10 maart 2020
| Naam | Descemer Bueno Martinez |
| Functie | 1 × zanger |
| Geslacht | man |
| Geboortedatum | |
| Leeftijd | 52 |
| Herkomst | Cuba  |
| Woonachtig | Verenigde Staten  |
| Genres | latin, urban |
| Links |      |
Biografie
Componist, muzikant en producent, zijn slechts drie van de vele muzikale vaardigheden van Descemer Bueno, een van de meest populaire en deugdzame Cubaanse artiesten, een exponent van een stedelijk geluid met sterke trillingen.
Hij studeerde klassieke gitaar aan de conservatoria Manuel Saumell en Amadeo Roldán in Cuba en studeerde af als concertmeester. Zijn eerste professionele presentaties werden gedeeld met singer-songwriter Santiago Feliú en als onderdeel van zijn band componeerde hij zijn eerste nummers. In de jaren 90 trad hij toe tot de jazzgroep "Estado de Ánimo" met gitarist Elmer Ferrer, trompettist Roberto Carcasés, X Alfonso en Ruy López Nussa met wie hij albums van albums en meerdere internationale presentaties maakte.
Gedurende deze jaren woonde hij in Californië en doceerde hij muziek aan Stanford University, en in latere jaren aan de Universiteit van Kaapstad in Zuid-Afrika.
Eind jaren 90 koos hij voor een nieuw project; de oprichting van de hiphopgroep Yerba Buena die zich bij de stemmen van Xiomara Laugart en Cucu Diamante voegt. Het was op dit moment dat hij zijn eerste Grammy-nominatie won in 2005 met het CD "President Alien" debuutalbum en release van de groep. Sommige van zijn composities werden gebruikt in tal van Amerikaanse films en in advertenties voor Pepsi.
Zijn eerste soloalbum "Descemer Siete Rayo" werd opgenomen met Universal Latino, nadat hij in 2004 zijn eigen band met dezelfde naam "Siete Rayo" had gecreëerd, en waar hij Cubaanse ritmes zoals cha cha cha, timba en changüí wist te mixen met Caribbean klinkt als reggae, calypso of reggaeton.
Na een aantal jaren in het buitenland te hebben gewoond, keerde Descemer Bueno terug naar Cuba, om zijn muzikale carrière te hervatten, produceren, arrangeren en componeren met jonge kunstenaars van het eiland, zoals Haydee Milanes, William Vivanco en Yusa. Tijdens deze fase componeerde hij de soundtrack van de film Habana Blues die hem in 2006 de eerste Goya Award in Spanje voor beste originele soundtrack opleverde.
Hij nam ook deel aan de soundtracks van Amerikaanse films zoals "Dirty Dancing 2: HavanaNights (1987)", "Cheaper by the Dozen (2003)", "Honey (2003)" en "Chasing papi (2003)". Hij was ook de muzikale regisseur van de films "Violeta" (1998), "Corazon del tiempo" (2007), "Habana Eva" (2009), "Seven days in Havana" (2011). Descemer werkte mee aan de realisatie van de soundtrack van de Noord-Amerikaanse televisieserie ER (Emergency Room) en The OC en in de Mexicaanse soapseries "When I Enamoro" (2011) en "La que no lo amor" (2012), beide van Televisa.
Zijn muzikale werk is erkend in Cuba, waar hij heeft samengewerkt met multi-award-winnende artiesten zoals Omara Portuondo, Kelvis Ochoa, Buena Fe, Baby Lorens, Leoni Torres, Gente de Zona, Waldo Mendoza, Carlos Varela, Omar Hernández (Omi), Timbalive, Issac Delgado, Kola Loka, Diana Fuentes, El Micha, El Jackal, Jacob Forever, Nassiry Lugo (harde valuta), Luna Manzanares, Alain Daniel onder vele anderen.
Records als "Bueno" (2013) leverden hem de "Cubadisco-prijs" van datzelfde jaar op, in het belangrijkste festival van Cubaanse discografie. Hij ontving ook verschillende "Lucas" nominaties en prijzen tijdens de audiovisuele competities op het eiland. Hij heeft verschillende nationale reizen gemaakt in Cuba; de meest recente in 2016 bracht bij elk concert meer dan 150 duizend mensen samen.
Zijn composities stonden in de TOP 10 van de Billboard Hot Latin Track in samenwerking met grote artiesten zoals Marco Antonio Solís, Juan Luis Guerra, Ana Torroja, Thalia, Fonseca, Luciano Pereyra, Samo (Camila), Ana Bárbara, Luis Enrique, Rosario Flores, Jorge Villamizal, Ricky Martin, Gilberto Santa Rosa, Estopa, Melendi, Beatriz Luengo, Pitbull, Wisin, Yandel, Romeo Santos en Enrique Iglesias; de laatste een van zijn meest trouwe exponenten.
Onder de grote successen van Bueno zijn er nummers als "Crazy", "I cry for you", "Don't tell me no", "Yesterday", "The loser", "Turn on the radio" en "Dancing" the laatste with more van 2 miljard views op YouTube.
Gedurende zijn carrière heeft hij 17 nominaties en 31 internationale prijzen gewonnen, waaronder Latin Grammy, Latin Billboard, Lo Nuestro Awards en Youth Awards. Zijn composities zijn ook erkend met 9 ASCAP awards.
Het talent van Descemer Bueno is bewezen en is daarom ook erkend door andere artiesten zoals Steve Coleman, Winton Marsalis, David Sánchez, Gonzalo Rubalcaba, Billy Higgins, Tooty Heath, Rufus Reid, Anjelique Kidjo, Dave Matthews Band, onder anderen, die Ze hebben om hun muzikale samenwerking gevraagd. Zijn muziek heeft de vijf continenten afgelegd en nu is de kunstenaar zelf toegewijd aan het verdedigen van zijn kunst.
