Musical Madness 2 - Mixed by Marcel Woods

In 2008 lanceerde Marcel Woods zijn nieuwe Musical Madness concept, dat werd vergezeld door een hele goede compilatie. Ik had de eer om deze dubbel-cd te recenseren en ik herinner me dat ik de twee zeer fraaie mixen een score van 90 gaf. Na lang wachten is er dan eindelijk de opvolger die, hoe kan het ook anders, Musical Madness 2 heet. Waar ik bij de eerste editie erg gecharmeerd was van de cover, kan ik dat helaas deze keer niet zeggen. Er is namelijk voor bijna dezelfde foto gekozen van Woods die half geschminkt is als Heath Ledger in zijn rol als The Joker. Natuurlijk staat deze foto nog steeds voor Woods’ muzikale diversiteit en zijn de twee gezichten een metafoor van zijn veelzijdigheid, maar het is misschien een iets te makkelijke keuze om dit weer op deze manier terug te laten komen. Maar aan de andere kant: het is de cover maar, op naar cd één.

Openen met een eigen productie, helemaal top. De liefhebbers weten misschien dat ik geregeld wat kritiek heb gehad op pop-achtige dancetracks, maar Marcel’s ‘Inside Me’ is nou eens een uitzondering op die mening. Gitaarakkoorden die me aan ‘Nothing Else Matters’ doen denken en een goede stem zijn de opmaat naar een dikke progressivetrack die de toon lijkt te zetten voor meer lekkers. En godzijdank: mijn voorgevoel laat me niet in de steek, want holy damn wat staan er weer een klappertjes op. Je hoorde bij het eerste deel al dat house-invloeden belangrijk zijn geworden voor Woods, anno 2010 hoor je dat zo mogelijk nog beter. Dikke synths worden afgewisseld door swingende percussielijntjes, diepe bassen, maar dit alles wel in een opbouw die klopt van A tot Z. En zonder al te veel als Evert ten Napel te willen klinken (kom op, we zitten immers middenin het WK), tsjongejonge en goeie genade, wat een dekselse sounds. ‘Yves V – Insane Pressure’ (met de bekende sample van ‘Alana – Turn It Around’ erin), Koen Groeneveld’s nieuwe track ‘Fly-By-Wire’, ‘Greyhound’ van Marco V (meesterlijk), de Canadese grootheden The Shy Brothers met hun ‘Moscow Times’, heerlijk heerlijk heerlijk! Het is allemaal trancy, het bevat veel grof synthwerk, maar alles is overgoten met stevige techno- en house-geluiden.

Na het feest dat de titel ‘Disc One’ met zich meedraagt, is het natuurlijk tijd voor nummertje twee. Er wordt niet meteen doorgegaan op dezelfde sound als waar de eerste mix ophield, maar dat is niet erg. Twee tandjes langzamer en een iets andere invalshoek opent Marcel Woods met een te gekke track van Dada Life en dit is er nou zo één waarbij je zin krijgt om als Christopher Walken rond te gaan dansen, zoals hij ooit deed in de clip van ‘Fatboy Slim – Weapon Of Choice’. Meteen daar achteraan hoor je Woods’ nieuwe track ‘The Bottle’ en ik moet toch íets te zeuren hebben: jammer dat het de Original Mix is en niet de Sub Mix. Deze ramt wat mij betreft echt de pannen van het dak, maar misschien is dat een kwestie van persoonlijke smaak. Niet getreurd, want onder anderen Jochen Miller, Ali Wilson, Jonas Stenberg, Chris De Seed en wederom Marco V zorgen ervoor dat het feest almaar doorgaat. Zelfs een all-time classic van Svenson & Gielen is uit de mottenballen gehaald, de Jonas Stenberg vs W&W remix van ‘The Beauty Of Silence’ is erg goed aan te horen. Ik heb er altijd wat moeite mee als dit soort juweeltjes worden gebruikt voor een tweeduizend-zoveel remix, maar deze keer is het de moeite waard geweest, want de mannen hebben er iets moois van gemaakt.

Trance is geëvolueerd in een aantal substijlen en deze ietwat progressieve versie is al tijden helemaal mijn ding. De term ‘techtrance’ dekt inmiddels de lading niet meer, misschien is ‘progressive trance’ een betere, we houden er in Nederland immers van om elk beestje een naam te geven. Marcel Woods doet hier niet aan mee, zoals hij al in het bijbehorende boekje van deel één aangaf. Voor hem is het gewoon Musical Madness, onder het motto ‘als het goede tunes zijn, dan moeten ze gedraaid worden’. En of dat nou de mening is van zijn geschminkte helft of van zijn daytime persoonlijkheid, zal me echt aan mijn spreekwoordelijke reet roesten. Deze cd rockt, bigtime.


Score: 90/100


www.musicalmadness.nl
www.myspace.nl/marcelwoods