Verslag van Release Everybody, 13 december 2003

Het is 13 december en ik loop die middag in de stromende regen door het centrum van Den Haag, ik ben de avond laat ervoor aangekomen in de stad en ik verblijf het weekend bij kennissen want ik ga uit vanavond.
Ik ga vanavond naar ‘Everybody’ in het volledig verbouwde Paard Van Troje.
Sander Kleinenberg heeft maar weer eens een nieuwe compilatie op de markt gebracht en ter promotie ervan heeft ie ook een tour over de hele wereld gedaan en vanavond wordt die tour afgesloten.
Voor de gelegenheid is niemand minder dan de levende legende Sasha geboekt en dat is VET! Eenmaal terug op het adres was het de bedoeling dat ik nog even ging relaxen zodat ik topfit weg kon, maar er was een feestje met diner enzo en iedereen was uitgenodigd. drukte dus.
Op de een of andere manier bleek het dus zo te zijn dat alle aanwezigen voor de sluiting regelmatig naar de Paard ging, want dat het helemaal!
Al met al een hoop lol en het bier smaakte goed, dus tegen de tijd dat het eten op tafel stond had ik al een prima avond.
Om een lang verhaal kort te maken. heerlijk gegeten en toen rond 23.30 netjes op de fiets naar het centrum begeleid (10 minuutjes ongeveer).

Voor het Paard van Troje was het zoals te verwachten druk, maar de rij schoot lekker op.
En omdat het een poppodium is, zijn er geen lastige portiers of van die deursloeries ofzo, maar gewoon brede mannen die een oogje in het zeil houden. Dus snel naar binnen, poortje door, kaartje afgeven, jas ophangen ging ook rap en toen. feest!

Toplocatie hoor!
Ruime ontvangsthal op de begane grond met kassa, garderobe (50 centjes), wc’s (gratis) en de hele mikmak. sfeervol.
Onder de trap een zithoek en als je de trap opgaat, want dat kan ook, kom je boven (hèhè) waar je toegang krijgt tot de zalen.

Ook werden daar allemaal cocktails uitgedeeld enzo.
Ik begin in de kleine zaal waar Desyn Masiello voor drie man staat te draaien, wel al goed hoor, maar dat schiet niet op.
Als ik de grote zaal binnen kom hoor ik de geweldige remix van Bushwacka! van Michael Jackson’s ‘Billie Jean’ dus dat begint goed en voorin het is nu al zo druk dat het eigenlijk niet te doen is om je van achterin de zaal naar het podium te begeven.

Sander Kleinenberg draait alvast een lekker groovy set, nog niet te hard of diep of te zweverig, maar gewoon House zoals hij dat alleen kan.
Inmiddels herken ik ook “Groovemates - Natural Sound” een van de betere tracks op de CD.
Op elke verdieping was een bar, waar je op dat moment nog wel redelijk vlug je drinken kreeg.

Ondertussen had ik ontdekt dat waar de ene trap achter in de zaal begon, zo was er ook een trap aan de andere kant die voorin uitkwam.
Achter in de zaal was het geluid zozo, maar voorin was het wel goed!
Dus daar nog even wat rondgehangen, maar het was echt te druk daar. Ondanks de drukte was de sfeer wel uitbundig, mede omdat Sander weer eens zo ontzettend vet stond te draaien. zo vet!
Toch nog wel redelijk veel platen herkend (al dan niet van de CD), maar ook zoveel niet. helaas, want er kwamen een paar voorbij, oei, oei, oei!
Toen nog een paar lui van Partyflock gespot.

Omdat het ondertussen bij de bars in de grote zaal te druk is geworden, denk ik slim te zijn door mijn drinken in de kleine zaal te halen.
Desyn Masiello viel mij echt niet tegen. beter gezegd: die was vet is goed bezig!
Een hele nieuwe frisse sound en daar hou ik wel van. en gelukkig ben ik niet de enige, want inmiddels ik het ook in deze zaal ook wat drukker.
Op de een of andere manier gebeurde het dat de jongen die eerst achter mij stond, voor mij terechtkomt en beleefd als hij is doet hij een stapje opzij.
Als ik zeg dat het niet hoeft, want we komen allemaal aan de beurt, staat hij erop dat hij dan op zijn minst dan ook meteen maar even voor mij bestelt.
Zo gezegd zo gedaan en ik stap uit de rij.
Als ik een paar meter erachter sta te wachten wordt ik aangesproken door een andere jongen die de vriend van die ander blijkt te zijn en zo raken we wat aan de praat.
Zij waren er ook voor het eerst enzo en waar kom je vandaan blabla toen opeens de muziek uitviel!

