Verslag van Tomorrowland, 28 juli 2007

Yesterday is history, Today is a gift, Tomorrow is mystery. Tomorrowland, iets waar ik als niet-Belg nog nooit van gehoord had maar nu op de late maandag na-middag met veel plezier met nog licht piepende oren aan terug denk. Wij zijn zaterdagochtend vanuit Münster met heftige stortbuien het Ruhrgebied door gereden en via Aachen - Brussel eindelijk in Vlaanderen terecht gekomen.
Omdat wij toch de voorkeur voor een hotel hebben zijn we eerst in Mechelen naar het hotel gereden om in te checken en even bij te komen van de 360 kilometer asfalt achter ons.
Onderweg vanuit Mechelen naar Boom in een klein gezellig dorpje wat gegeten wat als bodem moest dienen en ook direct het Belgische bier uit geprobeerd wat goed bevallen is!

Eindelijk dan in Boom, het terrein was op zich goed te vinden en door middel van eenrichtings-verkeer hadden we een parkeerplek gevonden op een veld vrij ver van de ingang vandaan maar met een pendelbus zijn we toch lekker snel daar heen gebracht.
Het terrein is een oude klei groeve, een lange trap brengt je naar beneden. Eenmaal beneden konden we ook zonder problemen door lopen, binnen 5 minuten waren we binnen en kreeg de festival koorts haar hoogtepunt, super om er dan eindelijk rond te lopen. Het was rustig maar gezellig druk. Het Q podium en de K tent op het eerste veld waren gesloten, hier zou het feest een dag later beginnen als op de rest van het terrein.
Onze eerste indruk van het terrein was goed en naarmate we verder liepen werd het ook drukker.
Onze eerste stop was Mainstage waar onze grote vriend Marco Bailey om 21 uur zou beginnen met zijn set. Voor hem was het de eer aan Shameboy om het publiek op te warmen wat hem aardig goed lukte. Het geluid klonk prima en decor kwam goed tot zijn recht.
Een half uur later dan eigenlijk gepland was het dan eindelijk tijd voor Marco Bailey die hier op Tomorrowland min of meer een thuiswedstrijd speelde. Hij hakte er direct goed in, de ene plaat werd super door gemixt in de andere en wij hebben heel wat bekende platen voorbij horen komen. Het publiek ging uit zijn dak en het was een top stemming.
Belgie, Nederland, Duitsland, Frankrijk en zelfs Engeland was ruim aanwezig en allemaal samen hebben ze er een top sfeer van weten te maken.
Helaas komt aan al het goede een eind en zo dus ook aan Marco Bailey die onder een luid gejuich bedankt werd.
Tijd voor de volgende act, Magnus waar wij eerlijk gezegd nog nooit van hadden gehoord.
Hij begon op zich wel goed maar het was toch niet helemaal onze stijl, na even kort te hebben gekeken zijn wij verder gelopen richting uitgang om onderweg nog even te kijken bij de Psy Trance waar Astrix aan het draaien was. Hier was het lekker druk en hebben we ons laatste half uur gefeest om vervolgens naar de auto en het hotel in Mechelen terug te rijden. Moe maar voldaan voor deze eerste dag.