Partyflock
 

Ardistic, dat is waar ik voor sta

door , gepubliceerd op
Ardistic, dat is waar ik voor sta
30 mei 2014
ArtiestArdistic
Ard Kneefel (23) heeft een weekendbaan weten te maken van zijn grootste hobby: draaien op evenementen en in discotheken. Hij geniet op dit moment vooral bekendheid in zijn geboortedorp Bladel. Festivals, zoals Paaspop en 7th Sunday, zorgen er voor dat hij hard aan de weg timmert. Ard Kneefel is 23 jaar oud en werkt nu zo'n zes jaar aan zijn dj-carrière. Maak kennis met dit talent!


Waarom ben je diskjockey geworden?
Op jonge leeftijd was ik al bezig met muziek. Dan speelde ik radio-dj. Ik had twee boxen en een cd. De cd speelde ik af en soms zei ik wat tussendoor. Voor mijn verjaardag kreeg ik uiteindelijk een eigen setje om te oefenen. Dit deed ik dan ook dag en nacht. Via bepaalde connecties kwam ik op een examenfeest terecht.

Hoe ben je precies in het wereldje gerold?
Dit kwam dus doordat ik op verschillende examenfeesten mocht draaien. Het ging rond dat ik wel eens oefende. Kroeg- en discotheekeigenaren hoorden dit en ze vroegen mij of ik bij hen wilde komen performen. Zo kwam ik onder andere bij de El Sombrero in Reusel terecht en daarnaast ook op evenementen waardoor mijn netwerk steeds groter werd. Sinds vorig jaar draai ik ook op festivals. Ik heb op Paaspop in Schijndel en 7th Sunday in Erp ook al gestaan. Nu draai ik zeker één à twee en soms zelfs meerdere keren per week.

Hoe kwam je op 7th Sunday en Paaspop terecht?
Vrienden van mij doen de act Puinhoop Kollektiv. Zij hebben daarbij hun eigen concept, zoals Café De Puinhoop. Daarmee kwamen ze op Paaspop en 7th Sunday om een area te hosten. De line-up werd ook aan hen overgelaten. Zodoende kwamen de mannen van Puinhoop Kollektiv bij mij uit. De tent op Paaspop was klein, ongeveer 150 man konden erin, maar dat mocht de pret niet drukken; iedereen ging helemaal los. Dat weekend zou ik eigenlijk drie gigs hebben. Dit werden er uiteindelijk vijf op het festival in Schijndel; waar ik erg veel en goede reacties op kreeg. Maar mijn sets op Paaspop zijn uiteindelijk de leukste en impulsiefste die ik tot nu heb laten horen.

Wat is jouw stijl dan?
House is echt mijn stijl, maar dan wel de hardere kant van deze stroming; dan kom je uit bij progressive en electro. Dezelfde soort muziek die Hardwell en Nicky Romero draaien.

Heb je een voorbeeld?
Niet echt, maar ik kijk wel tegen bepaalde mensen op. Laatst was ik bij Hardwell in Antwerpen. Dan zie je hem en let je toch wel op hoe hij het doet.

Hoe bereid je je voor?
Voordat ik opkom, zorg ik dat ik mijn muziek op orde heb. Mijn platen kies ik terplekke. Hierdoor moet je inspelen op het publiek. Puur op je gevoel afgaan. In mijn ogen een van de vereisten van een goede dj. Een set van mij is daardoor nooit hetzelfde. Je moet elke week je muziek verversen, maar ik draai niet alleen de allernieuwste platen hoor. Ook oudere, die jaren uit zijn, komen voor in mijn repertoire. Soms denk ik zelfs dat ik te goed voorbereid ben.

Te goed voorbereid?
Ja. Dat ik in een week tijd bijvoorbeeld twee boekingen heb voor een set van één uur. Dan zorg ik dat mijn muziek op orde is, terwijl ik misschien ook dezelfde lijst kan gebruiken.



