Verslag van Club Pepper, 10 januari 2004

Wat voor mij als een teleurstellende avond begon, eindigde voor mij zwaar tevreden en nagenietend toen ik om 06.30 weer in mn bed lag. En nee, niet alleen… hehehe
Maar goed, aan het begin van de avond had ik nooit verwacht het tot het einde vol te houden in Huize Maas. Wegens slaapgebrek in de afgelopen dagen en een beginnende griep, was ik dan ook bij ieder ander feest in mn bed blijven liggen. Maar ja, het was Club Pepper. De eerste 2 edities vond ik persoonlijk al een groot succes en dit beloofde nog beter te worden. Tenslotte was het de ‘number one feel good dj’ Erick-E die maar liefst 5 uur lang achter de draaitafels zou staan.
Dus, na het nuttigen van enkele blikjes red-bull en een paracetamol, toch maar richting Huize Maas.

Ik was om iets na 23.00 binnen, toen resident Sebastian Davidson net aan zijn set was begonnen. Er waren op dat moment ongeveer 10 mensen binnen, maar dat werden er al snel meer. En ben ik het in Groningen gewend dat de meeste mensen pas de dansvloer opgaan als er minstens 10 alcoholische drankjes zijn genuttigd, nu had blijkbaar niemand last van plankenkoorts en stond de dansvloer al behoorlijk snel vol. Dit was dan ook zeker te danken aan de lekkere groovy set van Sebastian Davidson, die met zijn set de sfeer van de avond al wist vast te leggen.

Al om 00.30 was Huize Maas gevuld met het totaal aantal bezoekers van de vorige editie en dat in de wetenschap dat de meeste mensen pas rond 01.00 binnenkomen…

01:00 was ook de tijd dat Erick-E begon aan zijn 5-urige set, waar ik werkelijk niks negatiefs over te melden heb. Je zou verwachten dat de muziek in zo’n lange set af en toe wel een beetje inzakt, maar daar was nu absoluut geen sprake van. Hoogtepunt na hoogtepunt en regelmatig gingen de handen de lucht in en werd Erick enthousiast toegefloten. Niet door mij overigens, ik kan dat helaas nog steeds niet. En dus gilde ik vrolijk met de dames mee, welke overigens in overvloed aanwezig waren.
De verhouding man/vrouw was erg goed, ik had zelfs het idee dat er meer vrouwen aanwezig waren dan mannen. De aantrekkingskracht van Erick-E misschien? In ieder geval ben ik als dj zelf hard bezig om aan mijn uitstraling te werken en ik hoop ooit nog een net zo’n glimlach als hem te kunnen produceren. Veel moeite hoefde ik daar tijdens Club Pepper overigens niet voor te doen. De sfeer was zo goed, dat ik eigenlijk alleen maar vrolijke mensen om me heen heb gezien. En dat werkt bij mij altijd behoorlijk aanstekelijk.

Ondanks dat ik mijn lichamelijke gesteldheid al snel was vergeten, lukte het me niet om de hele nacht op de dansvloer te staan. Maar gelukkig waren er meer dan genoeg bekenden om aan de kant af en toe even mee bij te praten, zodat ik me geen minuut heb verveeld.
Het is daarnaast ook een fantastisch gezicht om, vanaf het podium, al die mensen op de dansvloer te zien genieten van de muziek.
Misschien wel leuk om te vermelden dat Club Pepper helemaal was uitverkocht, wat betekent dat er ruim 700 mensen in Huize Maas aanwezig waren!

Ik heb dan ook eigenlijk niks negatiefs te vermelden over Club Pepper. Huize Maas liep al snel vol en toen Erick-E rond 05:30 zijn laatste plaat van de draaitafel haalde, was het nog steeds erg druk. Hulde dus voor de organisatie, die door een combinatie van goede dj’s, mooie aankleding en leuke acts (deze editie liep er een travestiet door de zaal en waren er 2 lekkere danseressen aanwezig) werkelijk een uniek feest in Groningen hebben weten neer te zetten. Een feest dat wat mij betreft een hele lange houdbaarheidsdatum heeft. En dat scheelt mij weer een treinkaartje naar Amsterdam…

De volgende editie is op valentijnsdag, oftewel op zaterdag 14 februari, met een andere held: Laidback Luke.

Foto’s van Club Pepper zijn o.a. te vinden op http://siegopaat.lookingat.us/2004-01-10%20Club%20Pepper/