Partyflock
 

Masters of Hardcore XL – Tournament of Tyrants

door , gepubliceerd op , waardering: 78/100
A giant summit of strenght is in the making
Na een indrukwekkende editie van MoH is de rust ondertussen weder gekeerd. Althans, zo op het eerste gezicht. Denk maar niet dat de handdoek in de ring gegooid is na de laatste krachtmetingen. In menig kamer echoën de zware bassen nog na en trillen de ramen bijna uit hun sponningen. De strijd is bij lange na nog niet gestreden. The Executioners, Rulers of the Ring, Fear of Frazier, Souls of Savage en Heavyweights from Hell die tezamen The Tournament of Tyrants vormen, zullen niet opgeven tot de laatste slag of stoot is uitgedeeld. Het slagveld heeft zich verplaatst van de Brabanthallen naar de omringende wereld. In de auto, op school, in de trein, op kantoor of in de sportschool, overal waar liefhebbers zijn, zullen als een ware guerrilla de vette kicks en scheurende synths uit de speakers schallen. Dankzij de veertigste cd-editie kunnen we overal weer de strijd aangaan met rust, stilte en orde.

Only the most victorious fighters are selected
Beide cd's herbergen weer een groot aantal nieuwe tracks, die al dan niet tijdens het feest voor het eerst te horen waren. Natuurlijk begint cd1 met het Anthem, welke dit jaar door Angerfist gecomponeerd is. Dit is ook de enige plaat die in zijn volledigheid op de cd staat. Alle andere tracks zijn behoorlijk ingekort. De plaat begint als een zeer ingetogen vertelling, een introductie naar het heftige hardcore geweld wat onvermijdelijk los zal barsten. Klassieke elementen, brengen een extra dramatische sluier die opgeheven wordt zodra de hoofd-melodie aanzwelt. Na Angerfist volgen de tracks zich in een rap tempo op. Zo komen Tha Playah & Never Surrender, Anime, Miss K8 en Broken Minds voorbij gedurende de eerste 20 minuten. Het opzwepende "Gunshow" is een plaat die nog lang na zal galmen. Ook tijdens het optreden tijdens Masters was deze plaat ons al positief opgevallen. "Catch me if you can" is al een paar maanden uit en zit onder andere in de Snakepit-mix van Unexist. Een ander anthem wat zeker de moeite van het beluisteren waard is, is "Resolute Power" (Syndicate-Anthem 2017). De onheilspellende opbouw en fijne warme klanken zorgen voor de nodige kippenvel-momentjes. Zo ook als de piep-squeeck melodie door komt en zorgt voor een verhoogde feestsfeer.
Na Broken Minds brengt D-Fence voor het eerst eens een track, die niet propvol zit met herkenbare YouTube-samples. Dat verwacht je toch net even niet van deze kerel, die er toch een beetje zijn handelsmerk van heeft gemaakt om veel lollige teksten te gebruiken. We hadden dan eigenlijk ook zijn laatste track "Wall of Bass" (met Deadly Guns) op deze compilatie verwacht. Na "Furyan – Live by your Vow" is het aan Concept Art & Thorax om met "Rave until the Grave" te laten horen dat hardstyle-invloeden en hardcore zo af en toe best goed te combineren zijn. Na de hondsdolle Italiaan, Mad Dog, vinden we voor het eerst in jaren weer een track terug van Angerfist onder de naam "Denekamps Gespuis". In samenwerking met Act of Rage, als afsluiter voor diens album "Sabotage" hebben zij de track "Supreme Power" geproduceerd. En deze plaat doet het niet onverdienstelijk met z'n duistere vocalen en scherpe melodielijn.
Het valt op dat meer hardcore platen momenteel hele heldere tonen bevatten die voor de break moeten zorgen, alvorens de scheurende synthesizers het overnemen. Zo ook "Basshead" van Re-Style & Broken Minds en het flink door hamerende "Hover through Hell" van Radical Redemption & N-Vitral.

