Partyflock
 

Verslag van 5 Days off, 13 juli 2006

door , gepubliceerd op
5 Days off
14 juli 2006
Feest5 Days off · Paradiso
Datumdonderdag 13 juli 2006
LocatieParadiso Site
Bij dit verslag hoort een musicale begeleiding: Pascal FEOS “stargazer” Duss regel dat plaatje eerst ff alvorens te lezen. Je zult hem dankbaar zijn, geloof me (of niet :D)

Hawtin in Paradiso. Ik wil weer geil worden van zijn muziek…dat was de aanleiding voor mij te gaan. Niet meer en niet minder, maar zeker een bijzondere aangelegenheid.

Zooooo Marietje! Dat was me het nachtje wel weer! Zo dat eerst ff eruit en dan van het begin af aan beginnen -->

Reeds gearriveerd Nederlands enige echte yuppies-stad, kwam ik er al achter dat de hittegolf nog helemaal niet begonnen was en baande mij bibberend, onder feestelijke begeleiding van de nieuwste compilatie van Pascal F.E.O.S., een weg door hossende toeristen, anti-sociale peukenbietsers, de wegvragende Amsterdam bezoekers via tram, tramcommercials en praatjes makende japanners richting Leidse.

Hoe heette die tent ook alweer? Het stikte dr van de Chris Zegers look-alikes, nonchalante slippers en flyerende feestjes organisatoren. uhm. oh ja. LUX. Wijntje. , spaatje. , een bijna botsing tegen een spiegelwand en de nieuwste Vive la fete later. scharrelde ik door richting een enorme rij voor paradiso. dat verwachtte ik tenminste…Maaarr! DAT viel mee! Mijn hip-lief-arrogante amsterdamse vriendinnetje heeft me nog gezellig begeleid tijdens het wachten, dat slechts 10 min duurde :) Wat op zich ineens weer jammer was, want we hadden het zo gezellig in de rij al! Na een kusje en een doeitje en een doegeendingendieikwelzoudoen later, liet ik mezelf aan mijn eigen lot over inclusief mij aan het lot van de rest. Natuurlijk het geestelijke voorbereidingsrondje was aangebroken. Eerst naar t toilet, basement checken, garderobe, de grote zaal, naar boven, kleine zaal en balkon.

HET BALKON:
De uitgeroepen plek om de sfeer in me door te laten dringen. Zo diep dat ik opgezogen wordt. Deze plek was het startpunt van dit proces, wat later door zou gaan tot en met mijn wandeling in de ochtendzon terug naar Centraal. De perfecte plaats in het midden, oog in oog met Troy Pierce. Laat die beats maar komen, laat die beats mij voor ze winnen. colaatje. peukje. enquete. (ja zeker, heerlijk de illusie dat mijn mening er toe doet ;)) en nog een peukje. JA Ik voel me goed. Dit gaat helemaal goed komen vanavond. Ja Maria Echt! En nog even een schietgebedje gedaan voor degenen die er vanavond niet bij konden zijn. De mensen die de essentie ervan niet vooraf in konden zien en achteraf diep getreurd hun leven. leefden. bladiebla.

Okay.
GROTEZAAL
Jeeemienee wat ziet iedereen er toch weer hip uit! Relaxte sfeer. Nog een tikkeltje onwennig maar zeker niet vervelend. Een aantal bekende gezichten en dansstijlen. TROY:
was mijns inziens een tikkeltje onsamenhangend bezig. maar ja tis toch ook meer een producer dan een mixer? Wel genoeg fijne geluiden er verder in te kunnen zinken. Weet je wel? Dat je alvast een beetje kunt wegzakken in het geluid en de energie van de hele situatie. Of is opstijgen beter? Misschien is het eenworden. Jah! Dat zal het zijn. Maar ik vind opgezogen ook wel iets hebben, het heeft iets onderdanigs iets ondoorgrondelijks. Naja, je begrijpt wat ik bedoel hoop ik?
Over het algemeen is mijn acclimatisatietijd sneller dan gemiddeld op zo’n feestje. Dus ik voelde mijn lijf al met versnelling in de versmelt-status komen (hoor mij nou %-)
De vermelt-status. ja zo serieus neem ik mezelf duss. haha

HEARTTHROB:
nooit eerder setje van gehoord moet ik eerlijk bekennen. Kende eigenlijk alleen zijn meest recente productie. hoe heet die plaat ook weer? Baby Kate, ff opgezocht voor de liefhebbers. Hij verraste me moet ik zeggen, beter dan Pierce, meer zijn eigen sound een soort gestoorde diepe baslijnen in combinatie met wazige melodieen en niet dat slappe gedoe maar erg veel energie en kracht of zo. Tja ik ben geen dj, dus de vaktermen laat ik achterwege. En een lekker lijf :-P een schatje vond ik het. niet dat dat er toe doet. Tegen deze tijd was ik al helemaal los aan het gaan by the way. niet dat je nu denkt dat ik alleen maar aan het weg zwijmelen was bij het strakke lijf van Heartthrob. (Genoeg daarover nu maria!)

