Agenda
Statistieken
± 30704 | · | pagina's bekeken |
16 | · | foto's |
26 | vrienden | |
15 | · | favorieten |
79 | · | evenementen bezocht |
10 | · | oude interessante evenementen |
41 | · | winactie deelnemingen |
34 | × | geciteerd |
271 | · | opmerkingen |
17 | · | waarderingen |
443 | · | privéberichten verzonden |
594 | · | privéberichten ontvangen |
105 condoleances
Ik besef nu maar weer dat je niets moet uitstellen. Heb zo vaak gezegd Ja Mounia & Moreno we spreken binnenkort snel af maar ja door het drukke leven komt het er weer niet van. Ik wist dat Mounia een bijzonder mens was maar helaas op haar afscheid heb ik vernomen HOE bijzonder Mounia was. Iedere dag brand ik een kaarsje met een foto ernaast en kan niks anders zeggen dat ik het jammer vindt dat ik jou niet beter heb leren kennen. Een mooi mens.....
I hope you look down to use,together with my sister and say one day
everything is okey and one day we will see each other again.....
R.I.P. Mounia and Andjenie!!
everything is okey and one day we will see each other again.....
R.I.P. Mounia and Andjenie!!
laatste aanpassing
Lieve Moun,
ik weet dat je dit niet kunt lezen maar toch wil ik wat zeggen.
als ik nu bij Roma zit en steeds na de deur kijk
hoop ik dat je nog binnekomt lopen, maar dat gaat niet meer.
je was altijd vrolijk en je wist dat ik een ijsje wou,
zonder slagroom met spikkels.
dat is nu ook nog steeds zo!
ik ga je misschien en je nooit vergeten Moun!
Rust zacht
ik weet dat je dit niet kunt lezen maar toch wil ik wat zeggen.
als ik nu bij Roma zit en steeds na de deur kijk
hoop ik dat je nog binnekomt lopen, maar dat gaat niet meer.
je was altijd vrolijk en je wist dat ik een ijsje wou,
zonder slagroom met spikkels.
dat is nu ook nog steeds zo!
ik ga je misschien en je nooit vergeten Moun!
Rust zacht
laatste aanpassing
lieverd, ik schrijf naar jou, maar je ziet het niet meer...
ik denk aan jou, zou willen dat je ook eens aan mij dacht..waar ben je? Het is zo ongrijpbaar..
we hebben herinneringen, ik hoor je stem op de filmpjes die we in Marokko gemaakt hebben..
dan ben je weer zo dichtbij..
je zit in mijn hart..dat klinkt wel mooi, maar ik weet dat ik je altijd zal missen!
ik denk aan jou, zou willen dat je ook eens aan mij dacht..waar ben je? Het is zo ongrijpbaar..
we hebben herinneringen, ik hoor je stem op de filmpjes die we in Marokko gemaakt hebben..
dan ben je weer zo dichtbij..
je zit in mijn hart..dat klinkt wel mooi, maar ik weet dat ik je altijd zal missen!
Ik lees nu jouw woorden bij je eigen tekst en schiet weer vol, heel bizar !!
Carpe Diem, Enjoy Live, Het leven is voor even dus geniet er van !!!!
In the spoken words off James Dean ; DREAM AS IF YOU LIVE FOREVER
LIVE AS IF YOU DIE TODAY
Jij laat me hier nogmaals inzien dat we moeten genieten, thx kanjer dat je mijn pad gekruist hebt !!
Mar
Carpe Diem, Enjoy Live, Het leven is voor even dus geniet er van !!!!
In the spoken words off James Dean ; DREAM AS IF YOU LIVE FOREVER
LIVE AS IF YOU DIE TODAY
Jij laat me hier nogmaals inzien dat we moeten genieten, thx kanjer dat je mijn pad gekruist hebt !!
Mar
laatste aanpassing
Soms lijkt het wat beter te gaan, dan kan ik omgaan met het ‘jou missen’. Dan is het genoeg om een kaarsje te branden bij je foto, dan is het genoeg om een mooie roos bij je graf te leggen. Je te herinneren, je ring of je armband te dragen….soms denk ik echt dat het minder wordt. Dat is dan ook weer moeilijk, omdat ik je nooit wil vergeten, ik wil er nooit aan wennen dat je er niet meer bent.
Maar nét als het wat beter gaat, wordt ik weer overvallen door de verbijstering dat je er niet meer bent, er nooit meer bent! Het verdriet is dan bijna net zo hevig als in het begin. Beelden wisselen elkaar af in mijn hoofd; hoe ik daar stond op het moment dat ik het hoorde..hoe mijn keel dichtgeknepen werd. De eerste keer dat ik je zag na het ongeluk…je was het écht! Je was écht dood. Mijn mooie vriendin lag daar..zo koud, ik hield je hand vast.
Maar nét als het wat beter gaat, wordt ik weer overvallen door de verbijstering dat je er niet meer bent, er nooit meer bent! Het verdriet is dan bijna net zo hevig als in het begin. Beelden wisselen elkaar af in mijn hoofd; hoe ik daar stond op het moment dat ik het hoorde..hoe mijn keel dichtgeknepen werd. De eerste keer dat ik je zag na het ongeluk…je was het écht! Je was écht dood. Mijn mooie vriendin lag daar..zo koud, ik hield je hand vast.