Dus iedereen ‘verwijtend’ (niet echt natuurlijk) die kan op kijken en een paar etters beginnen al te fluiten, toen al gauw duidelijk werd dat ook hij geen flauw idee had wat er gebeurd is.
Iedereen denk technisch probleem ofzo, toen tot overmaat van ramp alle lichten ook nog aangingen!
Wat is dit nou?
Op dat moment gaat erboven de deur een bordje aan met de mededeling “BRANDALARM!” en dat iedereen de zaal dient te verlaten.
Nou. iedereen kon met eigen ogen zien dat er niks geen brand was, dus alles onder controle en iedereen stond rustig te wachten tot het feest weer verder ging.
En ja hoor, het bordje floept weer uit, de lichten gaan uit en even later gaat de muziek ook weer aan. mooi zo!
Alle mensen weer doofeesten en. nog geen twee minuten later is het weer mis!
Zelfde verhaal. niet leuk, maar ook geen ramp. Even geduld en dan gaat het weer los.

Nadeel was wel dat zodra het brandalarm in werking gaat het personeel natuurlijk meteen stopt met het werk, dus ook het barpersoneel!
En iedereen dus wel balen dat het zo lang duurt en omdat er niks aan de hand was.
Maar ondertussen komen we in contact met nog een paar mensen en met een groepje kun je er wel om lachen in z’n situatie.
Als ik dan eindelijk mijn drinken heb ontvangen, vertellen ze mij dat ze naar een meeting moeten en of ik mee wil.
Bleek dus de PF-meeting te zijn (het zal ook niet) en dat is altijd wel leuk. Nog even op foto enzo.
En toen was het ook al bijna twee uur en dus tijd voor. yep!

Iedereen gaat weer zijn eigen gang en terug in de grote zaal was het nu pas echt druk!
Helemaal bovenin op het bovenste balkon was nog een mooi plekje vrij in het midden, maar je kon het wel vergeten om op dat moment een glimp op te vangen van de beste man. Iedereen hing zo’n beetje over de reling.
Sasha neemt het even over twee dan eindelijk over van Sander Kleinenberg (niet dat die slecht was ofzo. wat heet!) en het antwoord de grote vraag ‘Waar begint hij mee?’ bleek niets minder te zijn dan “Matthew Dekay – Higher Thoughts” en dat is een heerlijke plaat!
Inmiddels waren de wereldberoemde ‘Everybody-bordjes’ ook uitgedeeld.

Sasha draaide de beste set die ik, denk ik ooit, gehoord heb… technisch gewoon helemaal perfect en een platenkeus, zo vreselijk goed!
En een charisma… alleen zoals hij staat de draaien al, zo ontzettend kalm. Heel apart, maar ook wel mooi.
Als ik na een paar biertjes en rondjes door de volle zaal weer even in de andere zaal ga kijken, ik loop ondertussen nog een Idols-jurylid (die met dat schitterend gebit) tegen het lijf, is het inmiddels de beurt aan Stef Vrolijk die in plaats van zijn gebruikelijke Techhouse-sound nu gewoon een lekker groovy setje staat te draaien.

Als ik later weer terug weer kom in de grote zaal is het moment daar waar iedereen stiekem ook wel naar uit keek… ze draaien back2back! Oei, wat goed!
Net als je denkt “nu kan het echt niet beter” is de ander weer aan de beurt, die zijn voorganger weer overtreft en het feest nadert zijn hoogtepunt!
Nog een paar vreselijk goede platen, iedereen gaat ontzettend uit zijn dak en toen. Ahhhh. twee paar armen aan de knopjes, Sasha doet een stapje opzij, Sander gaat alleen verder en…
Ja… hoor ik het goed?
Ja…
Yep…
Yes! Wheeew… My Lexicon! En ik heb het niet meer! In het hele Paard van Troje gaat het los, helemaal los!

Op dat moment kan het mij niks meer schelen en de rest van het feest breng ik door bijna vooraan, midden in de drukte… dit is goed!
Als de klok 05.00 uur nadert is het duidelijk dat we mooi nog even wat langer door gaan en Sander neemt de taak van MC op zich.
"Ladies and gentleman. Dj Sasha-a-a-a-a!"
Het is aan Sasha de eer deze memorabele avond af te sluiten.
Het is tegen kwart over als de muziek uitgaat, en de man krijgt een staande ovatie die minutenlang aanhoudt.

Het is zijn remix van “Unkle – In De State” (zo mooi!) en daarna is het toch echt gebeurd.

Met mijn hoofd in de wolken verlaat ik zeer tevreden het pand.
Net zo makkelijk als men binnen komt, staat men ook weer buiten… wat een feest was dit, voor mij de beste van het jaar!