Verslag van Welcome to the future Festival, 4 augustus 2007

Nederland is weer een dance-festival rijker. Op zaterdag 4 augustus vond in recreatiegebied het Twiske, vlakbij Amsterdam, een nieuw open air festival plaats: Welcome to the Future. Met op 2 buitenpodia en in 2 tenten ruim 30 nationale en internationale artiesten zoals Derrick May, Speedy J, Steve Bug, Mathew Jonson (als vervanger voor Luciano), Shinedoe, Rejected, Josh Wink en Karotte. Ook de Amsterdamse technolegende en liveact Quazar, veertien jaar geleden oprichter van Welcome to the future, staat natuurlijk op het festival.

Het festival zou voortbouwen op de veertienjarige traditie van de Welcome to the Future feesten en dat daarnaast in het verlengde liggen van Shockers, een evenement dat ID&T tot 5 jaar geleden organiseerde. Welcome to the Future verzorgde in het verleden area’s op festivals zoals Free Your Mind, Rockit en Dance Valley en nu was dan de tijd rijp om voor het eerst een eigen festival, in samenwerking met het grote ID&T, te organiseren. Voorafgaand aan het festival was het te merken dat de marketingafdeling van ID&T op volle kracht werkte: op veel plekken in Amsterdam e.o. zag je posters en flyers en er was zelfs een heuse editie van het 90 pagina’s tellende tijdschrift Release aan het festival gewijd. Dat was missen wel nodig ook aangezien het Loveland Festival (dat de Duitser Sven Väth op liet draven als vervanger voor Eric Prydz) gelijktijdig plaatsvond elders in Amsterdam.

Volgens de nieuwsbrief van het festival zou je naast de pendelbus vanaf Amsterdam Sloterdijk, ook bus 92 vanaf Amsterdam Centraal kunnen pakken. Deze zou voor de hoofdingang van Het Twiske stoppen. Helaas was daarbij niet vermeld dat je dan nog zo’n 30 a 45 minuten moest wandelen om bij het festivalterrein aan te komen. Na deze warming-up was er geen gastenlijst te vinden en het meisje dat kaarten aan de deur verkocht wist ook niet waar je moest zijn. Gelukkig wist de security het wel zodat we nog een kleine wandeling mochten maken om vervolgens in de lange rij te wachten om binnen te komen. Gek genoeg waren er om 14u maar 3 (! )poortjes open om binnen te komen en werd de rij alsmaar groter en groter. Bij binnenkomst van het festival bleek meteen dat óók dit festival zich heeft te schikken aan het zogenaamde Zero tolerance beleid waarbij ook softdrugs zoals wiet en hasj verboden zijn. Bij de heren werd vakkundig hun klokkenspel geluid, smintjes moesten worden geproefd want het kon wel eens iets anders dan een smintje zijn, labello’s werden overhoop gehaald. etc etc.

Na 45 minuten wachten zijn we meteen naar Rejected gegaan, het dj-team bestaande uit Joris Voorn en Edwin Oosterwal. Was de door hun in december 20006 uitgebrachte sl3-cliche al een succes, de onlangs uitgebrachte let’s go juno-lost is dat ook. De 2 maal dat ik Rejected live heb mogen aanschouwen maakten ze er een groot feest van, en ook ditmaal was het weer raak. Aanstekelijke platen inclusief dito enthousiasme en leuk gebruik van effecten zetten area 2 (in een tent) volop aan het swingen. Gert van Veen noemde Joris Voorn in Release magazine nog een nieuw technotalent. Ik denk dat hij dat stadium met 2 albums, een hele reeks releases en vele optredens wereldwijd inmiddels gepasseerd is.

Daarna was het tijd om het terrein te verkennen. Welcome to the Future vond plaats op een heuvelachtig gebied, dat voor een deel is omgeven door een partij water en gigantische bomen. Het festival was ruim opgezet met als bedoeling dat de bezoeker een vrij gevoel zou krijgen. In combinatie met het prachtige weer is dat goed gelukt. De aanwezige +- 6.000 bezoekers (er was plaats voor 10.000 feestgangers en wat mij betreft waren die 6.000 meer dan genoeg) maakten hier gretig gebruik van; lekker over paadjes wandelen, zitten bij de bomen of chillen bij de dijk aan het water waar ook banken geplaatst waren. Fijn dat je op een festival de kans hebt om te ontsnappen aan de drukte (en in mijn geval van mijn hoofdpijn af te komen) en een rustig, mooi plekje op kunt zoeken.

M.a.n.d.y. was in area 3 (ook een tent) inmiddels begonnen aan zijn goed dansbare set voor wel erg weinig publiek. Alle mensen zochten blijkbaar de zon op? Daarna was het tijd voor Steve Bug, de man van het toonaangevende Pokerflat-label, die op de kleurrijke main een 2 uurs set weg zou geven. Helaas stond daar de bass te hard waardoor het geluid resoneerde. Dat was voor mijn hoofdpijn geen succes dus gingen we lekker een hapje eten. Het aanbod was prima; broodjes van La Place, pasta’s, pizza’s, snacks, tosti’s, landgoedijs (jawel!) etc. De drank vond ik daarentegen wat aan de dure kant, 100ml rosé (het bekertje gold voor 150 ml maar zat nooit vol) voor 3,30? Dat is toch te gek voor woorden. Ik ben benieuwd of organisator Monumental bij het Detroit Weekender nog de prijs van 2 euro voor toch zo’n 200-250 ml rosé aanhoudt. Ondertussen zagen we meerdere mensen van het terrein weggestuurd worden. Jointjes werden ook afgepakt. De security was dus in ieder geval wel consequent… Maar wat als ik nou de dag na het festival naar Het Twiske zou gaan om een jointje te roken, mag dat dan wél?
Anyway, rond 19.15 begon het Frans-Aziatische Technasia in area 2 aan hun spetterende live-set. Ze begonnen met enkele nieuwe tracks en vervolgens kwam al het bekende werk van hun album Popsoda. Het publiek vond het geweldig en overal in de tent gingen de handjes de lucht in.

Derrick May nam vervolgens het stokje over. Deze man uit Detroit wisselde enkele geniale momenten af met een paar mindere momenten, maar het publiek maalde er niet om en genoot met volle teugen. Speedy J zou daarna de klus klaren en area 2 afsluiten. Josh Wink deed datzelfde op de main, Karotte in area 3 (met een 3 uurs set!) en Ille Bitch & De Man Zonder Schaduw in area 4 wat ook een buitenpodium was.

Na deze fantastische zomerse dag konden de festivalgangers hun overige energie nog kwijt in 11 met in ieder geval Josh Wink, Jobez en Amsterdam 661 live. Voor mij was het na het festival afgelopen aangezien ik de volgende ochtend naar Frankrijk zou vertrekken. Welcome to the Future festival, tot volgend jaar?