Met Easyjet land je voor rond de 80 euro binnen slechts een uur op het nieuwe vliegveld van Liverpool. Vlakbij de naastgelegen oude gesloten luchthaven vindt Creamfields plaats. Bij aankomst rond 15.00 staat er al een enorme rij bij de ingang van het terrein. In de verte zijn de vele tenten te zien, onder een onheilspellend donkere lucht. De zon weet gelukkig regelmatig door de wolken heen te breken. Na anderhalf uur wachten en slechts luttele meters verder te zijn opgeschoven, wordt er door ons door de hekken gebroken en langs de rij naar de ingang gelopen. Het wachten duurt nu namelijk wel erg lang, en we hebben tenslotte VIP kaarten. Tevens ontbreekt er duidelijke info over de verschillende soorten ingangen.
Bij de entree aangekomen blijkt dat het terrein nog gesloten is. Pas om 17.15 wordt er via een politie helicopter die boven de gigantische rijen cirkelt duidelijk gemaakt dat de hekken nu geopend zijn. Omdat het terrein nog te modderig bleek te zijn kon men niemand toelaten. Erg vreemd, want de organisatie had ook houtsnippers kunnen strooien of ijzeren platen kunnen neerleggen. Via een sluis die de ‘normale’ rij doorkruist wordt een ticket office bereikt, waar na betaling van 10 pond (verplicht, voor een niet nader bekend goed doel) de VIP armbandjes in ontvangst worden genomen. Bij binnenkomst blijkt dat er een onderscheid wordt gemaakt tussen betaalde VIP tickets a 90 pond, Hospitality genaamd, en de mensen die (gratis) op uitnodiging van de organisatie komen. Voor de betalende VIP’s is er een luxe tent met zitjes binnen en buiten, gratis lopend buffet en nog meer voorzieningen. Voor de ‘normale’ VIP’s is er een aparte tent opgebouwd, met een bar, dj en enkele toiletten. That’s it. Een opmerkelijk verschil met de gang van zaken op Nederlandse festivals waar alle VIP’s gelijk zijn.
Na voor 6 pond (!) een timetable te hebben aangeschaft wordt het circelvormige terrein verkend. In het midden is een uitgebreide kermis opgebouwd met spectaculaire attracties. Hieromheen staan de vele tenten en outdoor stages verspreid, gehost door organisaties zoals BBC Radio 1, MTV, Subliminal en Underwater vs Circus. Ondanks dat de hekken net geopend zijn is het wel overal al redelijk druk. Dit heeft ook te maken met het ontbreken van fouillering bij de entree, waardoor er een snelle doorstroom is. Bij de barren kan men via 1 ingang naar binnen, en aan de andere kant weer naar buiten. Een goed systeem, waarbij minder wordt voorgedrongen. Tot onze verbazing zijn er geen taps aanwezig, maar worden halve liters Grolsch (!) in blik verkocht. Er dient met cash geld betaald te worden, geen munten dus. Daarom zijn er ook enkele pinautomaten op het terrein geplaatst.
Qua eetvoorzieningen is het minder uitgebreid dan in Nederland. Kebab, patat, hamburgers en Mexicaans tegen stevige prijzen, daar houdt het wel mee op. Nog een verrassing wordt gevonden bij de Aftershock tent. Dit is een drankje/shot, vergelijkbaar met Flugel of Feigling. De smaak van de rode versie is heel herkenbaar, voor wie de hete Fireballs nog kent uit zijn of haar jeugd. Daarnaast lopen er dames rond met mobiele taps, die cider schenken. Deze in Nederland niet bepaald populaire drank wordt ook op grote schaal in halve liters verkocht.
Door de verlate opening van het festival wordt helaas het live optreden van Mylo gemist. De eerste DJ die rond 19.00 wordt bezocht is Mark Farina in de Underwater vs Circus area. Hij draait een gevarieerde en stevige set, die goed aanslaat bij het publiek. Het zuivere geluid van de vele Function One speakers draagt hier ook aan bij. Na een half uur wordt de naastgelegen Cream MTV Dance Arena bezocht. David Guetta blijkt hier erg populair, want het is zeer druk. Zijn eigen producties als ‘A little more love’ (Wally Lopez remix) slaan erg aan, maar het is vooral bij ‘Sweet dreams’ van de Eurythmics wanneer de gehele zaal meezingt en losgaat! Ook Derrick May’s ‘Stings of life’ gemixed met de vocalen van Mr. Jack’s ‘Only housemusic’ kan rekenen op veel enthousiasme. De Fransman weet het publiek met populaire platen en veel loops en tricks goed te boeien. Ook Deep Dish weet te imponeren met hun meeslepende melodieuze tracks in de Essential Mix area. Alles wordt live uitgezonden op BBC Radio One en uiteraard gehost door Pete Tong. Opvallend is dat er nergens MC’s aanwezig zijn die de acts aan- en afkondigen.