Trained to punish their opponent, they step into the cage to kill
We zijn nu ook op een omslagpunt gekomen op de cd. Met "Crack Music" en "Attack (Dither Remix)", welke toch niet zo lekker vloeiend loopt als het origineel of de "Mad-Dog Remix", gaat het tempo wel een stuk omhoog. Met de onvervalste up-tempo van Deadly Guns & Destructive Tendencies zit het wel goed. De aanstekelijke melodie en dramatische zang zorgen voor de benodigde sfeer in deze plaat. "Titty Pom Pom" is gewoon een melige snellere track, waarna de "Black Flowers" de sfeer volledig doen omslaan. Zij hebben agressieve metal gecombineerd met een moordend tempo aan distorted kicks. Helaas past de tweede melodielijn niet echt bij het eerste gedeelte van de track. Daar slaan ze toch echt de plank behoorlijk mis. Helemaal gek wordt het met "Sefa – Leven = lijden". Ondanks de zware lading die deze titel met zich mee draagt, blijkt deze plaat wel heel erg blij te zijn. Happy Frenchcore????? Gelukkig brengt Bodyshock alles weer in balans met "Virus". Een vuige plaat die gerust voor de ondergang van ons allen kan zorgen als we niet oppassen. Voor alle early liefhebbers komt er tijdens "Code Red" een hele golf aan bekende samples voorbij. Dit is eigenlijk gewoon een hele re-make van "DJ Paul & Darrien Kelly – Code Red" uit 1995. Voor de snelste 'hakkers' is er nog een bijdrage van Drokz en met Scarphase vs Lunakorpz wordt de eerste cd in up-tempo-stijl afgesloten.

Thousants will enter the arena and scream for their ultimate warriors
CD2 opent met Korsakoff die samen met Never Surrender ook op Masters zelf een goeie set afleverde. "Salvation", de spreekwoordelijke verlossing voor alle hardcore-heads als de eerste klanken weer door je boxen knallen, is een aanstekelijke track en met de opruiende teksten van Alee brengt het het feest gevoel goed naar voren. Ook "The Third Invasion" leunt flink op vocalen. Dave Revan is dan ook een naam die we steeds vaker terug gaan zien. Na Anime zien we ook Tears of Fury, Noize Suppressor, Access One en Stereotype van het Dogfight label voorbij komen. "Pain Game" komt zeker na het begin goed uit de verf, maar "Shit Down" blijft toch een beetje hangen in 'ik maak herrie, dus ik maak hardcore'. Hier had meer in gezeten. Niet zo goed als de voorgaande platen van Noize Suppressor.
Angerfist en I:Gor zorgen voor een korte onderbreking tussen al dat Dogfight-geweld. "Gangsterizm" heeft de afgelopen maanden al bewezen dat het dansvloerwaardig is. Dat mag ook gezegd worden van "The Pandemic". Dyprax heeft hier een lekker melodielijn met een goeie sinistere flow te pakken. Als we hier niet wakker van worden , dan toch zeker wel van de tweede inbreng van Black Flowers. Gelukkig is "Wake Up" een stuk beter dan hun inbreng op cd1. Als we een gokje mogen wagen.... "Wake Up" door Day-Mar en "Wasted" door Icha???? Hoe dan ook, de dames are "Rocking with the Best". Partyraiser heeft het weer voor elkaar. Deze plaat stuitert als een malle. Helaas wordt het Party-gehalte met "Underground Broke" toch een stuk minder. Deze lomp pompende track kan niet bekoren. Net even teveel vervormde kicks waardoor de rest van de track er niet meer toe doet. Zonde want de break was toch wel oké met z'n breakbeats, hooversounds en raps.

Martial skill will decide who will live and who will die
Meer dan voorgaande edities is er deze keer aandacht besteed aan de opbouw van de beide cd's, want ook tijdens cd2 gaat het tempo zo halverwege omhoog. "Deadly Guns & MC Livid – Decimate to Dust", "Dither - Raggacore" (!!) en het wederom blije "Sefa – Follow", zorgen voor de benodigde cardio-training op je Nikes. Na Sefa blijven we nog even in de Frenchcore hangen met Death by Design & Maissouille. Hun "Rampage of Vikings" zou zo de als de sfeermuziek van een nieuwe Efteling attractie kunnen dienen. Spanning en sensatie terwijl je in de rij staat te wachten voor de volgende achtbaanrit. Ook Dr. Peacock is weer goed op dreef. Klassieke vocalen, speeldoosdeuntjes en gevoelige melodieën worden vakkundig de grond in gehamerd met zijn karakteristieke kicks.
Het einde nadert en wederom vinden we Bodyshock bereidt om met een beetje mysterie en horror het einde in te luiden. Suspense, angst en een muur van intens instrumentaal misbruik als zijn "Voice of Reason" in alle hevigheid losbarst. Alles is tot ver in het rood overstuurd en nauwelijks te onderscheiden. Repix & MC RG beginnen nog met een mooi intro, waarna ook bij hen de rem eraf gaat. Up-tempo wat de klok slaat. En ja het kan nog sneller en monotoner. Dat bewijst Drokz wel met "My Shit is dope". Al mag gezegd worden dat zijn uitgebreide break, met breakbeats en lang gerekte strings, toch wel zeer slim de spanning opbouwt, waarna de bassen weer onherroepelijk door pompen. Aan terrorbaas Akira om met Snoop Dogg en een moordend tempo deze cd af te sluiten. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat, ondanks dat het een glimlach op je gezicht brengt, dit gewoon pl*3r!s herr!3 is.

