Marc Romboy & Ken Ishii - Taiyo

Ken Ishii is een icoon in de technoscene. Hij is een vooruitstrevende DJ en de grondlegger van techno in Japan. Hij maakte zijn debuut onder het Belgisch label R&S in 1993, waarme hij direct wereldwijd beroemd werd. In 1995 bracht hij zijn 2e album uit, genaamd 'Jelly Tones.' De videoclip hiervan (gemaakt door Koji Morimoto, bekend van de hitcartoon Akira) won de MTV's Dance Video of the Year. In 1998 produceerde hij de themesong voor de Olympische spelen in Nagano. Ook heeft hij veel filmmuziek gemaakt, waaronder het thema van Whiteout in 2000. Ondertussen heeft hij 12 albums op zijn naam staan, de laatste is deze in samenwerking met Marc Romboy.

Marc Romboy is een Duitse DJ/producer. Hij maakt voornamelijk electronische muziek met breakdance invloeden en een old school Chicagosound. Zijn 1e album 'Gemini' werd uitgebracht in 2006, onder zijn label Systematic Records. Het 2e album kwam in 2008 en bevat veel collabs met grote namen onder bekende dance-vocalisten. Naast deze 2 albums heeft hij talloze EP's en (re-) mixen op zijn naam staan en nu dus ook deze release.

We gaan van start met 'Gosa', een mysterieuze track met gonzende synths en hypnotiserende akkoorden. De beat wordt gaandeweg steeds voller en treedt meer naar de voorgrond. De synths worden iets verder wat scherper. Een goeie start van dit vette album. 'Selun' begint met een vette kick en ritmische drumsounds. Op zweverige strings worden we naar een melodieus vervolg geleid. Op een diepe bass loopt een melodietje ons vooruit naar een wat meer industrieel geluid en halverwege zitten we echt in een diepe techno. Naar het einde worden de ritmes wat voller en geven strakke synthchords een extra dimensie aan deze vette track. 'Helium' begint vrij eenvoudig, vlakke sounds op een snare die langzaam wordt aangevuld met kick en hats. Percussie en zwevende melodieen brengen ons naar de bass, afgewisseld door diepe strings en speelse ritmes. De volgende plaat genaamd 'Dopplereffekt' start met een vette kick en diepe bass, vergezeld door industriele sounds. Na de eerste twee minuten wordt het ritme voller en komt er een lekkere synth bij. Een vette sound. Na een klein rustpuntje vervolgen we onze technotrip met steeds meer ritme en meer variatie in geluiden. Het hypnotiserende 'Suisel', staat bol van de space geluiden, maar bevat een wat vlakke kick. Door een tunnel van synth akkoorden gaan we een diepere kick tegemoet op weg naar een meeslepende hihats en sluipen er op de achtergrond de bass en wat meer synths bij. Naar het einde toe horen we alleen nog de synthakkoorden en zweven we daarop naar de volgende track.

'Taiyo', de titelsong van dit album start met hypnotiserende strings en een wobbling bass neemt het over in een oldschool beat. De bass wordt gevarieerder en op een vlakke kick dendert deze voort, om vervolgens samen met een industriele en onregelmatige melodie door te rollen op een eenvoudige beat. Halverwege vallen de strings in en blijft de beat even weg. Als deze zijn weg vervolgd gaat de bass lekker blazen en sluist de melodie ons naar het laatste nummer van dit album, getiteld 'Der Strand.' We luisteren naar het water van de zee dat op het strand golft in een chillout sfeertje. Daarover heen golven wat strings en een ritmische technosound. Een mooie mix van natuurlijke en industriele geluiden die dit bijzondere album afsluiten in stijl.

Marc Romboy en Ken Ishii hebben een zeer tof album afgeleverd, wat boeit van begin tot eind. Mooie afwisseling van sfeer, sound en ritmische effecten. Oftewel op dit gebied kunnen Duitsland en Japan prima door een deur. We verheugen ons op nieuwe samenwerkingen van deze heren.

Score: 87/100

www.marcromboy.com
www.kenishii.com