Balance Presents Jozif

De 'Balance' compilatie dubbelaars hebben een reputatie op het gebied van droppen van prima en zeer persoonlijke verzamelmixen. De teller staat inmiddels alweer op tweeëntwintig releases (waaronder die beruchten van koningen als James Holden, Joris Voorn en Henry Saiz). Hoewel deel drieëntwintig (door Radio Slave) niet lang meer op zich laat wachten, hebben degenen die de touwtjes in handen hebben bij het Australische EQ Recordings label besloten ook meer aandacht te besteden aan de kroonprinsen binnen het serieuze house koninkrijk. Een van die soevereinen is de Engelse Jozif een niet onbekende naam in de diepe en funky techhouse domeinen. Zijn residentie op de 'We Love…' avonden in club Space behoeft dan ook geen uitleg. De eerste 'Balance Presents' behoeft dat wel…

Jozif op een presenteerblaadje

Het was in eerste instantie de bedoeling een funky en clubgerichte mix in het hoesje te stoppen, maar tijdens het clearen van de tracks werd Jozif overvallen door de dood van een bevriende collega, de Engelse Martin Dawson. Het overlijden bleef Jozif door het hoofd spoken en hij vond het niet juist deze clubmix uit te brengen na deze tragische gebeurtenis. Jozif dook dan ook opnieuw zijn studio in en maakte een gepaste, meer sobere mix.

Het sobere en melancholische uit zich direct bij de opener, Charles Webster's droevige "Butterfly". Het tokkelgitaartje, de innemende vocalen en de ingetogen ontspanbeats maken samen met bovenstaande achtergrond een rake opener die door merg en been gaat. Ondanks dat de toon mooi en doeltreffend is, hoef je niet te vrezen dat Jozif een uitvaartcompilatie heeft uitgebracht. Nummer twee, "Our Friends Electric", is meer dan een prachtige ode aan Martin Dawson. Het is een passend opstapje naar iets meer vaart binnen de verzameling diepe house die zich langzaam beweegt naar meer groovy maar chillvolle house zonder de emotie binnen het geheel uit het oor te verliezen. Maar dat is ook niet zo moeilijk met juist geselecteerde parels als het pianogedreven Lake Powel – More Or Less en het gewoon toffe en typisch Engelse Burnin Tears – How I Feel. De laatste fase lijkt uit te monden in een rollender geheel, maar de fijne percussies en doordringende beats van Ian Pooley ("Compurhythm") en Jozif zelf ("BT's 3"; "BT's 5") houden de voeten netjes aan de grond, maar het hoofd in de wolken.

Balance, The Next Generation

De eerste 'Balance Presents' compilatie is er een die er wezen mag. En hoewel Jozif eerst een dansbare clubmix voor ogen had, mag gerust gezegd worden dat het overlijden van zijn goede vriend Jozif heeft bewogen een hele fijne, ingetogen maar rake alternatieve mix samen te stellen. Het heeft emotie, droefenis en melancholiek aan de ene kant, maar aan de andere toch ook weer kwalitatief goed in elkaar stekende, ontspannende, diepgravende en groovevolle relaxbeats die sterk aan elkaar gemixt worden. Het vloeiende en doordringende debuut van Jozif op Balance laat zich dan ook ideaal luisteren in je favoriete hangbank alwaar je je mooi leventje op een aangename manier kunt overdenken.

Score: 86/100

www.facebook.com/jozifmusic
www.balancemusic.com