zaterdag 10 september 2005
12:00 - 02:00
Airport Niederrhein
Weeze
Duitsland
Q-base, mijn eerste feest en mijn eerste verslag zijn een feit
Zaterdag 10 september 2005, de klok sloeg half een in de middag. Waar sommige mensen om die tijd het gras maaiden of hun auto stofzuigden, zat ik met twee vrienden aan de keukentafel pizza te vreten.
Vijf Red Bull blikjes en een “pizza met extra Mozarella” verder waren we klaar voor Q-Base.
Na een reis van twintig minuten kwamen we aan op de plek waar het moest gaan gebeuren.
Het fouilleren ging wel snel bij ons en voordat ik het wist stond ik al te bouncen bij Pila.
Hoewel de “zaal” niet zo veel voorstelde kon je dat niet zeggen over het geluid daar binnen, wat ging het daar hard aan toe zeg. Na al dat stampgeweld op geweldige nummers als Droid – Ger Man en Master Blade – Blademaster wilden we ff het terrein verkennen waar we al snel uitkwamen bij Italy.
Hier was Zenith bezig met het tonen van zijn skills aan het publiek en zodoende gingen mijn voetjes op en neer.
Omdat we ons niet al te vroeg kapot wilden stampen gingen we even bij Germany kijken waar Cosmic Gate aan het draaien was.
Na een soft half uur besloten we te gaan kijken bij Duro wat ons erg goed beviel. Het was nog niet te druk en er was genoeg ruimte om je ding te doen. Dat was wel een van de grote voordelen van Q-Base: niet uitverkocht, genoeg ruimte om te bouncen en te springen waar je maar wilde.
En dat ging zeker lekker op nummers als Zany vs Duro – Our Power.
Na Duro ff een colaatje achterovergeslagen en op naar Mondello
.De eerste keer Mondello voor mij, maar zeker niet de laatste.
Het begon al met zijn Commander intro; lekker tempo en goed scratchwerk.
Maar na 3 kwartier Italian Hardstyle vond ik het tijd om nog ff A-lusion mee te pikken.
Terwijl A-lusion afsloot met een I Got The Power re-remix werd Davide Sonar aangekondigd en dus gingen we met de groep wat eten en drinken, want er moet nu ook eenmaal gegeten en gedronken worden op een feest. Na een hotdog en cola wilden we Dana wel eens checken.
Klonk wel goed, alleen ik kon niet echt goed loskomen bij haar. We stonden wel helemaal vooraan dus we bleven zo wat de hele set maar bij haar. Heb wel paar vette nummers gehoord zoals de nieuwe D-Block & The Bazzpimps (wat een lekkere platen
) Maar toen Darkraver opeens Punani begon te draaien vonden we dat het echt tijd was om op te bokken.
En dat deden we ook richting de Alpha Six; beetje rondklooien, bekenden tegengekomen, praatje maken. Maar al snel zag ik op me Timetable dat Lady Tom bezig was en dat wilde ik niet missen.
Waar er om 3 uur s’middags niks te doen was in de Switzerland bunker, zat het nu wel goed vol en hing er een gezellige sfeer. The Uncrowned Hardstyle Queen draaide wel lekker en het was zeker goed vertoeven bij haar setje
.Terwijl Lady Tom zelf lekker mee genoot van de “kick and the bass” gingen we verder naar Vortex.
Q-dance had bij de Italy bunker goed bespaard op lichten en dat vond ik wel voor een erg vet “underground bunker” gevoel zorgen. We stonden dan ook een lange tijd op de Italiaanse beats te stampen en te springen.
Maar om 23:30 verscheen Jappo op het toneel en ging het een stapje te hard voor me. Dus ff snel een colaatje, waarna we nog het einde van Mister Grant wilden checken. Op naar de Swiss area. Hier was de sfeer nog steeds goed en het scratchwerk van Max B. Grant zorgde weer voor wat fijne momenten. Zo stond ook hier iedereen te stampen, evenals Lady Tom die ik voorbij zag huppelen
.Na Max B. Grant wilden we naar Deepack, het was toch de afsluiter en het begon ook te regenen dus op naar de Netherlands Hangar. Helaas was het hier knetterdruk, dus ben ik na een tijdje met een maat maar naar buiten gegaan. Gelukkig was de regenbui toen weer voorbij en zo kon ik me laatste food tokens nog uitgeven aan een ijsje. Was helaas het enige wat ze nog over hadden, maar alles smaakt als je honger hebt, ook een raket
.Terwijl de techno beats van Luna volgens mij nog doorgingen was het al weer 02:00 uur en was het tijd om weer eens naar huis te gaan. De terugreis verliep ook wel soepel, behalve dan dat er iemand zo slim was om i.p.v. de borden te volgen gewoon naar het vliegveld te rijden. Maar goed, mijn dikke teen beweegt nog, dus er is niks aan de hand en ik kan alleen maar zeggen:
Q-base, tot volgend jaar!
