Intense

Dik tweeënhalf jaar na zijn tastbare fata morgana ('Mirage') lanceert 's werelds meest populaire trance dj alweer zijn vijfde artiestenalbum. Met het beeldschone 'Mirage' veroverde Armin van Buuren een nog comfortabelere positie in de mondiale mainstream dance en liet hij, samen met zijn studiopartner good-old Benno de Goeij, een hele fijne mix tussen trance, dance, pop én fijnzinnigheid en toegankelijkheid horen. Hiermee schoof Armin zijn sound niet alleen richting een nog groter publiek, het was ook een logische stap verder in zijn muzikaal repertoire dat past bij een entertainer die de halve aardkloot al heeft weten te verroeren en dat de komende maanden gewoon mag blijven doen. 'Mirage' was een zeer catchy en goed geproduceerde verzameling aan modern Arminesq radiovoer met een aantal puntgave tracks voor de fijnproevers (ik noem een 'Take A Moment', 'Minack'). Kortom, het was typisch een album dat op meerdere fronten wist te overtuigen en door een breed publiek moeiteloos verteerd kon worden. Nu is het tijd voor 'Intense', een verzameling eigen werk waarmee de Leidenaar zijn troon in EDM land voor een nieuwe periode wil veiligstellen.

"In the end it always comes back to trance"

Hoewel Armin met 'Intense' nog meer een upliftend house geluid opzoekt en daarmee zijn speelveld, ongeacht zijn trance roots, blijft verbreden doet de DJ Mag lijstaanvoerder qua sound en vernieuwing eigenlijk niets nieuws. Met relatief speels gemak benadert hij het geluid dat zijn house collega's uit Zweden (ik noem een Avicii, Alesso, SHM) zo populair maakt, al kent het werk van onze Hollandse wereldreiziger wel veelal een trancy touch. Ons onofficiële 'Koningsdag anthem' genaamd 'This Is What It Feels Like' (met de Canadese ex-SoulDecision lid Trevor Guthrie) steekt veel van de producties in de Zweedse stijl gemakkelijk naar de kroon. Samen met een zeer mooie openingsplaat en tevens titeltrack, welke een blend van diverse dance genres maar bovenal een snaarrakend vioolspel van de begaafde Miri Ben-Ari behuisd, is een pakkende toon voor een prettige sfeer gezet.

Wat meteen opvalt is dat Armin wederom een flink blik aan vocalisten heeft opengetrokken. Sommigen kwamen de afgelopen maanden min of meer op zijn pad, anderen mochten na een geslaagde eerdere samenwerking wederom hun gouden keeltjes laten vibreren. Française Cindy Alma leende haar statige stem voor het zeer upliftende 'Beautiful Life' met een dromerige melodielijn die uitmondt in een energiek house hoogtepunt. Een bij de strot grijpende Laura 'Use Somebody' Jansen pakt je helemaal in met haar engelenstem op 'Sound Of The Drums' dat op een mooie en rake manier akoestisch begint en overschakelt naar een wat clichématig Markus Schulz-achtig trancegeluid. Het droevige maar zeer opbeurend gebrachte 'Alone' mag een van de highlights van het album genoemd worden. De emotie in het verhaal achter de vocalen wordt op een fantastische wijze door Lauren Evans gebracht. Haar vocale uithalen samen met de zeer omhoogstuwende synths maken dit letterlijk een kippenvel brengend hoogtepunt, een beetje in de stijl van Shogun, waar je nog vaak naar terug zal keren. Armin's vruchtbaar triootje met de gezusters NERVO leidde tot het kroost 'Turn This Love Around' (bezongen door peetmoeder Laura 'Drowning' V) dat gezegend is met een genietbaar vrolijk en pakkend karakter dat overduidelijk van de moeders afkomt.

Het tweede gedeelte van 'Intense' biedt ruimte voor een meer trance gebaseerd geluid. Doorgaand op de vocale toer is de keuze voor dé twee zangkoninginnen in binnen de EDM van dit moment, Aruna en Emma Hewitt, naast een logische ook een gegarandeerd succesvolle keuze. Aruna's zeer bevallig stemgeluid past precies bij de heerlijk opbouwende, intensieve piektrancer 'Won't Let You Go'. En als Emma haar hoge noten op de voor haar welbekende 'Waiting'-manier ophoest weet je dat samen met de warme Dash Berlin-like break en de onweerstaanbare klanken binnen 'Forever Is Ours' je wederom een hemelvaart gaat beleven. Een zeer clubgerichte track is 'Love Never Came', waarbij Armin voor even de Engelse vocalist Richard Bedford mocht lenen van Above & Beyond. Het resultaat is een hele fijne wisselwerking tussen de sterke vocalen van de Engelsman en de naar Ferry Corsten ('Made Of Love') hintende main melodie met een diep gevoelde, clubgerichte nasleep. Met 'Last Stop Before Heaven' had Armin een diepere progressive trance track voor ogen die terug gaat naar de Armin van zijn beginjaren. En gezegd moet dat deze roesbrengende trance plaat zich goed laat beleven op een donkere dansvloer in de nachtelijke uurtjes. De op een gimmick gebaseerde en veelzeggende 'Who's Afraid Of 138?!' mag er ook wezen, al is dit niet meer dan een vuller op het album. Toch moet het nu eens een keer afgelopen zijn Eller van Buuren er weer bij de haren erbij te slepen. 'Reprise' is een in rock gebracht voortborduursel op de vorige plaat dat totaal niets toevoegt en het geheel op een wat vreemde toon afsluit.

Armin's Intense

Met zijn vijfde artiestenalbum 'Intense' schuift Armin van Buuren qua geluid nog meer richting de progressieve uplifting house. En hoewel de veelal vocale pop-achtige dancetracks goed te behappen zijn en grotendeels bestemd zijn voor een groot publiek en radio, doet 's werelds meest populaire EDM dj inhoudelijk niets nieuws. Vooral de gepaste inbreng van de vocalisten biedt net dat beetje extra bovenop de grotendeels doorsnee dance/trance beats die wel behoorlijk opbeurend gebracht worden. Het is ook niet verwonderlijk dat bij de meeste platen, mocht je niet weten dat ze van AvB afkomstig zijn, je gemakkelijk een andere populaire dj uit het dance genre kunt denken. De echte trancefans zullen niet al teveel bekorend puur materiaal vinden en ook voor de fijnproevers is er, vergeleken met zijn vorig album 'Mirage' helaas weinig aparts te vinden. Toch is 'Intense' gewoon een catchy en goed te verteren album te noemen dat met een paar hele goede nummers een positieve, opbeurend karakter met zich meebrengt, al mist het hier en daar wel de geraffineerde nuances van zijn vorig verzameld werk. Kortom, het moet raar lopen als Armin volgend jaar zijn troon in mainstreamland moet afstaan voor een ander.

Score: 80/100

www.arminvanbuuren.com
www.armadamusic.com