Types als Hardwell of Afrojack pakken regelmatig de microfoon. Hoe is jouw interactie met het publiek?
Je zal mij niet snel de microfoon zien pakken. Ik probeer het publiek op te pakken met mijn muziek en dat lukt volgens mij aardig. Steek ik mijn hand in de lucht dan doen veel mensen uit het publiek dat ook. Ik krijg ook louter positieve reacties na een optreden. Stiekem ben ik wel op zoek naar een vaste MC.

Waar draai je het liefst?
Dan kies ik toch voor festivals. In de discotheken heb je meer tijd om iets van jezelf te laten zien en om de passie op het publiek over te brengen. Dat is in op een festival in een uur tijd toch wat lastiger. Maar op een festival probeer ik in een korte tijd de mensen mee te nemen in mijn eigen wereld en passie. Hierdoor kan ik wel krachtiger overbrengen waar ik voor sta.

Heb je bepaalde dromen?
Dat ik vaker op festivals terecht kom. Hier kan je de mensen laten zien waar je voor staat en dat je echt iets kunt. Het is uitdagender en meer een avontuur. Je moet er willen en kunnen staan. Tommorrowland is nog iets te vroeg denk ik, haha!

Maak je ook zelf muziek?
De eerste track waar ik mee bezig ben, is voor tachtig procent af. Hier begon ik samen met Ralf Smetsers vorig jaar oktober aan. Zijn alias is Razor van het Hardstyle-duo Razor & Pulse Zero. Ralf brengt daarom ook geen housenummers onder die naam uit, alhoewel hij meerdere houseplaten gemaakt heeft. Die nummers vond ik erg goed klinken. Daarom ben ik samen met hem begonnen om een track te maken. Het valt alleen niet mee. Je bent op zoek naar een eigen sound en dat is lastig. Ik wil mezelf namelijk onderscheiden van de rest en dat doe je door een eigen stijl te ontwikkelen.



Hoe verloopt de samenwerking?
Zeer goed eigenlijk. We botsen nauwelijks. Ik heb de ideeën hij moet dat uit zijn vingers op de computer zien te krijgen. We luisteren samen naar het nummer en sturen hier dan allebei in om het zo naar onze zin te krijgen.

Wat is het lastigste aan het maken van een nummer?
In mijn ogen is dat de climax oftewel de drop. Het hele nummer werk je hiernaartoe. Ik wil dus mijn eigen stijl ontwikkelen en daarom kies ik niet voor bekende deuntjes. Dan duurt het allemaal wat langer. Maar hij komt eraan hoor!

Hoe ga je de plaat uitbrengen?
Daar zijn we nog niet helemaal over uit. Waarschijnlijk sturen we het naar bekenden uit ons netwerk om zo feedback te vragen. Daarnaast zal ik de track onaangekondigd draaien om te kijken hoe het publiek erop reageert. En een promo op mijn Soundcloud natuurlijk.

Heb je dan het lef niet om het naar een Hardwell of Nicky Romero te sturen?
Jawel, dat is denk ik ook een eerste stap, want proberen mag altijd natuurlijk. Dan is het alleen afwachten of je feedback krijgt. Maar het is het proberen waard.

Tot slot: mogen we je een talent noemen?
Dat denk ik wel. Ik ben eigenlijk begonnen met draaien samen met DJ Kriss-One in een studio om mijn het onder de knie te krijgen. Toen ben ik steeds meer gevraagd om in cafés en discotheken te laten zien wat ik kan. Sindsdien is het balletje gaan rollen en kwam ik op festivals terecht. Daar komen positieve reacties vandaan en ik mag terugkomen, zoals bij Paaspop en 7th Sunday. Het gaat steeds verder en steeds groter. In dat opzicht mag ik mijzelf wel talent noemen.

1 opmerking

Leuk verhaal! Succes met je carrière!