Hij studeerde klassieke gitaar aan de conservatoria Manuel Saumell en Amadeo Roldán in Cuba en studeerde af als concertmeester. Zijn eerste professionele presentaties werden gedeeld met singer-songwriter Santiago Feliú en als onderdeel van zijn band componeerde hij zijn eerste nummers. In de jaren 90 trad hij toe tot de jazzgroep "Estado de Ánimo" met gitarist Elmer Ferrer, trompettist Roberto Carcasés, X Alfonso en Ruy López Nussa met wie hij albums van albums en meerdere internationale presentaties maakte.
Gedurende deze jaren woonde hij in Californië en doceerde hij muziek aan Stanford University, en in latere jaren aan de Universiteit van Kaapstad in Zuid-Afrika.
Eind jaren 90 koos hij voor een nieuw project; de oprichting van de hiphopgroep Yerba Buena die zich bij de stemmen van Xiomara Laugart en Cucu Diamante voegt. Het was op dit moment dat hij zijn eerste Grammy-nominatie won in 2005 met het CD "President Alien" debuutalbum en release van de groep. Sommige van zijn composities werden gebruikt in tal van Amerikaanse films en in advertenties voor Pepsi.
Zijn eerste soloalbum "Descemer Siete Rayo" werd opgenomen met Universal Latino, nadat hij in 2004 zijn eigen band met dezelfde naam "Siete Rayo" had gecreëerd, en waar hij Cubaanse ritmes zoals cha cha cha, timba en changüí wist te mixen met Caribbean klinkt als reggae, calypso of reggaeton.
Na een aantal jaren in het buitenland te hebben gewoond, keerde Descemer Bueno terug naar Cuba, om zijn muzikale carrière te hervatten, produceren, arrangeren en componeren met jonge kunstenaars van het eiland, zoals Haydee Milanes, William Vivanco en Yusa. Tijdens deze fase componeerde hij de soundtrack van de film Habana Blues die hem in 2006 de eerste Goya Award in Spanje voor beste originele soundtrack opleverde.
Hij nam ook deel aan de soundtracks van Amerikaanse films zoals "Dirty Dancing 2: HavanaNights (1987)", "Cheaper by the Dozen (2003)", "Honey (2003)" en "Chasing papi (2003)". Hij was ook de muzikale regisseur van de films "Violeta" (1998), "Corazon del tiempo" (2007), "Habana Eva" (2009), "Seven days in Havana" (2011). Descemer werkte mee aan de realisatie van de soundtrack van de Noord-Amerikaanse televisieserie ER (Emergency Room) en The OC en in de Mexicaanse soapseries "When I Enamoro" (2011) en "La que no lo amor" (2012), beide van Televisa.
Zijn muzikale werk is erkend in Cuba, waar hij heeft samengewerkt met multi-award-winnende artiesten zoals Omara Portuondo, Kelvis Ochoa, Buena Fe, Baby Lorens, Leoni Torres, Gente de Zona, Waldo Mendoza, Carlos Varela, Omar Hernández (Omi), Timbalive, Issac Delgado, Kola Loka, Diana Fuentes, El Micha, El Jackal, Jacob Forever, Nassiry Lugo (harde valuta), Luna Manzanares, Alain Daniel onder vele anderen.
Records als "Bueno" (2013) leverden hem de "Cubadisco-prijs" van datzelfde jaar op, in het belangrijkste festival van Cubaanse discografie. Hij ontving ook verschillende "Lucas" nominaties en prijzen tijdens de audiovisuele competities op het eiland. Hij heeft verschillende nationale reizen gemaakt in Cuba; de meest recente in 2016 bracht bij elk concert meer dan 150 duizend mensen samen.
Zijn composities stonden in de TOP 10 van de Billboard Hot Latin Track in samenwerking met grote artiesten zoals Marco Antonio Solís, Juan Luis Guerra, Ana Torroja, Thalia, Fonseca, Luciano Pereyra, Samo (Camila), Ana Bárbara, Luis Enrique, Rosario Flores, Jorge Villamizal, Ricky Martin, Gilberto Santa Rosa, Estopa, Melendi, Beatriz Luengo, Pitbull, Wisin, Yandel, Romeo Santos en Enrique Iglesias; de laatste een van zijn meest trouwe exponenten.
Onder de grote successen van Bueno zijn er nummers als "Crazy", "I cry for you", "Don't tell me no", "Yesterday", "The loser", "Turn on the radio" en "Dancing" the laatste with more van 2 miljard views op YouTube.
Gedurende zijn carrière heeft hij 17 nominaties en 31 internationale prijzen gewonnen, waaronder Latin Grammy, Latin Billboard, Lo Nuestro Awards en Youth Awards. Zijn composities zijn ook erkend met 9 ASCAP awards.
Het talent van Descemer Bueno is bewezen en is daarom ook erkend door andere artiesten zoals Steve Coleman, Winton Marsalis, David Sánchez, Gonzalo Rubalcaba, Billy Higgins, Tooty Heath, Rufus Reid, Anjelique Kidjo, Dave Matthews Band, onder anderen, die Ze hebben om hun muzikale samenwerking gevraagd. Zijn muziek heeft de vijf continenten afgelegd en nu is de kunstenaar zelf toegewijd aan het verdedigen van zijn kunst.
Uitgaansagenda Descemer Bueno
Statistieken
| 1 | · | optreden |
| geen | · | in de toekomst |
| 1 | · | in het verleden |