HET PODIUM.
Vanaf het podium was trouwens wel erg fijn. Beetje overzicht over de zaal. in mijn ooghoeken wachten of richie al in the picture kwam en het bezwete lichaam van. (neeh kappen nou!) Een paar kauwende technowause jongens naast me. een hele groep richie groupies achter de hekjes van de kooi. Een fotograaf die volgens mij wel 200 fotos van de zelfde shot heeft gemaakt. Een slapende japanner op het balkon. Publiek ging behoorlijk los al, echt enthousiasme. Niet dat ze echt dansten trouwens, maar wel een soort van opgaand in de muziek (weet je wel).

HAWTIN.
Richie brak alle remmen en iedereen wist in een grote big-bang dat alles goed zou komen die nacht. Dat ALLES zou gaan kloppen als een ge-explodeerde 4dimensionale puzzel die als een magneet weer tot een geconcentreerde massa van beats en energieen van alle soorten samen zouden komen. Na een tijdje weggezonken en eengeworden te zijn met die gladde geile diepe beats van deze geniale canadees. Vond ik het tijd wat te drinken. jaja! dat moet, helaas soms, ook gebeuren. dus van het podium afgewaggeld door de geexplodeerde menigte heen! ZOOOO! Die gezichtsuitdrukkingen! Dit was het mooiste moment van de nacht, voor mij. van voor tot achterin de zaal, helemaal goed gewoon, iedereen deed zijn ding, gaf zich over!
De muziek van Richie, de hele avond nog, het was Timewarp in het klein. Onbeschrijfelijk dus :D
Tot aan het einde, die transition-space sound, aan toe. Richie zelf kwam zowat klaar als je t mij vraagt. Hij stond echt weg te kwijnen achter zijn decks, een wegkwijnende techno-nerd! Sorry, ineens kwam het in me op, ik moest het gewoon even opschrijven. haha. En met Baby Kate nog even lekker minimalen op t einde. Hij boog voor ons alsof die heilig is. Dat is ie ook wel een beetje maar dat mag die zelf niet weten vind ik eigenlijk. LICHTAAN
De zaal werd leeg geveegd, de puzzelstukjes hoefden niet opgeruimd te worden want die waren al bij een gekomen. Zo ook de puzzelstukjes van de after, met zn allen ons lekker misdragen in de Jimmy Who (zo schrijf je t toch) waar ik zelfs dood nog niet gevonden zou willen worden op een normale avond. Gelukkig waren er geen BNers, dat kwam de sfeer vast ten goede. Hiephoi! Mooie tent, dat wel, dat plafond is echt smoooooth. hhmmm :D
Na wat rond gesjouwd te hebben over de dansvloer is Richie zijn afspraak niet nagekomen, maar de rest van de meute viel voor hem in geloof ik. Wat prima was, en steeds beter werd, ik hield maar niet op, geweldige platen werden er gedraaid waaronder helemaal aan het einde: wessling_and_schrom "donauwellen_remix_mandy" (een onweerstaanbaar ubervet acidplaatje! )Dat was ook even (een muziekaal) hoogtepuntje voor mij. TERUG
met de tram dacht ik, maar ik was op het geniale idee gekomen om helemaal niet met de tram te gaan maar lekker te wandelen! Niets beters kunnen doen op dat moment! Door t zonnetje kwam ik langzaam weer in een baan rond de aarde. steeds dichter bij en werd netjes weer op de amsterdamse kinderkopjes gedropt. Lekker wandelen, sprinten voor de intercity, ja zo gaan die dingen, en terug was ik weer! En jij?

5 opmerkingen

Zo hier heb je je best op gedaan! Mooi verwoord hoe je beleving was. Ik ben er niet zo goed in, maar mijn beleving was ook uitermate aangenaam. Je kon duidelijk zien dat er veel, zo niet alleen maar, muziekliefhebbers aanwezig waren. Schitterende avond /nacht gehad!
Oef, ernstig spijt dat ik hier niet bij was. Maar dat was vantevoren wel te verwachten.

Leuk verslag trouwens, lekker omschreven die ultieme beleving (y)

Minimaal = maximaal
Mooi verslag Maria! Bevestigt maar weer eens hoe mooi je het vond allemaal daarzo :D
niks meer aan toe te voegen was idd een briljant avondje minimalizeren:)
1 van de eerste verslagen die ik lees waarbij het gevoel van de avond herleeft wordt! Een buiging voor jou, Maria!
laatste aanpassing