Terwijl in Nederland dankzij angst voor rellen voetbalshirts bij de entree steevast geweerd worden, vindt buiten op Creamfields ondertussen een heus voetbaltoernooi plaats. Bij de vele marktkraampjes kunnen zelfs gastoeters gekocht worden om de spelers (of dj’s) aan te moedigen. Lachgas is hier ook vrij te verkrijgen, naast de vele knipperende en lichtgevende standaard prullaria. Om half tien wordt het staartje van de Scissor Sisters meegepakt op het grote Creamfields Outdoor Stage. Tijdens de ombouwen van de stage wordt er een bezoekje gebracht aan de Belgische Glimmer Twins. Om stipt 22.30 is het dan zover, de hoofdact van de dag, Chemical Brothers!
Net als op Lowlands beginnen de immens populaire Chemical Brothers met hun grote hit ´Hey Boy, Hey Girl´. The crowd goes wild! De Chemicals geven een enerverende show weg, mede dankzij de spectaculaire licht- en lasershow en bijpassende visuals. Al hun hits komen voorbij, o.a. ‘Star Guitar’ van het album Come with us. Om middernacht sluit deze outdoor stage, en wordt een bezoek gebracht aan Paul Oakenfold. In deze Cream Goodgreef tent, de grootste van het festival, is het stampvol. Oakie is duidelijk nog steeds erg populair, en ook verantwoordelijk voor de mix cd van Creamfields. Met zijn eigen hit ‘Southern Sun’ (Tiesto remix) en Thijs Verwest’s Traffic gaat de zaal compleet los.
In de naastgelegen Subliminal tent is het Felix da Housecat die de menigte laat dansen. Met remixes van klassiekers als ‘Born Slippy’ en ‘Go’ en ‘Smells like teen spirit’ krijgt hij iedereen mee, aangemoedigd door vier sexy danseressen. Verderop is Dave Clarke bezig met zijn live act. Uiteraard komt ‘The Wolfe’ voorbij in zijn stevige set. Wie even bij wil komen van de oneindige stroom aan muziek in de verscheidene locaties kan naar de chill out. Dit is eigenlijk niet meer dan een lege tent, zonder bar, chillmuziek of zitjes. Iedereen zit of ligt op het modderige gras, erg apart. Bij de Oxygen Bar kan een frisse neus worden gehaald, 98% pure zuurstof stroomt hier via een infuus zo je neus in.
Het is ondertussen kouder en regenachtiger geworden, en velen lopen wat verdwaasd rond op het terrein, ingepakt in zilverfolie. Wij besluiten rond 04.00 nog even naar Gabriel & Dresden te gaan. Hun dromerige en trancy progressive brengt bij velen een vette glimlach op hun gezicht. Mensen staan weg te dromen op vocale nummers als ‘Beautiful things’ van Andain, al dan niet onder invloed van het een of ander. Sommigen zijn wel erg ver weg, en staan te slapen tegen een paal. Voor een knallend slot wordt besloten langs de Audio Bully’s te gaan. Het betreft geen live act, maar een clubby dj set, met veel eigen werk en classics als Kadoc’s ‘Nighttrain’. Simon probeert het publiek nog wakker te schreeuwen, maar 15 uur lang feesten eist bij veel ravers z’n tol. Om half 6 zeggen we dan ook, moe maar voldaan, vaarwel.
Geconcludeerd kan worden dat Creamfields 2004, ondanks de modder en chaotische taferelen bij de entree, erg geslaagd was. De prijzen voor entree, drank en eten zijn in vergelijking met Nederland pittig te noemen, maar hiervoor krijgt men wel de gehele wereldtop aan dance acts en dj’s voor terug. Helaas kan slechts een klein gedeelte van de tientallen optredens bezocht worden. Het is leuk om alle verschillen te zien met festivals als Dancevalley, Extrema Outdoor en Mysteryland. Qua aankleding, acts, informatieverschaffing en voorzieningen kan Creamfields echter niet tippen aan de meeste Nederlandse dance festivals. De sfeer is echter bij alle area’s erg enthousiast, en dat is het belangrijkste!
Party Facts
Opvallend: Het festival duurt 15 uur, tot 6 uur in de ochtend, terwijl de meeste pubs in Engeland reeds rond 23.00 moeten sluiten. In Nederland mogen de meeste barren/clubs tot 4 a 5 uur openblijven, maar zijn nachtvergunningen weer schaars voor dancefestivals
Hoogtepunt: Chemical Brothers, Gabriel & Dresden, Felix da Housecat & David Guetta
Dieptepunt: Het openen van de hekken, 2 uur later dan gepland
Toiletten: Dixies, of tegen het hek (zelfs veel dames deden dit)
Bar: Genoeg barren afgezet met hekken: in- en uitgang tegen voordringen
Drank/eetvoorziening: Blikken bier en cider voor 3 pond, flesje water 2 pond, hotdogs/hamburgers/pizza gemiddeld 3 pond
Decors/entertainment: Imponerende lichtshow bij het Creamfields Outdoor Stage, leuk aangeklede tenten, verder weinig acts of vuurwerk. Wel een uitgebreide kermis
Eindoordeel: 8
Website: http://www.creamfields.com
Mijn foto's van Creamfields: http://www.love2party.nl/article/article.asp?art_id=3819