On this night we crown and glorify our true hardcore master
Cloud 9 Dance en Art of Dance hebben ook deze keer weer hun best gedaan om een representatieve dubbel-cd samen te stellen. In tegenstelling tot voorgaande jaren, is er deze keer voor gekozen om de cd's te vullen met zo'n 22 en 21 nummers per schijfje i.p.v. 18 a 19 tracks. Hierdoor zijn de gekozen nummers allemaal wel wat korter, maar het geheel loopt nog steeds als een trein. Ook aan de opbouw is meer aandacht besteed. Als de tracks nu de volgende keer ook nog eens goed en vakkundig aan elkaar gemixt worden in plaats van het toch wel knippen/plakken wat nu het geval is, dan zou het helemaal perfect zijn. Laat gewoon één of twee dj's deze schijfjes onder handen nemen. Met de huidige tracklist in acht genomen, missen we eigenlijk toch wel wat platen van The Outside Agency, Ophidian, Deathmachine, Thrasher of Speedfreak. Verder is Masters wat je van Masters mag verwachten. Een prima cd-tje om overal en nergens een vervolg te geven aan het "Tournament of Tyrants".

Who will be the victor of the "Tournament of Tyrants"?

Uiteindelijk beslissen jullie dat.
Tracklists
CD1
  1. Angerfist & Tha Watcher - Tournament of Tyrants (Special MoH 2018 Anthem)
  2. Tha Playah & Never Surrender & MC Jeff - Gunshow
  3. Anime - Catch me if you can
  4. Miss K8 & Nolz - Resolute Power (Official Syndicate 2017 Anthem)
  5. Broken Minds - Harness their Energy
  6. D-Fence - Start no Shit!
  7. Furyan & Tha Watcher - Live by your Vow (Official MoH Russia 2018 Anthem)
  8. Concept Art & Thorax - Rave until the Grave (Hardcore Edit)
  9. Mad Dog - Babylon Dead
  10. Denekamps Gespuis & Act of Rage - Supreme Power
  11. Re-Style & Broken Minds & Alee - Basshead
  12. Radical Redemption & N-Vitral - Hover through Hell
  13. Blaster - Crack Music
  14. Unexist - Attack (Dither Remix)
  15. Deadly Guns & Destructive Tendencies & Sovereign King - Armageddon
  16. Dyprax - Titty Pom Pom
  17. Black Flowers - Wasted
  18. Sefa - Leven = Lijden
  19. Bodyshock - The Virus
  20. Bulletproof - Code Red
  21. Drokz - Popping (Brokz & Hardbouncer Remix)
  22. Scarphase & Lunakorpz - Moshpit
CD2
  1. Korsakoff & Never Surrender & Alee – Salvation
  2. Anime & Dave Revan - The third Invasion (Official MoH Austria 2018 Anthem)
  3. Tears of Fury - Pain Game
  4. Noize Suppressor - Shit down
  5. Access One - Deceived
  6. Angerfist & I:Gor - Gangsterizm
  7. Stereotype - Angry
  8. Crossfiyah - Anger
  9. Dyprax & MC Mozhard - The Pandemic
  10. Black Flowers - Wake up
  11. Partyraiser & Crime Scene - Rocking with the Best
  12. Negative A - Underground broke
  13. Deadly Guns & Livid - Decimate to Dust
  14. Dither - Raggacore
  15. Sefa - Follow
  16. Death by Design & Maissouille - Rampage of Vikings
  17. Dr. Peacock - Fool
  18. Bodyshock - Voice of Reason
  19. Repix & MC RG - Breaking Barriers
  20. Drokz - My Shit is dope
  21. Akira - Rave 2055

1 opmerking

Mooie uitgebreide recentie